Rick Grimes en de andere inwoners van Alexandria gaan gebukt onder het zware bewind van Negan en zijn Saviors. Maar ook The Kingdom en Hilltop hebben zwaar te leiden onder het dictatoriale gedrag van de groep criminelen die niet te stoppen lijkt. Toch weet Rick een plan te bedenken om een einde te maken aan de dood en verderf die de Saviors over de wereld verspreiden waarin het gevaar ook nog steeds van de miljoenen ondoden komt die overal rondlopen. Samen met The Kingdom, The Hilltop en andere nieuwe groepen wordt er gewerkt aan één vernietigende slag om een einde aan de Saviors te maken. Maar weten zij Negan te slim af te zijn die ze hen altijd een stap voor is? Of zijn er wellicht bondgenoten van Negan die twijfelen aan de motieven van hun zeer gewelddadige leider die geen tegenspraak duldt?

Het zit The Walking Dead de laatste seizoenen niet bepaald mee. Ooit was de serie de best bekeken serie ter wereld, maar helaas zijn de kijkcijfers inmiddels gehalveerd in vergelijking met de hoogtijdagen. Tv-zender AMC is ondanks dat nog steeds tevreden met de serie en heeft nog niet de behoefte om de stekker er uit te trekken, maar dat er wat moet veranderen is na het zien van het achtste seizoen meer dan duidelijk. Net als in het vorige seizoen sleept de serie zich een beetje voort zonder dat er nog echt iets origineels of spannends gebeurt. En dat terwijl het dit seizoen toch echt allemaal draait om de grootste schurk uit het The Walking Dead-universum: de onberekenbare en zeer slimme Negan.

Nog een seizoen die zich zou concentreren rondom het zware bewind van Negan, een nog steeds fantastische rol van Jeffrey Dean Morgan, zou teveel van het goede zijn en dus is vanaf de eerste aflevering duidelijk dat er wordt toegewerkt naar een finale die Rick lijnrecht tegenover de gewelddadige schurk zet. Toch vordert die opbouw maar traag en worden er weer en hoop verhaallijntjes bijgetrokken die makkelijk op de montagetafel had kunnen sneuvelen. Uiteraard zijn dit soort scenes nodig om bepaalde personages wat meer diepgang te geven, maar vaker dan de kijker lief is worden ze soms opgeblazen tot soap-achtige proporties. Kan vast niet de bedoeling zijn geweest. Helemaal niet omdat de serie zich in de, vooral eerste vijf seizoenen, prima wist te ontwikkelen zonder al deze taferelen. Het zet je toch aan het denken of het niet tijd wordt om een keer een einde aan de serie te breien…

Het is een gevoel dat meerdere malen bij de kijker in het hoofd zal rondspoken. Zestien afleveringen zijn daarmee eigenlijk teveel geworden om het hoofdverhaal interessant genoeg te kunnen houden zonder bijzaken die eerder afleiden dan dat ze wat toevoegen. Het kritiek die de makers vaker is verweten, maar wat ze met dit seizoen niet hebben kunnen omzetten tot een positieve impuls die de serie op dit moment zo broodnodig heeft. Het lijkt er overigens wel op dat dat wel gaat gelden voor het negende seizoen die een flinke sprong in de tijd zal gaan maken en afscheid gaat nemen van enkele vaste waarden van de serie. Misschien is die omslag op dit moment het meeste nodig om de serie weer klaar te stomen voor de toekomst, mocht de teller nog even doorlopen qua afleveringen. Het maakt dit achtste seizoen er nu eentje met een bittere nasmaak die hopelijk snel zal worden weggespoeld.

Extras: Net zoals de vorige seizoenen valt er weer heel veel te vertellen over de totstandkoming van de serie met meer dan twee uur aan extra’s als resultaat.
• Inside the Walking Dead (00:00) Zoals altijd wordt er weer filnk teruggekeken op het afgelopen seizoen met een flinke dosis met beelden van achter de schermen.
• Leaving a Legacy (08:47) Eén van de belangrijkste personages van de serie staat centraal in deze special die niet meer zal terugkeren. Er wordt naar zijn/haar rol gekeken in het afgelopen seizoen.
• In Memorian (09:57) Vaste prik op de schijf is een terugblik op de personages die in de serie zijn overleden en hoe de andere castleden hier op reageren.
• The Price of War (10:34) – Een special die inzoomt op de verhalen en thema’s van dit seizoen.
• Audio-commentaar: Audio-commentaar bij de afleveringen Monsters, Some Guy en Wrath door de executive producer, schrijver en/of regisseur van de betreffende aflevering.

The Walking Dead – seizoen 8 kent een paar onvergeeflijke hobbels richting de allesbeslissende strijd tegen Negan. Het maakt dat de serie eigenlijk alleen nog maar te pruimen voor de fans van het eerste uur die weigeren om de serie de rug toe te keren. Toch zullen ook zij moeten toegeven dat de serie betere tijden heeft gekend. Toch is de allesbeslissende strijd tegen Negan zeker een hoogtepunt voor de serie, maar de aanloop daar naar toe maakt alles een behoorlijk taaie zit. Veel verhaallijntjes worden er met de haren bijgesleept en sommige actiescènes zitten zo klungelig in elkaar dat ze eerder op de lachspieren werken dan dat ze goed zijn voor het actie-gehalte van de serie. Dat het roer om moest was na het vorige seizoen al duidelijk, maar daar slaagt dit seizoen niet in. Fingers crossed dus voor het negende seizoen om niet definitief het einde van de serie in te luiden.

Met dank aan Entertainment One Benelux voor het recensie-exemplaar.