Mina is een 28-jarige kunstenares die gevraagd wordt om een gouden papegaai af te leveren bij een dierentuin in Belfast. Als haar auto het begeeft, raakt ze verdwaald in een uitgestrekt en ongerept bos in het westen van Ierland. Terwijl ze haar weg probeert te vinden passeert ze een mysterieus bord waarop staat ‘point of nu return’. Vanaf dat moment raakt Mina de weg helemaal kwijt en lijkt er daadwerkelijk geen weg meer terug. Uiteindelijk vind ze onderdak bij een vreemd afgelegen huisje, een bunker, waar een vrouw haar vertelt dat ze naar binnen moet gaan als ze wil blijven leven. Daar komt ze onverwachts vast te zitten met drie anderen die elke nacht door mysterieuze wezens bekeken en gevolgd worden. Jij ziet ze niet, maar zij zien alles.

De eerste gedachte die opkwam was letterlijk ‘zo vader, zo dochter’. Met The Watchers maakt Ishana Night Shyamalan -inderdaad, de dochter van M. Night Shyamalan- haar regiedebuut. Trotse papa Manoj maakte in het verleden flink wat originele films, welke geliefd en gehaat worden, en wist daar twee Oscars mee te winnen. Hij verbond zich aan het project als producent van de film en dochterlief Ishana bewerkt het gelijknamige boek van A.M. Shine. In de hoofdrol zien we Dakota Fanning, die al op hele jonge leeftijd begon met acteren. Je kent haar van films als I Am Sam, War of the Worlds en later speelde ze natuurlijk ook de rol van Jane in de Twilight-films. De rest van de cast is misschien iets minder bekend bij het grote publiek, maar vaak werkt dat wel het beste. De trailer deed in elk geval goed zijn werk, want met een sterke mystieke setting leken we ons op te kunnen maken voor een heerlijke film.

Helaas viel dat vies tegen. De film roept inderdaad het gevoel op van vaderlief als bij films als The Village en Lady in the Water. Zo zijn het kleurgebruik en vooral de stijl in de film een-op-een overgenomen van Manoj. Toch had het Ishana gesierd als hier meer een eigen identiteit had weten te creëren, in plaats van soms te klakkeloos de stijl van paps over te nemen. Het eerste gedeelte van de film is natuurlijk een beetje aftasten en kijken waar het je heen gaat brengen. Mina werkt bij een dierenwinkel waar ze niet echt gelukkig is in een bloedsaai Iers dorp. Ze pakt de auto, neemt een vogel mee en vertrekt richting een stuk bos waar op een gegeven moment haar auto op een X-Files achtige manier de geest geeft. Ok, spannend zou je nog denken. Ze komt daarna bij een mysterieus bord dat een punt van geen terugkeer aanduid en dan begint een saai stuk film en ebt de interesse langzaam weg. Als ze ineens uit het niets bij een huisje komt waar ze door een vreemd vrouw naar binnen gelaten wordt, begint het geheel alleen maar vager te worden. Zeker als ze uiteindelijk voor een groot spiegelraam bekeken worden door vreemde wezens. Een soort bovennatuurlijke Big Brother zullen we maar zeggen.

De wezens komen alleen maar ’s nachts en overdag is het een beetje hollen door de bossen heen opzoek naar eten en natuurlijk het verkennen van de omgeving. Ze kunnen niet voorbij de borden gaan, want als je daar voorbij gaat kun je nooit meer op tijd voor het donker binnen zijn en de wezens zijn nogal moordlustig. Nou zie je wel meteen dat de film cinematografisch prima in elkaar steekt en dat Ishana wel vakwerk aflevert qua stijl en setting, maar het concept van de film is gewoon belachelijk en raakt kant noch wal. Wellicht dat het boek beter is, maar het is opvallend dat de film eigenlijk alles mee heeft behalve het verhaal. Het kleurgebruik, de camerastandpunten, de setting en de casting, werkelijk alles ziet er goed verzorgd uit, maar het verhaal doet de film gewoon de das om. Zeker als op een gegeven moment duidelijk wordt wat de wezens zijn en wat het doel is van de wezens, maar dan nog had ik zo iets van “what the…”, het slaat gewoon echt helemaal nergens op en de uiteindelijke ontknoping was in mijn ogen nog belachelijker.

Extra’s: Waar de amaray release geen Blu-ray disc meer bevat, zit deze wel bijgesloten bij de 4K steelbook variant. Op de set is dan ook het nodige aan bonusmateriaal te vinden.
· >Welcome to the Show: The Making of The Watchers (08:50) Dit korte productiefilmpje bevat interviews met regisseur Ishana Night Shyamalan, acteurs John Lynch en Olwen Fouéré, producent M. Night Shyamalan, cameraman Eli Arenson en andere leden van de cast en crew.
· Creating The Watchers (05:02) Een kort maar gerichte filmpje over het herkennen van de mysterieuze wezens die in de film te zien zijn, met verschillende terugkerende deelnemers en nieuwe deelnemers, zoals VFX-supervisor Gabriel Regentin.
· Constructing the Coop (06:16) Producent M. Night Shyamalan, regisseur Ishana Night Shyamalan, schrijver A.M. Shine, productieontwerper Ferdia Murphy en anderen praten over de sets en hun visuele aanpassing.
· Ainriochtán and the Irish Fairy Folklore (04:22) Een soortgelijke filmpje met verschillende terugkerende deelnemers. In dit stuk worden kort de legendes en mythen besproken die in het verhaal van The Watchers worden gebruikt.
· Deleted Scene: “Lair of Love” (09:29) Het zwarte schaap van de groep, dit is een satirische set van nep reality show clips zoals gedeeltelijk te zien in de voltooide film. Waarom konden deze gasten niet vast komen te zitten in het bos?

The Watchers 4K is een vakkundig gemaakte film die op technisch vlak goed in elkaar zit, helaas haalt het belachelijke script alles met harde hand onderuit. Aan het begin zal je de mystiek nog wel waarderen, maar hoe verder de film geraakt, des te saaier en oninteressanter de film wordt. Ishana Night Shyamalan is desondanks wel een naam om te houden. Op technisch vlak weet zij namelijk wel indruk te maken en wat dat betreft had deze film zeker een beter script verdiend. En iedereen kan weleens een slechte film maken natuurlijk, het is alleen jammer als je er met eentje debuteert. Maar kijk maar eens naar vaderlief M. Night Shymalan. Die debuteerde met klappers als Sixth Sense en Unbreakable, maar die maakte daarna draken van films als Lady in the Water. Wat echter in zijn voordeel sprak is dat als hij een goede film afleverde, het direct ook heel erg goed was. Wat dat betreft heeft deze nieuwkomer natuurlijk wel het een en ander te bewijzen. Voor een debutant zet Ishana met Wat The Watchers op technisch vlak iets moois neer, maar verder kan je deze film beter overslaan. Zeker als je een avondje wil griezelen, want naast het matige script is de film gewoonweg niet eng te noemen.

Met dank aan Day One MPM en Warner Bros. Home Entertainment Benelux voor het recensie-exemplaar.