Lenny Belardo is een jonge Amerikaan die is opgegroeid als weeskind onder de liefdevolle hoede van een non, zuster Mary. Hij is 47 jaar oud als hij aantreed als paus Pius XIII en ondanks dat hij zich presenteert als aartsconservatief, gaat hij binnen de muren van het Vaticaan op onorthodoxe wijze te werk. Zo wijst hij de filosofie van zijn voorganger af, wendt hij zijn nieuw verworven macht aan in een hardnekkige strijd tegen de hofhouding van het Vaticaan en stelt hij Mary aan als persoonlijk assistent en vertrouwenspersoon. Maar ook zien we zijn worsteling met de enorme verantwoordelijk als hoofd van de Katholieke Kerk en zijn strijd met kardinaal Voiello, die de jonge paus denkt te gebruiken als spreekpop.

The Young Pope is het nieuwe kindje van Paolo Sorrentino, de Italiaanse regisseur die grote successen vierde met prachtige films als La Grande Bellezza en Youth. De Napolitaan probeert met zijn films altijd een verhaal te vertellen wat men nog niet heeft gehoord en komt nu met het fictieve verhaal rond de eerste Amerikaanse paus binnen de Katholieke Kerk in de geschiedenis. Voor de binnenopnames van de serie werd Cinecittà, een grote filmstudio in Rome, omgetoverd tot het Vaticaan. De buitenopnames vonden onder andere plaats in de botanische tuinen van Rome, op het Palazzo Venezia en er werd voor de laatste aflevering zelfs gefilmd op het San Marcoplein in Venetië. Locaties die prachtige plaatjes opleveren, iets waarbij Sorrentino gelukkig weer kon rekenen op zijn vaste cameraman Luca Bigazzi.

Voor de titelrol liet Sorrentino zijn oog vallen op Jude Law, vooral omdat niemand hem voor kan stellen als Paus. In eerste instantie lijkt het dan ook een opvallende keuze, totdat je ontdekt dat zijn paus Pius XIII in dit verhaal nogal een andere paus is zoals wij die vandaag de dag kennen. Het is dan ook een veelzijdige en gelaagde rol die Law toont op de toppen van zijn kunnen. Een andere prachtige rol komt op naam van Diane Keaton, die als Amerikaanse non de zorg op zich heeft genomen van Lenny en hem heel zijn carrière gesteund heeft. De laatste jaren is Keaton voor het grote publiek een beetje uit het beeld verdwenen, maar hier heeft zij een rol die bij haar en haar ondertussen respectabele leeftijd past. Als laatste van de brede cast noemen we Silvio Orlando, die topkardinaal Angelo Voiello speelt. Voiello heeft Belardo naar voren geschoven in de hoop dat zijn woord gehoord zou worden, maar de jonge paus is niet zo naïef als hij had gehoopt. Het zorgt voor interessante en vaak komische confrontaties als Voiello denkt achter de schermen aan de touwtjes te trekken, een mooie rol van Silvio Orlando.

The Young Pope kent dezelfde beeldenpracht als die Sorrentino in zijn films laat zien. En als we de schitterende panorama’s van het Vaticaan zien, voorzien van een stemmige klassieke soundtrack, memoreert dit meer dan eens aan La Grande Bellezza. Zo vreemd is dit overigens niet, aangezien ook hier Lele Marchitelli dienst doet als componist. Het is mooi hoe de droomsequentie aan het begin van de film de kijker even op het verkeerde been zet. We zien hoe Law als Paus in een toespraak op het Sint-Pietersplein tegen alle heilige huisjes schopt, dit tot afgrijzen van de menigte en de geestelijken. Ook wisselt Sorrentino beelden van het heden af met flashbacks, waarin we de jonge Lenny zien onder de hoede van zuster Mary. Het is allemaal onderdeel van een indrukwekkend geheel, wat speelt met alles wat we (denken te) weten over het Vaticaan en de vraag nog maar eens oproept hoe men de Katholieke Kerk weer interessant kan maken voor een jonger publiek.

Extra’s: Deze release is spijtig genoeg niet voorzien van bonusmateriaal. Gezien de omvang van de productie was een blik achter de schermen zeker interessant geweest. Wel zijn er trailers van andere releases van Lumière te bekijken als Modus, Gomorra – seizoen 2 en Acquitted – seizoen 2.

The Young Pope – seizoen 1 is een prachtige geschoten serie van de hand van Paolo Sorrentino, met Jude Law als paus Pius XIII in de rol van zijn leven. Het knappe van de serie is dat deze zich niet voor of tegen het Katholieke geloof uitspreekt en hoewel de serie zeker gaat over het geloof, hoef je zelf zeker niet te geloven. De kijker krijgt namelijk een heerlijke Sorrentino voorgeschoteld die qua stijl in het verlengde ligt van La Grande Bellezza, maar dan op serielengte, vol scherpe dialogen, prachtige beelden en briljant acteerwerk. En een ieder die na deze tien afleveringen niet kan wachten op meer wordt op zijn wenken wordt bediend. Een tweede seizoen is namelijk al aangekondigd.

Met dank aan Lumière en The Publicity Company voor het recensie-exemplaar.