Als de kat Tom door muis Jerry zijn droom in duigen ziet vallen om pianist te worden, gaat hun strijd door als Jerry zijn intrek neemt in The Royal Gate, het chicste hotel van Manhattan, New York. Hotelmanager Terrance vraagt vervolgens aan zijn kersverse medewerkster Kayla om de muis uit het hotel te halen voordat de “bruiloft van de eeuw” van een vooraanstaand stel plaats zal vinden in het hotel. Kayla besluit dat een kat de oplossing is voor haar probleem en neemt Tom in dienst om Jerry te achtervolgen. Het kat-en-muisspel dat losbarst dreigt niet alleen de bruiloft, maar ook het hotel te ruïneren. Uiteindelijk wordt de slinkse Terrance op verlof gestuurd en krijgt Kayla de taak van weddingplanner in de schoot geworpen. Ze drukt Tom en Jerry op het hart dat, als ze in het hotel willen blijven, het paar met elkaar moet opschieten en de hele volgende dag ver weg van het hotel moet doorbrengen. Maar dan komen de twee toch weer lijnrecht tegenover elkaar te staan.

Toen Tom & Jerry rond 1940 werd bedacht door William Hanna en Joseph Barbera zag het filmlandschap er nog totaal anders uit. Destijds werden de tekenfilms geproduceerd door de Metro-Goldwyn-Mayer cartoon studio in Hollywood en in de bioscoop gedraaid. De eerste 114 tekenfilms uit de periode 1940 tot en met 1957 worden gezien als tijdloze klassiekers en zijn wereldwijd nog steeds erg populair. Zeven van de shorts wonnen zelfs Oscars. Maar ondanks diverse pogingen om de oude reeks nieuw leven in te blazen wordt die eerste reeks algemeen gezien als de beste. Toch kruipt het bloed waar het niet gaan kan en werd in 2018 bekend gemaakt dat regisseur Tim Story, bekend van de film Ride Along, een live-action rond de kat en muis zou gaan maken. Nadat men eerder al een zwaar gemoderniseerde versie van onder andere Sonic, Alvin and the Chipmunks en The Smurfs voor zijn kiezen kreeg stonden mensen niet direct te trappelen, maar dat Story koos voor een 2D benadering voor de animatie gaf de mensen toch wat hoop.

Toch hebben Tom & Jerry niet de meeste schermtijd in de film. Die eer is namelijk weggelegd voor Chloë Grace Moretz, die hier de rol van Kayla Forester speelt. Moretz brak als dertienjarige door als Hit-Girl in 2010, in de toen sensationele actiefilm Kick-Ass. Sindsdien heeft ze zich laten zien in een grote verscheidenheid aan rollen en ondanks dat het ene avontuur haar beter afging dan het andere, valt niet te ontkennen dat ze het hier gewoon gewoon best leuk doet. Ze krijgt gezelschap van Michael Peña, nog zo iemand die zich al van vele kanten heeft laten zien in de filmwereld. Hij speelt hier de nuchtere eventmanager van het hotel en Kayla haar baas. De twee doen het samen best leuk en voeren zo hun eigen kat-en-muisspelletje op. Maar het grootste probleem met deze film is dat de meeste aandacht uit gaat naar het live-action verhaal en daardoor de eeuwig durende strijd tussen de eeuwige rivalen Tom & Jerry onbedoeld wat ondergesneeuwd raakt.

Net als met de eerder genoemde films die niet wisten te ontsnappen aan een flinke modernisering, zal ook hier het publiek in twee kampen gesplitst worden. Aan de ene kant zien we de mensen bekend, of zelfs opgegroeid, met de originele korte filmpjes en aan de andere kant een nieuwe generatie die hier kennismaakt met Tom & Jerry. Die laatste groep kan ongetwijfeld nog best wat plezier beleven aan deze film; deze Tom & Jerry: The Movie is namelijk een aardige familiefilm, met een aardige cast en leuke cast en soms zeker wat leuke momenten. Toch zal ook die groep zonder twijfel meer genieten als ze kennis zouden maken met de nog steeds rake korte films van weleer. En de mensen die al bekend waren met de kat en muis zullen het overgrote deel van hun plezier moeten halen uit het plezier dat de nieuwe generatie beleeft aan de film. Voor die groep is het dan ook een stuk lastiger om over de flauwheid en domme acties van de menselijke personages heen te stappen. We kunnen hierbij wellicht zelfs stellen dat tijden wellicht zijn veranderd, maar het publiek misschien nog wel meer. We raden (groot)ouders dan ook vooral aan om eens een korte film van vroeger aan te zetten, want dan zal opvallen dat die niet alleen een stuk hoger tempo kenden, maar ook raker waren op alle vlakken.

Tom & Jerry: The Movie is opnieuw een weinig geslaagde poging om de korte succesnummers van de beroemde kat en muis op te rekken tot speelfilmlengte. Vervelend om te kijken is het allerminst, het is zelfs vermakelijk te noemen, maar dat de meeste aandacht uitgaat naar Chloë Grace Moretz zegt genoeg over de vulling die nodig is om tot de gewenste speelduur te geraken. Het maakt dat de kat en muis hier min of meer figureren in hun eigen film en vooral dienend zijn naar de menselijke hoofdrolspelers en dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. Positieve aan alles is wel dat Tom & Jerry zelf zijn ontkomen aan een nieuwe look en we hun op de vertrouwde wijze over het scherm zien schieten. Het is een pleister op de wonde, maar onderaan de streep is deze film toch vooral een gemiste kans. Toch valt wellicht na meer dan zestig jaar van proberen om het succes van de Hanna-Barbera-periode te doen herleven wellicht ook te concluderen dat de eeuwige strijd tussen de kat en muis gewoonweg het beste tot zijn recht kwam in de korte animatiefilms van het eerste begin, dus zonder allerlei toeters en bellen en menselijke live-action bemoeienissen.

Met dank aan Day One MPM en Warner Bros. Home Entertainment Benelux voor de screener-link.