Ebba en Tomas genieten samen met hun twee jonge kinderen van een welverdiende skivakantie in de Franse Alpen. Alles lijkt koek en ei, maar Tomas zit er vooral om Ebba en de kinderen te plezieren. Als een lawine hun lunch verstoort, schiet Tomas weg op het moment dat hij de lawine op zich af ziet komen en laat hij Ebba met hun kinderen achter. Ondanks dat het gezin ongeschonden uit de noodsituatie weet te stappen is niets meer zoals het was. Ebba heeft zo haar overdenkingen bij de actie van Tomas en Tomas probeert zijn schuldgevoel een plek te geven. Het schijnbaar perfecte huwelijk van de twee heeft een knauw gekregen en al worstelend met hun gevoelens proberen ze zo goed en zo kwaad als het kan als gezin de vakantie door te komen.

De Scandinavische cinema doet het goed de laatste jaren. Zo zien we veel acteurs die zijn doorgebroken, kijk maar eens naar Mads Mikkelsen en Noomi Rapace. Ook vinden Scandinavische films steeds meer hun weg naar een breed publiek. Dat is ook duidelijk gebeurt met Turist van regisseur Ruben Östlund, de film was zelfs genomineerd voor een Golden Globe en was de Zweedse inzending voor de Oscars eerder dit jaar. De hoofdrollen in de film zijn voor Lisa Loven Kongsli en Johannes Kuhnke, die het echtpaar Ebba en Tomas spelen. Beide acteurs zijn perfect gecast en geloofwaardig als ouders van het gezin. Beide hebben echter ook nog de kwaliteiten in huis om meerdere emoties te tonen. Zo zien we Ebba in de film zichtbaar worstelen met de situatie nadat haar man doet alsof er niks gebeurd is en worstelt Tomas zichtbaar met hoe hij handelde door zijn instincten.

De vraag die in de film centraal staat is: hoe reageer je in een noodsituatie? Je kan er veel theorieën op los laten en over filosoferen, maar feit is dat er op dergelijke momenten dingen gaan spelen die diep in je van binnen huizen en gewoonweg niet te simuleren vallen. Dat is precies waar Tomas door overvallen wordt. Het is iets wat Ebba hem logischerwijs kwalijk neemt, maar ook iets waar Tomas eigenlijk geen invloed op heeft. Dat ze er samen voor kiezen het gebeuren dood te zwijgen lijkt alleen niet bepaald de beste optie. Als ze vervolgens pas het stilzwijgen op dit vlak verbreken als vrienden van Ebba de avond bij het stel doorbrengen is het helemaal foute boel. Ebba moet wat gebeurt is namelijk toch even kwijt aan iemand en legt het open op tafel neer, waarna Tomas ontkent dat hij alleen weggevluchte. Wat volgt is een woordenwisseling ten overstaan van hun gasten.

Het zorgt voor een zwaar ongemakkelijk moment, wat tegelijk ook bijna komisch is. Dat is namelijk wat wij bijna allemaal doen: lachen als er niets te lachen valt. Wat dat betreft is de film ook confronterend voor de kijker, maar is tevens het antwoord te raden als je een willekeurige iemand vraagt wat hij of zij zou doen. Toch is het jammer dat de kijkers na een zeer sterk begin van de film verder een beetje in de kou gezet worden. Het laatste deel van de film is namelijk helaas niet zo sterk als het begin. De (zwarte) humor neemt hierin teveel de overhand en ook zien we een scène rondom een busrit die alles er net even te dik bovenop legt. Dit zal niet iedereen even goed kunnen bekoren, wat jammer is en eigenlijk maakt dat de film een minder breed publiek zal aanspreken dan je op basis van het gegeven en eerste deel zou kunnen verwachten.

Extra’s: Er zijn geen extra’s te vinden op de schijf, of je moet het drietal trailers hiertoe rekenen van andere releases van Lumière. De trailers die zijn bijgevoegd zijn van A Most Violent Year, Boyhood en Die Andere Heimat.

Turist toont ons de nasleep van wat er gebeurt na een noodsituatie waar de instincten het hebben overgenomen van het fatsoen. De film begint met een intrigerend uitgangspunt en de nodige ongemakkelijke, maar zeer goed geacteerde, scènes. Helaas verzandt de film hierna in een poging tot (zwarte) humor die niet iedereen zal kunnen waarderen. Wat overblijft is een onevenwichtige film die duidelijk maakt dat je nog geen goede film hebt met enkel een goed uitgangspunt. Waar men dan ook vooral over na zal praten is het gegeven van wat je doet in een noodsituatie en men elkaar zal vragen ‘wat zou jij doen?’. Laten we hopen dat we er allemaal nooit achter hoeven te komen.

Met dank aan Lumière voor het recensie-exemplaar.