En toen was daar een fel wit licht, waarmee Melanie een weg naar vrijheid leek te tonen voor een deel van de gevangen onder de doorzichtige koepel. Echter, schijn bedriegt want ondanks dat ze de weg naar buiten hebben gevonden en zij de koepel zien vallen komen zij terecht in een alternatieve realiteit. Daar blijkt dat zij te prooi zijn gevallen aan het verleidelijk kwaad in de persoon van Melanie, waarna het aan de achtergebleven Big Jim, Julia en Junior is om Melanie te stoppen. En wie is Christine, die er zo haar eigen agenda op nahoudt en de inwoners met haar manipulaties in tweeën verdeeld om haar doelen verder te helpen. Maar wie of wat zijn die doelen nou eigenlijk?

Het is natuurlijk een interessant uitgangspunt zoals alleen Stephen King het kan bedenken. Een gigantische doorzichtige koepel die een klein (overigens fictief) stadje afzondert van de rest van de wereld, waarna de ingeslotenen een weg moeten zien te vinden om te overleven. Dat de koepel hierbij niet de enige ‘vijand’ is kwam al snel naar voren. Zo is er niet alleen de dreiging van een legermacht buiten de koepel, maar hebben de mensen in de koepel het ook behoorlijk met elkaar te stellen. Kleine opstootjes zijn het gevolg van haantjesgedrag en daarbij moet het hoofd worden geboden aan de uitdagingen die de koepel biedt. Daarbij zijn daar nog eens de praktische zaken die menigeen als vanzelfsprekend ziet, zoals de aanvoer in levensmiddelen. Het zal niemand verbazen dat met zo’n basis, én natuurlijk een behoorlijke promotiecampagne, de eerste aflevering door velen werd bekeken. Toch haakten vele kijkers al snel af.

De oorzaak van het afhaken kan worden gevonden in het grote aanbod aan series en het feit dat Under the Dome gewoonweg geen hoogvlieger is als bijvoorbeeld Game of Thrones of Fargo. Zo kende het eerste seizoen van de serie een zeer matige cliffhanger, waarna het uitmelken leek te beginnen. Het boek van Stephen King werd er dan ook in seizoen 1 doorheen gejaagd, waarna er voor seizoen 2 en 3 scripts specifiek voor de serie werden geschreven. Hierin zijn er veel te veel overbodige zijplotjes en personages wiens verhaal uiteindelijk weinig toevoegen aan de serie en we zien soms ronduit slechte special effects. Toch is Under the Dome wel een serie die je blijft kijken, zeker als je eenmaal geïntrigeerd bent geraakt door het uitgangspunt. De grote vraag blijft namelijk wat er gebeurt met de koepel, of die verdwijnt of niet en wat er gebeurt met de mensen die eronder gevangen zaten.

Vooraf hadden de producers van de serie bedacht dat vijf seizoenen van 13 aflevering de ideale lengte waren om het verhaal optimaal te vertellen, maar met het (aanzienlijk) teruglopen van de kijkcijfers bleek het derde seizoen het laatste. Gelukkig was dit al voor het filmen bekend, zodat de serie toch een waardig slot heeft gekregen. Zo krijgen we dit seizoen eindelijk een antwoord op de bovengenoemde grote vraag. Dit overigens niet voor er nog even de nodige bijna soapachtige verhaallijnen op de kijker worden afgevuurd, waarbij de makers weinig grenzen hebben aan hun absurditeiten. Een goed voorbeeld hiervan is de driehoeksrelatie tussen ‘Barbie’, Julia en het nieuwe personage Dawn, waarbij laatstgenoemde al snel aankondigt een kind van ‘Barbie’ te verwachten. Als dat kind zich echter in verbazingwekkend snel tempo aandient is het niet langer de vraag óf de koepel nog iets voor hun in petto heeft, maar meer wat.

Extra’s:
∙ Extended & deleted scenes: (6:37) Diverse verlengde of verwijderde scenes die verspreid over de discs terug te vinden zijn.
∙ Life under The Dome: Behind the scenes of season 3: (29:56) Een breed opgezette special die inzoomt op de diverse facetten die kwamen kijken bij het maken van de serie.
∙ Return to The Dome: A look at season 3: (14:38) Vooral een blik op de personages die we dit seizoen voorbij zien komen, in het bijzonder Marg Helgenberger.
∙ The Season finale: (6:19) Een blik op een sleutelmoment van dit seizoen en de gehele serie.
∙ Meet Indy the dog: (3:16) Een special rond Indy, de hond in de serie
∙ The Device: (2:52) Een rondleiding op de set met Colin Ford.
∙ Gag Reel: (4:49) Een overzicht van de blunders tijdens de productie

Under the Dome – seizoen 3 is een passend einde aan een serie die zijn potentie nooit volledig heeft weten te benutten. Het uitgangspunt zorgt ervoor dat je als kijker wilt weten hoe het verhaal afloopt, wat dat betreft heeft Stephen King de basis goed neergelegd. Helaas moet je als kijker wel met regelmatig door de nodige soapachtige verhaallijnen worstelen die daarnaast ook niet altijd even sterk worden gebracht door de cast. Dit derde seizoen is er mede hierdoor net eentje teveel, waarbij het uitmelken en het gebrek aan de kwaliteit over drie seizoen genomen erg opvalt. Toch zullen de vaste volgers zich goed vermaken en zeker vrede hebben met het letterlijke en figuurlijke einde van ‘the dome’.

Met dank aan Triple P Entertainment en Universal Picture Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.