Doug en Abi komen na een korte break weer bij elkaar om samen met hun kinderen naar de Schotse Hoogland te vertrekken voor een verzoeningspoging. Doug’s rijke broer Gavin heeft daar namelijk een huis en hij heeft een feest georganiseerd voor hun vader Gordie, die gediagnosticeerd is met terminale kanker. Daar aangekomen blijkt al snel dat het tussen Doug en Abi nog allesbehalve koek en ei is, maar ook dat Doug en Gavin nog een appeltje te schillen hebben met elkaar. Als Gordie de kinderen van Doug en Abi meeneemt naar het strand kan niemand bevroeden dat er een hoop veranderingen aanstaande zijn in de familie.

Vlak voordat Rosamund Pike diverse prijzen mocht ophalen voor haar geweldige rol in Gone Girl, speelde ze in deze kleinschaligere film. De film werd al in 2013 geschoten in Schotland en na een première vorig jaar in het Verenigd Koninkrijk heeft de film nu eindelijk een wereldwijde release gekregen, daarbij handig meeliftend op de rijzende ster van Pike. Maar zij is niet de enige acteur van naam in de film, zo prijken ook de namen van David Tennant (Doctor Who) en Billy Connolly (The Hobbit) op het affiche als hoofdrolspelers.

Als we kennismaken met het echtpaar staan ze op het punt om te vertrekken richting een feest, wat een soort bijeenkomst van vrienden en familie moet zijn voor de vader van Doug. Het wordt onderweg vrijwel direct duidelijk dat het echtpaar drie nogal excentrieke kinderen heeft. Zo is zoon Mickey gefascineerd door Vikings, heeft jongste dochter Jess een paar keien namen gegeven en behandelt zij ze als vrienden en is hun oudste dochter Lottie erg gefixeerd op de situatie van haar ouders. We zien gelijk wat er gebeurt als een gezin met dergelijke uitgesproken karakters met elkaar in een kleine ruimte, in dit geval een auto, belandt. De kinderen zoeken hun grenzen op, de ouders trekken dat steeds lastiger en hebben vervolgens ook nog met hunzelf te dealen. Dat terwijl ze schone schijn proberen te spelen richting hun kinderen.

Zoals valt te verwachten lopen de spanningen dan ook behoorlijk hoog op. Iets wat zeer realistisch overkomt door de herkenbare situatie en het sterke acteerwerk. Want welk gezin heeft er nou niet (op z’n minst) flinke discussies gehad achter het stuur, of kent mensen bij wie dat het geval was? Hoe Pike en Tennant hun onderlinge geschillen uitvechten zit vol met zwarte humor waar beide wel raad mee blijken te weten. Het pleit voor hun acteerkwaliteiten. Billy Connolly speelt een overtuigende opa Gordie, die vooral zorgt voor een goede sfeer bij de kinderen en weet hoe hij hun hart voor zich moet winnen. Maar ondanks dat de namen van Pike, Tennant en Connolly qua naam het meest in het oog springen, is het opvallend dat de uitstekende acteerprestaties van de kinderen de film naar een hoger plan weten te tillen.

De film profiteert volop van de setting van het verhaal. De kleinere ruimtes als de auto en het huis halen het beste uit de acteurs. Daarnaast zijn de buitenopnames van de Schotse Hooglanden prachtig. De film laat eigenlijk precies zien hoe het is. Kinderen nemen veel dingen letterlijk, maar zijn zeker niet gek. Zo zien we verschillende karakters die met elkaar moeten zien te leven. Wat geduld, begrip, beheersing en humor is daarin vreselijk belangrijk en maakt alles wat makkelijker. In deze film is het soms jammer dat de bizariteiten iets te ver worden doorgetrokken en alles daardoor iets te ver over de top gaat. Het mooie daarentegen is dat de film best heftige en negatieve onderwerpen aansnijdt als echtelijke ruzies en terminale ziektes, maar als tegenhanger vol zit met (zwarte) humor en rare situaties waardoor alles vooral lekker luchtig blijft.

What We Did on Our Holiday is een sterk familiedrama, dat doordrenkt is met zwarte humor. Het acteerwerk is van hoog niveau, waarbij het vooral opvalt dat de kinderen de acteurs van naam weten te overtreffen en de film eigenhandig naar een hoger niveau brengen. Leuk is hoe dat onbedoeld letterlijk in de film terugkomt als de ouders luisteren naar hoe de kinderen hun en de wereld zien. Soms krijgen de humor en het bizarre in de film net iets teveel de overhand, maar alles wordt gebracht met het hart op de juiste plaats.

Met dank aan Première TV Distribution voor het beschikbaar stellen van een screenerlink.