Als het Nazi-regime net voor het begin van de Tweede Wereldoorlog oprukt in Oostenrijk, moet de Joodse Maria Altmann vluchten naar de Verenigde Staten. In haar ouderlijke huis worden vijf schilderijen gestolen die in het bezit waren van haar familie. Nadat de oorlog ten einde kwam zijn de kunstwerken in handen gekomen van de Oostenrijkse overheid en werden ze tentoongesteld in het kunstmuseum Österreichische Galerie Belvedere in Wenen. In het heden ontdekt de bejaarde weduwe Maria dat haar familie eind jaren 40 een poging heeft gedaan om de kunstwerken terug te krijgen. Eén van de schilderijen blijkt ook nog eens een portret te zijn van haar tante, in Oostenrijk bekend als ‘Woman in Gold’. Samen met een jonge onervaren advocaat besluit ze een juridische strijd te beginnen om de kunstwerken weer in familiebezit te krijgen.

Het ‘Portret van Adéle Block-Bauer I’ is een schilderij van de Oostenrijker Gustav Klimt. Het wordt beschouwd als een topwerk vanwege de arbeidsintensieve ‘gouden stijl’. Het is een olieverf op doek schilderij van 138×138 centimeter. Klimt heeft er aan het begin van de 20e eeuw minimaal drie jaar aan gewerkt. Hij maakte honderden schetsen en verwerkte er echt goud in. Het kunstwerk is een duizelingwekkende collage met art-nouveaukrullen, abstracte geometrie en het ogenmotief van Egyptische goden. Niet verwonderlijk dus dat Maria Altmann een juridische strijd aanging met de Oostenrijkse overheid om de schilderijen terug te krijgen. De rechtszaak heeft bijna tien jaar geduurd en kwam in 2006 tot een einde, toen er een definitieve uitspraak werd gedaan over het lot van dit schilderij samen met vier andere kunstwerken.

De Britse regisseur Simon Curtis werkte samen met schrijver Alexi Kaye Campbell aan de verfilming van dit waargebeurde verhaal. Het is na het alom gewaardeerde My Week With Marilyn de tweede geregisseerde film van Curtis. Ook voor Woman In Gold heeft hij weer de beschikking gekregen over een noemenswaardige cast met Helen Mirren en Ryan Reynolds in de hoofdrollen als Maria Altmann en haar onervaren advocaat Randoll Schoenberg. Daarnaast zien we onder andere Daniel Brühl Katie Holmes, Charles Dance en Jonathan Pryce. Jammer genoeg hebben zij te weinig screentime om echt te overtuigen. De film focust zich voornamelijk op de twee hoofdpersonen en de rest van de cast passeert slechts de revue.

Woman In Gold weet voornamelijk te intrigeren vanwege het uitzonderlijke waargebeurde verhaal. Regisseur Curtis kleurt keurig binnen de lijntjes maar verrast eigenlijk nergens. Het sterkste punt is dan ook de aanwezigheid van Helen Mirren die de film volledig draagt. Ryan Reynolds heeft de laatste jaren een aardige naam opgebouwd, maar is nog niet de gerenommeerde acteur die wellicht nodig was voor deze rol. Dit heeft echter voor een deel ook te maken met het schrijfwerk. De wijze waarop hij het verzoek van Maria afwijst om vervolgens zo obsessief te raken van de zaak dat zijn privéleven er onder lijdt, is nou niet bepaald iets wat we al niet eerder en vooral beter hebben gezien. Helaas wordt ook Mirren met iets vergelijkbaars belast als ze tegen al haar eerder gemaakte principes in toch besluit om terug te keren naar het land dat haar geboorterecht en hele familie afnam. Maar de overtuiging van Mirren zorgt ervoor dat je nooit de interesse verliest in de afloop verliest.

Extra’s: Met uitzondering van enkele promotionele trailers zijn er geen verdere extra’s toegevoegd aan de Blu-ray disc. Dit is vrij teleurstellend omdat er genoeg relevant achtergrond materiaal zou moeten zijn.

Woman In Gold vertelt het onvoorstelbare waargebeurde verhaal van de Joodse Maria Altmann als zij besluit om een rechtszaak te beginnen tegen de Oosterenrijkse overheid om kostbare familie schilderijen die zoek zijn geraakt tijdens de Tweede Wereldoorlog terug te krijgen. De toepassing van flashbacks naar Maria’s jeugd ten tijde van het Nazi-regime zijn fascinerend en dragen op de juiste manier bij aan haar motivatie om deze strijd aan te gaan. Helen Mirren is overtuigend als altijd en met al haar klasse en uitstraling weet ze de film ook door de wat minder interessante scenes heen te loodsen. De film is plichtsgetrouw aan het origine, wat ervoor zorgt dat geheel het soms wat te voorspelbaar wordt. Waarom zou je immers een dergelijk verhaal verfilmen als de uitkomst niet bevredigend is?!

Met dank aan Entertainment One Benelux voor het recensie-exemplaar.