Twee maanden zijn verstreken sinds een variant op de gekke koeienziekte de gehele Verenigde Staten en waarschijnlijk ook de rest van de wereld overmeesterde en haar inwoners veranderde in zombies. Overleden van de zombie-epidemie hebben geleerd zich niet langer te hechten aan mede overlevenden, omdat ze op elk moment kunnen sterven. Velen hebben ervoor gekozen om de stad van hun herkomst te gebruiken als naam. De student Columbus baant zich een weg van zijn collega naar huis, om te zien of zijn ouders nog in leven zijn. Hij stuit op Tallahassee, een andere overlever die nogal gewelddadig is bij het vermoorden van zombies. Hoewel hij weinig sociaal lijkt, staat Tallahassee Columbus met frisse tegenzin toe om met hem mee te reizen. Bij een tussenstop ontmoeten zij Wichita en haar jongere zus Little Rock, die op weg zijn naar het pretpark Pacific Playland, een gebied dat vrij schijnt te zijn van zombies.

Precies tien jaar geleden werden we redelijk uit het niets verrast door deze komische zombiefilm/ road movie van Ruben Fleischer. Het verhaal van de film was al even langer in ontwikkeling, waarbij deze in eerste instantie zou dienen als een script voor een televisieserie. Mede met dank aan Fleischer kwam het hier nooit van, gelukkig kan je achteraf zeggen. Hij gaf de road trip die de hoofdpersonen ondernemen een eindbestemming en daarmee een stuk beter te behappen als film. Voor zijn speelfilmdebuut kan Fleischer rekenen op de dienst van veteraan Woody Harrelson en de op dat moment aanstormende talenten Jesse Eisenberg en Emma Stone. Daarnaast was de jonge Abigail Breslin na Little Miss Sunshine opnieuw een revelatie, een belofte die ze tot op de dag van vandaag helaas nooit helemaal in heeft kunnen lossen.

Waar Zombieland vooral mee scoort, is dat de film zichzelf nergens al te serieus neemt. De film is, ondanks dat een flinke lading gore niet geschuwd wordt, eigenlijk nergens echt als horrorfilm te definiëren. Alles wordt met een dikke knipoog gebracht en mag dan ook eerder als een parodie op een zombiefilm gezien worden. Het is wat dat betreft illustratief dat de film in de finale eindigt in een pretpark. Alle geboden mogelijkheden worden hierbij goed benut en het zorgt voor een nachtelijk kleurrijk spektakel. Uiteraard mag hierbij een clown zombie niet ontbreken, die overigens op een heerlijke brute manier aan zijn eind komt. Het is een van de dingen waaruit blijkt dat de film helemaal de juiste toon te pakken heeft; Gruwelijkheden zullen zonder angst en beven onthaald worden en eerder met veel enthousiasme.

Naast dat Zombieland gewoon een heerlijk vermakelijk film is, kent deze twee echte hoogtepunten. De eerste is als de groep Hollywood bereikt en terecht komt in het landhuis van Bill Murray. Murray speelt hier een fictieve versie van zichzelf, die zich voordoet als een zombie zodat hij zich veilig door de stad kan begeven. Het andere hoogtepunt is uiteraard de climax in het pretpark, opgenomen in Valdosta’s Wild Adventures Water and Theme Park. Het plezier spat werkelijk van het scherm en ondanks dat werkelijk alle remmen los gaan, vliegt de film nergens uit de bocht. Aan de hand van een eenvoudig verhaal en een getalenteerde cast zette regisseur Ruben Fleischer een heerlijke film neer, die hooguit in Shaun of the Dead zijn gelijke vindt. Het is zo’n film die schreeuwt om meer, maar een vervolg zou nooit dezelfde impact hebben. Iets wat stiekem toch helaas is bewezen met het aanstaande Zombieland: Double Tap.

Extra’s: Waar vorig jaar nog een fraaie luxe uitgave verscheen, met enkele leuke fysieke extra’s, ligt er nu ook een stuk kalere amaray in de schappen.
· 10 jaar Zombieland – OPGESTAAN UIT DE DOOD: ZOMBIELAND, EEN DECENNIUM LATER (08:30) Met een vervolgfilm aanstaande kijkt de cast terug naar de frisheid van het origineel. Inclusief een vraaggesprek met fans.
· Zombies schieten met Ruben Fleischer (20:05) Regisseur Fleischer neemt je mee in een break-down van de opening van de film, waarbij hij gebruik maakt van diverse slowmotion shots.
· Achter de schermen met de cast en crew van Zombieland (07:27) Een relatief korte blik op de diverse zaken die de originele film wisten te definiëren, als de regels, de vermoorden van zombies en de setting met het themapark in de climax van de film.

Zombieland 4K is ook tien jaar na de release nog steeds een hoogst vermakelijke zombiefilm/ road movie, waarin ondanks een flinke lading gore humor op een prettige wijze de boventoon voert. De film gaat gelijk veelbelovend van start met het uiteen zetten van wat regels, waarbij deze uiteraard stuk voor stuk voorbij komen. Uitzonderingen moeten er tenslotte altijd zijn. In het midden is er wellicht iets te veel aandacht voor een flard romantiek, maar dat compenseert de heerlijke climax in het pretpark volledig. Het zorgt ervoor dat Zombieland ook tien jaar na dato regelmatig een herkijk waard is. Of dat nou per sé moet gebeuren met deze nieuwe 4K release kan je vraagtekens bij stellen, want de upgrade is zowel qua beeld als geluid minimaal. Des te opvallender is het dat een jaar na de release van de luxe uitgave een kale amaray in de schappen ligt.

Met dank aan Sony Pictures Home Entertainment en Weber Shandwick voor het recensie-exemplaar.