Eind jaren 60 schotelde regisseur Roman Polanski ons de zeer ongemakkelijke film Rosemary’s Baby voor. De film vertelt het verhaal van het jonge stel Rosemary en Guy, die na hun verhuizing naar New York bevriend raken met hun buren. Als Guy steeds meer tijd door gaat brengen met deze buren, en er plots een vrouw uit hun buurt zelfmoord pleegt, krijgt Rosemary de meest verschrikkelijke nachtmerries en hoort ze als ze wakker is vreemde geluiden in het appartement. Als Rosemary steeds meer geïsoleerd raakt van Guy en de buren steeds meer interesse in haar tonen raakt ze in verwachting. Prachtig nieuws natuurlijk, maar de buren hebben hele andere plannen met de baby van Rosemary. 

Bijna 50 jaar lang worden de kijkers met deze klassieker getrakteerd op een ongemakkelijke horror rit, waarin een sekte het voorzien heeft op de baby van een niets vermoedende jonge vrouw. De regie lag in handen van niemand minder dan Roman Polanski, die met deze psychologische horrorfilm de kijker aan het einde van de rit met een groots vraagstuk achterlaat. Want is er nu daadwerkelijk een sekte die het voorzien heeft op de baby van Rosemary? Of is Rosemary zelf extreem paranoïde? Hoe het ook zij, de productie zelf lijkt vervloekt. Zo gebeurde er de meest vreemde dingen tijdens en na de opnames van deze beklemmende film. Een voorbeeld hiervan vinden we in producent William Castle. Hij was extreem trots op Rosemary’s Baby en kwam zelf voorbij in een cameo als ongeduldige man die staat te dringen bij de telefooncel als Rosemary belt voor hulp. Na de release kreeg Castle extreem veel haatmail, wat opliep tot 50 doodsbedreigingen per dag. Hij trok zich hier in eerste instantie niet veel van aan, tot het punt dat mensen hem voor satanist gingen uitmaken die het kwaad over de hele wereld heen verspreidt. Na Rosemary’s Baby kreeg Castle te maken met een ernstige vorm van nierstenen, waardoor hij veel tijd op de eerste hulp doorbracht. Het leidde in 1977 uiteindelijk tot zijn dood. Toeval? Of heeft de productie van de vervloekte film hier toch iets mee te maken?

Castle zijn verhaal staat in elk geval niet op zich. Het tweede rare geval betreft componist Krzysztof Komeda, die de soundtrack maakte voor de film. Fans van de film zullen “Rosemary’s Lullaby” onherroepelijk als grootste herkenningspunt van de film aanduiden. Slechts enkele maanden na de release van de film, stierf Komeda plotseling op 38-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hersenbloeding. Het bizarre hieraan is dat zijn doodsoorzaak exact dezelfde is als die van Rosemary’s vriend Hutch. Boze tongen beweren dan ook dat de hersenbloeding een straf was voor de componist omdat hij de demonische soundtrack voor deze film had gemaakt. Het lijkt wellicht allemaal wat ver gezocht, maar dan is er ook nog het beruchte verhaal van Roman Polanski en zijn toenmalige vrouw Sharon Tate. De acht en een halve maand zwangere actrice gaf in de zomer van 1969 een dinerfeest, waarbij tal van andere beroemdheden aanwezig waren. Op bevel van de beruchte sekteleider Charles Manson, braken Tex Watson, Susan Atkins, Patricia Krenwinkel en Linda Kasabian in en voerden onmenselijke taferelen uit op de aanwezigen van het feest om ze vervolgens te vermoorden. Om een idee te krijgen van hoe gruwelijk alles was; er werden maar liefst 102 messteken bij vier slachtoffers te vinden, meerdere kogelwonden en andere verwondingen door de uitgevoerde gruwelijkheden. Tate en haar zoontje overleefde dit niet en de ongeboren zoon werd in de armen van zijn moeder begraven. Deze beestachtige rituele slachting wordt nog steeds gelinkt aan de film.

Maar ook het met appartement waar de film is opgenomen lijkt iets mee aan de hand. Zoals gezegd was Charles Manson de eindverantwoordelijk voor het commando dat leidde tot de slachting van onder andere Sharon Tate. Er zijn echter mensen die dit weer linken aan The Beatles, die net het nummer Helter Skelter hadden uitgebracht op hun titelloze White Album. De titel werd, in bloed geschreven, ook gevonden op de plaats delict. Nu zal je denken: wat heeft dit met alles te maken dan? Wel, John Lennon werd op 8 december 1980 vermoord aan de overkant van de straat waar Rosemary’s Baby was opgenomen. Toeval? Of is Rosemary’s Baby daadwerkelijk jinxed? Na het lezen van deze verhalen kan je er op z’n minst je vraagtekens bij zetten. In 2014 kreeg de klassieker een remake in de vorm van een tweedelige miniserie. Hoewel dit een redelijke verfilming betreft, is de serie tamelijk overbodig en mist de serie op elk vlak de impact die de film van Roman Polanski wel had. Wel bleef de vloek verder uit, iets wat er mede voor gezorgd heeft dat weinig mensen de mini-serie zullen kennen. Iets dat overigens erg goed te begrijpen is.

We kunnen toch eigenlijk makkelijk stellen dat Rosemary’s Baby echt Jinxed is. De vloek die vlak na de productie is begonnen, doet velen nog steeds sidderen. Zelfs mensen die niet in dit soort vervloekte producties geloven, moeten toch toegeven dat de gebeurtenissen op zijn minst eigenaardig zijn. Toch zal de trage, maar vooral psychologische horrorfilm gelinkt worden aan de vreemde gebeurtenissen. In het bijzonder natuurlijk met de moorden die Charles Manson heeft bevolen. Het moge duidelijk zijn dat we hier met een van de beruchtste en meest vervloekte producties te maken hebben. Dit was het dit keer dan alweer voor Jinxed, de volgende keer behandelen we weer een andere vervloekte productie. Voor nu bedankt weer voor het lezen en tot de volgende Jinxed!