Om 6 uur, op de zesde dag van de zesde maand wordt een kind geboren waar de moeder van komt te overlijden. Vrijwel tegelijkertijd sterft het kind van senator Robert Thorn bij de geboorte. Zijn vrouw onwetend, besluit de senator het kind te verwisselen met het weeskind. Ze noemen het kind Damien en hij wordt in alle liefde opgevoed in hun gezin. Als Damian vijf jaar wordt en zij een bezoekjes brengen aan de kerk, merken zijn ouders dat er iets mis is met Damian. Zo gebeuren er een reeks gruwelijkheden en vreemde dingen die worden ingeleid door de mysterieuze zelfmoord van de kinderoppas. Dit is het verhaal over de komst van de antichrist en een verontrustende kijk op het heilige schrift Openbaringen. Vandaar dat de film nu behandeld wordt in onze rubriek Jinxed, want The Omen is zonder meer een van de meest vervloekte films van allemaal.

Alsof de film met zijn onderwerp niet al genoeg vraagt om problemen, opent de film ook nog eens met de titelsong “Ave Santani”, dat letterlijk vertaald “heil Satan” betekent. Voor de gelovige lezers onder ons is dat natuurlijk vragen om problemen en problemen had de productie van The Omen dan ook zeker. Aanvankelijk zou de film “The Anti-Christ” gaan heten, maar de productiemaatschappij vond dat regisseur Richard Donner met iets subtielers moest gaan komen. Al snel werd de titel omgedoort naar “The Birthmark” om uiteindelijk de huidige titel “The Omen” in gebruik te nemen. Het is allemaal om het even want de eigenaardigheden beginnen als acteur Gregory Peck en scenarioschrijver David Seltzer beide op verschillende vluchten naar Engeland zitten en beide toestellen worden getroffen door blikseminslag. Natuurlijk kan je dit als toeval beschouwen, maar twee verschillende toestellen die heel ver uit elkaar vliegen op het zelfde moment? Lijkt een beetje raar natuurlijk, maar goed. Laten we het op toeval houden. Maar als daarna het hotel wordt gebombardeerd door de IRA, waar op dat moment een team meeting plaats vond tussen cast en crew, gaat het er toch wel een beetje op lijken dat er een duivelse vloek heerst over de film.

Wat misschien wel het meest bizarre ongeval is, is die van special effects-verantwoordelijke John Richardson. Richardson werkte destijds in Nederland aan de film A Bridge Too Far en raakte samen met zijn vriendin betrokken bij een verkeersongeluk en jawel, dit alles gebeurde op vrijdag de 13de. Zijn vriendin werd bij dit ongeluk onthoofd op een bijna identieke wijze als in The Omen. Geruchten gaan dat Richardson bij het verkeersbord Ommen stond en daar nog 66.6 kilometer van verwijderd was. Hoewel er in Nederland geen verkeersborden zijn die met meters werken, zijn er wel bepaalde markers die dit wel doen. Bij Raalte is een kruising waar de N348 zich aansluit bij de N35. Deze locatie komt momenteel overeen met de kilometermarkering 66.6 op de route naar de N348. Een verkeersbord met de richting die naar Ommen wijst, ligt minder dan vijftig meter van deze kilometerstand af. Maar ook andere dingen zoals een dag na de opnames in de dierentuin werd een medewerker verscheurd door een leeuw en tijdens de Rottweiler scene, werd Gegory Peck vervangen door een stuntman die met beschermde kleding de aanval van de Rottweiler moest afslaan. Echter, beet de Rottweiler dwars door de beschermende kleding van de stunman heen en verwonde de man enorm.

De remake van The Omen die zijn releasedatum kende op 6-6-06 kende ook zijn problemen. Pete Postlethwaite die de rol van Father Brennan speelde, kreeg onder het filmen het slechte nieuws dat zijn broer was overleden. Niet vreemd zou je denken, maar het verhaal gaat rond dat hij kort na een pokerspel het leven heeft gelaten, waar hij in zijn laatste hand die keer de 6 in zijn hand hield. Echter hebben de drie vervolgen en de remake niet zoveel problemen gekend als dat de eerste film met zich meebracht. De utiwerking en de vele tegenslagen die het eerste deel kende heeft in iedergeval wel zijn uitwerkingen gehad op de opvolgers en boezemde cast en crew toch enige vorm van angst in. Niet gek natuurlijk met zo’n onderwerp en de bizarre reeks ongelukken waarmee de productie te kampen kreeg. Het is dan ook om die reden dat The Omen als een van de meest ge-jinxde films te boeken staat ooit gemaakt. Vooral het feit dat de zoon van Gregory Peck net voor de productie van start ging ook nog eens zelfmoord pleegde. Hij liet zich daarop overhalen om de rol toch aan te nemen, om zo zijn focus te verleggen en de dood van zijn zoon te verwerken. Dit gegeven blijft bizar over een film dat gaat over de komst van de Anti-Christ die het einde van de mensheid zou betekenen.

The Omen blijft vandaag de dag nog steeds een ijzersterke trilogie, dat wel een belabberd slecht vierde deel kende, maar daarop weer een hele acceptabele remake kreeg. Toch is het het eerste deel wat het publiek nog steeds doet sidderen, weliswaar niet alleen om het onderwerp dat de film bevat, maar wel om de vloek die als een ijzige laag sneeuw over de productie heen heeft gehangen. Wellicht zullen er een hoop broodje aap verhalen tussen zitten, maar het zet je toch aan het denken. Het verhaal rondom special effects verantwoordelijke John Richardson zal in grote lijnen kloppen, maar het Ommen 66.6 verhaal is misschien net iets teveel fictie om de film kracht bij te zetten. We zullen er wellicht nooit achter komen, maar dat de film Jinxed is staat als een paal boven water. Dank voor het lezen van deze Jinxed en tot de volgende keer waarin we weer een nieuwe vervloekte productie onder de loep gaan nemen.