De zestienjarige Nine verdwijnt op een zomerse nacht van de aardbodem na een leuke avond met haar vriendje te hebben gehad. Haar fiets wordt in een sloot gevonden, zonder dat er sporen van geweld worden aangetroffen. Na een grootsopgezette zoekactie, die tot niets leidt, verdwijnt er een tweede inwoner van Oldenheim. Ook van deze tweede persoon ontbreekt elk spoor en al snel komt politieagent Sharif Dahmani er achter dat dit niet op toeval kan berusten. In de weken die volgen verdwijnen er steeds meer mensen uit Oldenheim, zonder ook maar een spoortje achter te laten. Iedereen begint zich steeds verdachter te gedragen, iets dat de zaak nog een stuk moeilijker maakt dan dat hij al was. De situatie escaleert erg snel en nu is het aan Sharif om de zaak zo snel mogelijk op te lossen.

Na de utimuntende samenwerking tussen streamingdienst Videoland en RTL met de serie Zwarte Tulp, volgde er direct een boel matige series. Het begon er dan ook een beetje op te lijken dat Zwarte Tulp een toevalstreffer was en Videoland en RTL teerde daarna meer op titels als Soof: Een Nieuw Begin. Totdat De 12 van Oldenheim langs kwam en eigenlijk het tegendeel wist te bewijzen. De serie is zo verschrikkelijk knap in elkaar gezet en bevat een fantastisch verhaal met een zeer slimme twist waarbij je meermaals op het verkeerde been wordt gezet door de makers. Het zorgt er dan ook voor dat De 12 van Oldenheim zich met de absolute top van series in Nederland mag meten, waarbij het grote geheel zich misschien wel kan meten aan hele goede buitenlandse series. Het is dan ook te hopen dat Videoland en RTL deze lijn goed gaan doortrekken, om het zo bijvoorbeeld streamingdienst Netflix moeilijk te maken. Met een prima cast waarin de namen prijken van bijvoorbeeld Noortje Herlaar, Nasrdin Dchar en Fedja van Huêt kan het dan ook niet echt fout gaan. Fout gaan doet het dan ook niet, mede door de rol van Fedja van Huêt die fantastisch genoemd mag worden. Daarnaast mag de conclusie getrokken worden dat Huêt op dit moment één van de beste acteurs is die Nederland rijk is.

De serie opent met een man die door zijn huis heenloopt, wat spullen pakt en daarna het huis verlaat. Het dorpje is afgezet door het leger en Oldenheim is een compleet verlaten spookdorpje geworden. Vervolgens worden we zeven maanden mee terug de tijd in genomen. Peggy Jonkers keert na een verblijf in het buitenland terug naar het dorpje waar ze vandaan komt. Als ze terugkeert is er plots een felle sterrenregen te zien en de volgende ochtend is de zestienjarige Nine spoorloos verdwenen na een avondje stappen met haar vriendje Rik. Een verschrikkelijk interessante opening van de serie waarbij je direct dus aan de buis gekluisterd zult zitten. Het verhaal wordt alleen maar vreemder als kort na deze verdwijning nog veel meer mensen uit Oldenheim verdwijnen. Wat is hier aan de hand? En wie heeft dit op zijn geweten? Het roept een heleboel vragen op natuurlijk en je zal als kijker alleen maar willen doorkijken. Vanaf dat punt wordt de serie alleen maar grimmiger en het uitgangspunt zal je als kijker doen sidderen, wat het geheel uiteindelijk tot een bloedstollende climax weet te trekken. Het reeds tweede aangekondigde seizoen dat in 2019 zal verschijnen voelt dan ook als wachten als een overactieve hond die niet in zijn mandje kan blijven liggen, want je wil als kijker alleen maar meer.

Van voorspelbaarheid is dan ook totaal geen sprake, want na de tweede verdwijning krijg je door dat er geen peil op te trekken is wie de volgende zal zijn. Door deze rode draad zitten veel zijplots verweven, waarbij misschien niet ieder plot even interessant is. Toch zal je er naar verloop van tijd achter komen dat alles in verband met elkaar staat. Zo begint het verhaal met de terugkeer van Peggy, die maarliefst acht jaar uit het oog verdwenen was tijdens haar verblijf in Irak en leidt haar zus Suus aan smetvrees en is daarvoor in therapie bij Victor Klinkspoor. Zo kunnen we eigenlijk wel doorgaan met zijplotjes, maar na een aflevering of vier zal je de verbanden weten te leggen, hoewel het grote geheel alleen maar vager en vreemder lijkt te worden. Dit alles wordt bijgestaan door een zeer passende en sfeervolle soundtrack die verzorgd wordt door Merlijn Snitker, die ook de soundtracks voor films als Publieke Werken en De Held verzorgde. Maar ook het camerawerk is van ongekende klasse. Zo wordt Oldenheim op zeer mysterieuze wijze en op een spookachtige manier in beeld gebracht. Iets dat de sfeer erg ten goede komt. Uiteindelijk is het eerste seizoen van De 12 van Oldenheim een serie die je gezien moet hebben.

Extra’s: Op de 12 afleveringen die over  de 3 dvd’s zijn verdeeld was er helaas geen plaats voor bonusmateriaal op de schijven.

De 12 van Oldenheim is een waar spektakel geworden, dat naast een intelligente aanpak ook nog eens een zeer hoog niveau weet te bereiken. Het geeft maar weer eens aan dat wij in Nederland wel degelijk hoogwaardige producties kunnen afleveren die helemaal niet onder hoeven te doen voor series van de internationale markt. De cast doet het stuk voor stuk subliem, met voorop Fedja van Huêt die de sterren van de hemel speelt. Maar het is juist de mysterieuze setting die de kijker in zijn greep houdt, waarbij het bijna misdadig aanvoelt dat je een jaar moet gaan wachten op het tweede reeds aangekondigde seizoen. De aanschaf van het dvd boxje van dit eerste seizoen is dan ook een echte aanwinst voor je collectie, hoewel het juist bij dit soort series doodzonde is dat dit niet op het Blu-ray medium wordt uitgegeven. 

Met dank aan Dutch FilmWorks voor het recensie-exemplaar.