Roman is een voorman die zijn ergste nachtmerrie waarheid ziet worden. Door een fout van een luchtverkeersleider, crasht het vliegtuig waar zijn vrouw en zwangere dochter in zitten. Als Roman de twee nietsvermoedend van het vliegveld wil ophalen, krijgt hij het tragische nieuws te horen waarna zijn wereld totaal instort. Als de luchtvaartmaatschappij hem een aanbod doet in een poging de emotionele schade te vergoeden, slaat Roman dit af. Het enige dat hij wil is dat de luchtvaartmaatschappij de fout toegeeft en excuses maakt tegenover hem. Als hem dit wordt geweigerd gaat Roman op zoek naar de schuldige luchtverkeersleider. Het is het begin van een bittere en emotionele zoektocht naar de man die hem zijn gezin ontnam.

Wie aan Arnold Schwarzenegger denkt, zal waarschijnlijk direct denken aan films als The Terminator of een andere actiefilms waarin hij zijn spierballen mocht laten rollen. Het zijn films die hij in het verleden met veel bravoure naar het scherm wist te brengen. Wie zoiets verwacht bij Aftermath zal echter van een koude kermis thuiskomen. Schwarzenegger treedt, net als eerder bij de film Maggie, buiten zijn comfort zone met dit bitterzoete drama over een man die zijn gezin verliest in een vliegtuigcrash. Opvallend is dat de Oostenrijkse eik hier laat zien dat hij wel degelijk kan acteren. Hij krijgt gelukkig goed tegenspel, want ook Scoot McNairy imponeert in zijn rol als luchtverkeersleider Jake. McNairy is bekend van grote films als Argo en 12 Years a Slave, maar hij zet in Aftermath een van de beste rollen uit zijn carrière neer. Ondanks dat Aftermath een interessante film is in het oeuvre van Schwarzenegger kampt het slepende drama met de nodige problemen.

Het grootste probleem van de film is dat het verhaal te weinig om het lijf heeft om de volledige speelduur te blijven boeien. Zo kent de film een prima opening, maar zodra Roman het slechte nieuws te verwerken krijgt, zal je als kijker meermaals de interesse verliezen. Ook de spanningsopbouw ontbreekt volledig in het eerste uur. De film is geïnspireerd op de botsing die in 2002 in Zuid-Duitsland plaatsvond met Bashkirian Airlines Flight 2937 en DHL Flight 611, waarbij de Russische architect Vitaly Kaloyev zijn vrouw en twee kinderen verloor en daarnaast 71 slachtoffers te betreuren waren. Zoals gezegd ‘geïnspireerd’, want er komen een aantal ongeloofwaardigheden voorbij. Goed voorbeeld is hoe Roman op simpele wijze het terrein betreedt bij het bergen van het toestel, iets waar absoluut geen burgers bij mogen komen. Wat de makers dan weer wel mooi weten te tonen is de situatie waarin Roman zit en de benarde situatie waar Jake zich in bevindt.

De film toont op doorzichtige wijze de onbeschoftheid van de luchtvaartmaatschappij. De focus wordt het grootste deel gelegd op de dramatische nasleep en het effect op de levens van Roman en Jake, maar het is hierbij wat doorzichtig dat de luchtvaartmaatschappij uiteindelijk de hele schuld bij Jake willen leggen en dat ze de nabestaanden met een simpele afkoopsom het zwijgen op willen leggen. Het zijn op papier clichématige en voorspelbare zetten die de vinger op de zere plek weten te leggen bij deze film. Maar toch, ondanks het gebrek aan spanning in het eerste uur, blijft de film fier overeind staan. Wel had er wat meer aandacht aan het verhaal besteed mogen worden. Aan de cast heeft dit in ieder geval niet gelegen en als de film vervolgens besluit met een twist die je niet direct aan zal zien komen, kunnen we stellen dat Aftermath een verrassende film is in het oeuvre van Schwarzenegger.

Extra’s: Op de Blu-ray is naast de hoofdfilm geen bonusmateriaal te vinden. Dit is bijzonder spijtig, want juist omdat de film geïnspireerd is op een waargebeurd verhaal had hier nog wel wat meer in gezeten.

Aftermath toont Schwarzenegger buiten zijn comfortzone, waarbij hij laat zien daadwerkelijk te kunnen acteren. De nasleep die het verhaal toont is op papier interessant, maar wordt toch op een manier uitgewerkt waarbij je als kijker vooral het eerste uur meermaals je interesse in de film dreigt te verliezen. Dit wordt mede veroorzaakt door een aantal ongeloofwaardigheden die de film bevat. Het is wel opmerkelijk te noemen dat de film desondanks nergens saai wordt. Het einde komt daarbij zelfs als een verrassing, waardoor de film met gemak boven de middelmaat uitstijgt. Het is voor de toekomst te hopen dat Schwarzenegger deze lijn doorzet, want ondanks dat veel mensen liever even de tijd terugspoelen en hem zien in zijn hoogtijdagen, is het stiekem helemaal niet zo verkeerd om Arnie in een rol te zien waarbij hij zijn acteerkwaliteiten tentoon mag spreiden.

Met dank aan Source 1 Media voor het recensie-exemplaar.