Alice werkt op zee en bij terugkeer naar Londen moet ze terugkeren in de tijd om haar vriend Mad Hatter te redden. Als Alice door de spiegel terugkeert naar Underland komt ze erachter dat Mad Hatter dwazer dan ooit is geworden. Om Hatter te kunnen redden moet Alice hulp krijgen van Time, een krankzinnige combinatie van mens en tandwieltjes. Natuurlijk gaat dit gepaard met de nodige problemen en komt Alice weer veel oude bekenden tegen die er natuurlijk alles aan doen om Alice te dwarsbomen. Nu begint de tijd te dringen en zal Alice alles op alles moeten zetten om het verleden te veranderen. Maar dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan.

De eigenzinnige regisseur Tim Burton kwam in 2010 met een live-action uitvoering van het klassieke Disney-verhaal Alice in Wonderland. Door dit succes kon een vervolg natuurlijk niet uitblijven, alleen liet dit wel zes jaar op zich wachten. Ditmaal staat Burton niet aan het roer van de regie, maar blijft wel aan als producent. Ditmaal wordt de regie overgenomen door James Bobin, die in het verleden al films regisseerden als The Muppets en The Muppets Most Wanted. Het is nu dan ook de vraag natuurlijk of Bobin de sfeer kan aanhouden die Burton zo typeert. In ieder geval schept de trailer hoop, want die zag er weer fantastisch uit en het lijkt er op dat Burton een dikke vinger in de pap heeft gehouden.

In de hoofdrol keert Johnny Depp weer terug als Hatter Tarrant Hightopp, een rol die Depp in de eerste film met veel bravoure al vertolkte. Ook Mia Wasikowska keert weer terug in de rol van Alice, wat voor de continuïteit van de film toch heel prettig is. Wasikowska zagen we eerder al in films als Stoker en Crimson Peak en moet haar weg naar de top van Hollywood nog vinden. Naast de hoofdrolspelers keren er nog een aantal bekende gezichten terug en daaraan worden ook nieuwe gezichten als Sacha Baron Cohen toegevoegd. Hij vertolkt de rol van Time, een bizarre mix tussen mens en uurwerk en deze rol wordt op een erg sterke en vooral krankzinnige manier door hem neergezet.

Op visueel vlak weten we al dat de film niet zal falen natuurlijk en gelukkig doet het dat ook zeker niet. Het probleem ligt een beetje bij het verhaal dat flinterdun en voorspelbaar blijkt te zijn. Niet zo vreemd natuurlijk, want hoe borduur je nou eigenlijk goed voort op het klassieke verhaal van Alice in Wonderland? De makers proberen dit te verdoezelen met de cast en de puike aankleding van de figuren. Maar naast het dunne verhaaltje is de humor ook een pak minder als die van zijn voorganger. De vreemde voortzetting dat Alice op de boot van haar vader op zee werkt is natuurlijk al een beetje raar. Het lieve meisje Alice leent zich totaal niet voor een wending als deze en eigenlijk staat de film dan al meteen op een kleine achterstand.

Het wordt gelukkig goed gemaakt door de fraaie 3D-effecten die de film rijk is. Dit was ook wel te verwachten want dit was in Alice in Wonderland uit 2010 ook al een groot pluspunt aan de film. Toch voelt de film op sommige punten wel erg lang aan met een speelduur van kleine twee uur. Dit resulteert af en toe in langdradige scenes waarbij je soms best verveeld zult raken. Hier ligt ook het verschil tussen het eerste deel en zijn vervolg, want hoe hard Alice Trough the Looking Glass ook probeert te tippen aan het eerste deel, het lukt eigenlijk maar deels. Een totale mislukking is de film absoluut niet en het vermaakt absoluut. Uiteindelijk is het zeker de moeite waard om de film in de bioscoop te gaan bekijken.

Alice Trough the Looking Glass is een stuk minder dan zijn voorganger, maar slaagt ondanks dat toch wel. Verhaaltechnisch schort er wel het één en ander, maar dit wordt ruimschoots goed gemaakt door de prima CGI-effecten en het 3D effect. Toch voelt de film af en toe wat te lang aan met zijn kleine twee uur, maar aan het einde van de rit zal je dat de film vergeven. Buiten Johnny Depp als Mad Hatter om, valt de puike rol van Cohen als de bizarre Time absoluut op. Of we na dit deel nog op een derde titel zitten te wachten laten we maar even in het midden, maar als dat zo is, dan is het wel te hopen dat Burton weer plaats  neemt op de regiestoel. Voor nu, een prima tussendoortje met fraaie effecten. Niet meer, niet minder.