Beverly Hills Cop: Axel F
Als Axel Foley, een politieagent uit Detroit, gebeld wordt door zijn oude vriend Billy Rosewood dat zijn dochter Jane wordt bedreigd, besluit hij af te reizen naar Beverly Hills. In haar functie als strafpleiter is Jane bezig met een zaak waarbij iemand onterecht beschuldigd wordt van het vermoorden van een politieagent. Aangekomen in Beverly Hills stuit Axel niet alleen op de van hem vervreemde dochter die hem liever kwijt dan rijk is, maar ook op een complot waarbij zijn oude vriend Billy Rosewood lijkt te zijn verdwenen. Al snel lijken de zaken verband met elkaar te houden en gaat Axel met de hulp van oude vrienden, Jane en haar ex-vriend Bobby, een agent die volgens het boekje te werk gaat, op zoek naar aanknopingspunten om het complot te ontrafelen.
Na het fel bekritiseerde Beverly Hills Cop III uit 1994 duurde het 30 jaar (!) voordat we deze vierde film tegemoet mochten zien. Niet dat het stil was overigens, want sinds midden jaren negentig mochten we om de zoveel jaar weer een hoopvolle update over een mogelijk vervolg tegemoet zien. Toch kwam het nooit echt van de grond. Constante factor bij dit alles wat Eddie Murphy, die zelf ook wel vond dat hij wat goed te maken had na de derde film en de reeks niet op die manier achter wilde laten. Uiteindelijk kwam het in 2013 tot een pilotaflevering voor een televisieserie, geregisseerd door Barry Sonnenfeld, die de focus had op Aaron Foley, de zoon van Axel. Probleem was dat het testpubliek pas enthousiast werd toen Murphy met een veredelde cameo in beeld verscheen. Hierna trok men dan ook de conclusie dat een Beverly Hills Cop geen zin had zonder Murphy in de hoofdrol. Resultaat: De pilot werd nooit uitgezonden en de televisieserie is er niet gekomen. Achteraf gezien een wijze keuze en het belang van Eddie Murphy wordt met deze film nog maar eens onderstreept door ‘Axel F’ aan de titel toe te voegen.
Als we het wat zwart-wit bekijken probeert deze film een beetje hetzelfde te doen als Bad Boys for Life, ook een laat nieuw vervolg op een populaire filmreeks; namelijk inzetten op de sterke punten van weleer met een zweem van nostalgie. Dit merken we vooral ook in de casting. Zo zien we naast Murphy ook Judge Reinhold en John Ashton terug, waarmee het trio met de geweldige chemie uit de eerste twee films weer herenigd wordt. Vooral de terugkeer van Ashton is hierbij opvallend, aangezien hij reeds ontbrak bij de derde film. Ook voor de bijrollen is goed gekeken naar de wensen van het publiek, met een terugkeer van Paul Reiser als Jeffrey en natuurlijk duikt ook de onvergetelijke Bronson Pinchot weer even op als Serge. Tussen al deze nostalgie is er gelukkig ook ruimte gemaakt voor nieuw bloed. De zoon van de serie wordt hierbij overigens compleet genegeerd. Dit keer is daar namelijk Jane, zijn dochter en enige kind, gespeeld door Taylour Paige. In haar kielzog neemt zij Joseph Gordon-Levitt mee als haar ex-vriend en rechercheur bij de politie van Beverly Hills.
Wie een blik wierp op de eerste beelden van de film kreeg toch een kleine grijs op zijn gezicht. Het zag er allemaal zo slecht nog niet uit en in een wereld waarin Top Gun en Bad Boys succes boekte met een laat vervolg ging menig hart sneller kloppen bij het weerzien van het trio Foley, Billy en Taggart. Maar ondanks de allerbeste wil moeten we constateren dat deze poging om Axel F nieuw leven in te blazen eigenlijk vooral veel te laat komt. Eddie Murphy toont wellicht nog iets van beterschap nadat hij zijn komische talent leek te zijn verloren medio jaren 90, maar met zijn 64 jaar is hij eigenlijk te oud en hij heeft niet meer het verbale vuur wat hem ooit kenmerkte. Ook mist hij zijn ooit zo aanstekelijke lach, die hij naar verluid heeft afgeleerd om niet te veranderen in een typetje. Verder is het verhaal over corruptie in het korps en de getroebleerde relatie met een dochter niet alleen vreselijk voorspelbaar maar ook hopeloos achterhaald. Daar kan zelfs Kevin Bacon als badguy niets aan veranderen. Voor de liefhebbers is het leuk om Murphy weer te zien als Axel Foley en je zal je ongetwijfeld niet vervelen, maar meer dan twee uur feitelijk toch wat ondermaats vermaak is het niet.
Beverly Hills Cop: Axel F is een vermakelijke, maar per saldo veel te late poging om de magie van de eerste twee films weer te laten herleven. De film verzuimt het om met iets nieuws te komen en bovenal hebben we alles al veel eerder, en beter, gezien. En natuurlijk is het leuk om dingen nog een keer voorbij zien te komen, liefhebbers zullen zich ongetwijfeld vermaken met deze film. Wat mag je tenslotte ook nog verwachten 40 jaar na de release van de eerste film? Maar als je heel eerlijk bent is het misschien beter om het origineel nog een keer aan te zetten. Mocht de film onverhoopt toch een succes blijken, en gezien de film op Netflix te zien is lijkt dat niet ondenkbaar, ziet het ernaar uit dat we nog niet van Axel Foley af zijn. Zowel Eddie Murphy als producent Jerry Bruckheimer hebben namelijk laten vallen dat er al gewerkt wordt aan een vijfde Beverly Hills Cop-film. Misschien is het alleen dit keer beter dat het project dan wel in ‘development hell’ blijft steken.
Beoordeling
- Film
- Eindcijfer