De mens en technologie. Een telefoon is al lang niet meer alleen om te bellen. Het is de normaalste zaak van de wereld geworden en laten we eerlijk zijn; we kunnen niet meer zonder. Maar wat als deze technologie tegen ons wordt gebruikt? Black Mirror toont ons in dit vierde seizoen in zes op zichzelf staande afleveringen het gevaar van deze technologische snufjes en hoe ze kunnen zorgen voor de meest bizarre situaties. Een terugkerend en overkoepelend thema is hoe de snelle opeenvolging van technologische ontwikkelingen de werkelijkheid kan beïnvloeden. Zo zien we hoe een fantasie op de werkvloer uit de hand loopt, hoe een apparaat dat alles ziet een gezin kapot maakt en hoe een duister geheim uit het verleden aan het licht komt. In dit vierde seizoen worden we weer meegenomen in een reeks messcherpe verhalen vol moderne paranoia die de kijker voor grootse dilemma’s zet.

In 2011 werd Black Mirror gelanceerd, een aardse versie van Twilight Zone die bij de technologische ontwikkeling in de wereld keer op keer de vinger op de zere plek weet te leggen. Na twee succesvolle seizoenen, die ieder 3 afleveringen telde, besloot streamingdienst Neflix om de serie over te nemen van Channel 4. Met enige bombarie werden twaalf afleveringen aangekondigd, welke uiteindelijk in twee delen werd gesplitst. Net als in de eerdere seizoen staat iedere aflevering los van de ander, al is daar wel steeds een terugkerend overkoepelend thema waarin de gevaren van de hedendaagse technologie worden aangekaart. Gelukkig is besloten om ook dit vierde seizoen uit te brengen op dvd, iets dat bij Netflix producties zeker niet altijd het geval blijkt. Net als het voorgaande seizoen telt ook dit seizoen weer zes afleveringen, waarbij vooral de vraag rijst of de makers het niveau van de serie wel hoog kunnen blijven houden. Zo was het derde seizoen vrij wisselvallig, met enerzijds perfecte, maar anderzijds ook wat matige afleveringen. Zal seizoen vier de bevestiging geven of men in de toekomst beter kwaliteit boven kwantiteit dient te stellen?

Dit blijkt al snel het geval te zijn, want ondanks dat de eerste helft van dit seizoen zeer sterk is, vallen de afleveringen Crocodile en vooral Metalhead toch wat tegen in vergelijking tot de rest van dit seizoen. Crocodile vertelt het verhaal over een verzekeringsagent die een apparaatje bezit dat toegang tot het geheugen van de klanten verschaft. Hiermee kan de verzekeringsmaatschappij kijken of een claim terecht is, of dat de klant de boel belazert. Hier valt natuurlijk zeker wat voor te zeggen als we naar de huidige maatschappij kijken. Door alle fraude worden bedrijven steeds meer die kant op gedreven. Maar hoewel het onderwerp potentie biedt en zeker een realistisch toekomstbeeld schetst, wordt deze aflevering vol met cliché’s naar de kijker overgebracht. Toch is het vooral Metalhead die geschrapt had mogen worden. Hierin zien we een post-apocalyptische wereld waarin een vrouw probeert te overleven in de Schotse hooglanden, die beheerst worden door honden. De sfeer zit er goed in (vooral door de stemmige zwart/wit opnames), maar hoe verder het verhaal zich voltrekt, hoe verder gezocht alles lijkt.

Toch hebben we hiermee alle mogelijke kritiek ook wel gehad, want de overige afleveringen zijn weer bovengemiddeld goed. Zo zien we in eerste aflevering Robert, een grote nobody die thuis een virtuele wereld heeft gecreëerd die zich in het Star Trek-universum afspeelt. Op het sterrenschip waar hij de baas is heeft hij digitale versies van zijn collega’s geplaatst uitgerust met hun persoonlijke eigenschappen, maar als deze een bewustzijn creëren willen ze niets liever dan ontsnappen aan de tirannie van Robert. Het is niet moeilijk om te voorspellen dat dit uiteindelijk vreselijk uit de hand loopt. Toch is dit niet de beste aflevering van dit seizoen, die eer gaat naar Hang the DJ. Hierin is een datingprogramma ontwikkeld dat een houdbaarheidsdatum aan relaties koppelt. Wat deze aflevering zo speciaal maakt is dat de serie zich eens niet op de duistere kant van de techniek concentreert, maar op de goede kanten van de mens. Het idee van deze aflevering is fantastisch en zit vol humor en emoties. Dit soort afleveringen bewijst nog maar eens dat Black Mirror nog lang niet over zijn houdbaarheidsdatum heen.

Extra’s: Naast de zes afleveringen van dit seizoen bevat de 2 dvd release geen bonusmateriaal.

Black Mirror – seizoen 4 heeft opnieuw flink wat momenten in zich die aantonen waarom de serie zo fantastisch is. Ondanks deze momenten van ongekend hoge kwaliteit is het misschien toch betere om de serie net als in de eerste twee seizoenen tot vier afleveringen te beperken in de toekomst. Zo zijn er, net als in het vorige seizoen, opnieuw twee afleveringen aan te wijzen die het niveau onnodig naar beneden halen. Met name de aflevering Metalhead valt uit de toon, door niet de kwaliteit te bieden die je ondertussen van Black Mirror mag verwachten. Gelukkig wordt die ruimschoots gecompenseerd door de overige afleveringen. Zo komen de makers met de aflevering Hang the DJ weer ouderwets subliem uit de hoek, wat meermaals voor een kippevelmoment weet te zorgen. Juist doordat de serie constant een ander verhaal brengt, welke op het eerste oog niets met elkaar te maken hebben, is Black Mirror een serie is waar je niet snel genoeg van zult krijgen. Het zal de liefhebbers ongetwijfeld doen verlangen naar het reeds aangekondigde vijfde seizoen.

Met dank aan Just Entertainment voor het recensie-exemplaar.