Ex-special Force Officier Roy Pulver is bepaald geen doetje. Toch wordt iedere dag weer het uiterste van hem gevraagd als hij meerdere huurmoordenaars in zijn nek heeft zitten die er alles aan doen om hem te vermoorden. Maar dat is niet het grootste probleem in het leven van Roy. Roy wordt namelijk iedere dag op creatieve wijze vermoord… om vervolgens dezelfde dag nog een keer te beleven! Roy bevindt zich in een uiterste gewelddadige tijdlus waarbij hij dezelfde dag iedere keer weer opnieuw beleefd. Maar hoe hard Roy ook zijn best doet om niet vermoord te worden; er staat iedere keer weer een nog gewelddadigere huurmoordenaar op hem te wachten. Waarom Roy dezelfde dag iedereen keer opnieuw moet beleven is voor hem één groot raadsel. Tot het moment dat hij een vage aanwijzing vindt die hem op het spoort brengt van het louche bedrijf waarvoor zijn ex-vrouw werkt. Beetje bij beetje lukt het Roy om de puzzel op te lossen, maar hoelang houdt het nog vol tegen het onophoudelijke geweld? En is er überhaupt een oplossing te vinden om zijn repeterende probleem een halt te kunnen roepen?

Zo nu en dan duikt er weer een film op die zijn eigen draai geeft aan het tijdlus-genre. Vaak in flauwe komedies waarbij het gegeven van het steeds dezelfde dag moeten beleven eigenlijk alleen maar als kapstok wordt gebruikt voor een hoop meligheid. Gelukkig duikt er zo nu en dan ook gelukkig een pareltje op zoals het vorig jaar uitgebrachte Palm Springs. Gelukkig is het ook dit jaar raak met de actiefilm Boss Level waarin het genre een uiterst gewelddadige draai heeft meegekregen waarbij je je gelijk afvraagt waarom niemand ooit eerder op dat idee is gekomen. Want hoe fijn is dit genre als het je de kans biedt om op zoveel mogelijk creatieve manier iemand dood te kunnen laten gaan?

Hoofdrolspeler in dit geheel is Frank Grillo die gelukkig wel raadt weet met dit kaliber film. De inmiddels 56-jarige actiester, helaas nooit verder gekomen dan een hele reeks B-films, geniet zichtbaar van het spelen van Ex-Special Forces Officier Roy Pulver die vastzit in de meest gewelddadige dag uit zijn leven. Het levert een hoop creatieve geweldplegingen op die in een moordend tempo op de kijker worden afgevuurd. Wat dat betreft moet het een feest voor hem zijn geweest om deze rol te spelen aangezien het hem een hoop fysieke uitdagingen moet hebben opgeleverd. Poppenspeler van dit alles is regisseur Joe Carnahan. Ooit een grote belofte na de film Narc uit 2002, maar na een ruzie met Tom Cruise over de mogelijke regie van de derde Mision: Impossible-film bleef een glansrijke carrière grappig genoeg uit. Nou staat Carnahan niet bekend als de meest makkelijke persoon in Hollywood, maar maakt het vooral waar hijzelf in gelooft.

Die eigenwijsheid levert gelukkig zo nu en dan een meer dan prima actiefilm op, zo is ook The Grey met Liam Neeson uit 2011 van zijn hand, en Boss Level is daarop geen uitzondering. Met zichtbaar veel plezier heeft Carnahan zich uitgeleefd en dat straalt de film dan ook uit: pure lol in een zeer actierijk jasje. Dat Carnahan het daarnaast voor elkaar kreeg om ook Mel Gibson en Naomi Watts voor belangrijke rollen te strikken, ook al zijn ze niet bijster groot, is alleen maar die extra kers op de taart die Boss Level zo lekker maakt om naar te kijken. Nou zou je overigens verwachten dat het verhaal wellicht niet zoveel voorstelt, maar Carnahan heeft de boel wel degelijk voorzien van een meer dan prima rode draad om al het geweld aan op te hangen. Boss Level is een heerlijke actiefilm die met zichtbaar veel plezier is gemaakt.

Extra’s: Voor wie nog niet overtuigt is dat de makers veel plezier hebben beleefd aan het maken van de film; er is ook een special op de schijf terug te vinden waarin we een blik achter de schermen krijgen. In de ruim acht minuten dat deze duurt zien we veel beelden achter de camera en interviews met cast en crew.

Boss Level is een heerlijke over-de-top actiefilm die geen moment weet te vervelen. Frank Grillo speelt zichtbaar met heel veel plezier de rol van Ex Special Forces Officier Roy Pulver die vastzit in een tijdlus en iedere dag op de meest gewelddadige en creatieve manier om het leven wordt gebracht. Het geeft de makers een hoop vrijheid om met de meest bizarre moordpartijen op de proppen te komen, maar gelukkig weet regisseur Joe Carnahan precies wanneer hij het verhaal richting een climax moet toesturen. Het maakt van Boss Level het type film dat je niet al te serieus moeten nemen, maar waarvan je vooral lekker onderuit gezakt op de bank moet genieten. En daar is zo nu en dan bijzonder weinig mis mee.

Met dank aan Dutch FilmWorks voor het recensie-exemplaar.