In het Zuid-Afrika van 1963, waar de blanke onderdrukker met ijzeren vuist regeert, groeit de onvrede tegen de apartheid met de dag. Als er acht kopstukken van het ANC worden opgepakt, wordt Nelson Mandela daar als negende persoon aan toegevoegd. De groep wordt ervan beschuldigd aanslagen te hebben beraamd, iets waar de doodstraf voor wordt geëist. Gerespecteerd advocaat Bram Fischer staat voor de ondankbare taak de groep te verdedigen, iets dat onbegonnen werk lijkt te zijn. De zaak wordt nog een stuk complexer als blijkt dat Fischer zelfde geldt als de tiende verdachte in de zaak. Als de geheime dienst achter het dubbelleven komt dat Fischer leidt, komt hij voor een moeilijke keuze te staan; de verdediging van de groep of de veiligheid van zijn eigen gezin.

Peter Paul Muller heeft de laatste jaren bewezen dat hij een veelzijdig acteur is. Van een vaste rol in Gooische Vrouwen tot een op Klaas Bruinsma geïnspireerde crimineel in De Dominee onderstrepen dit nog maar eens. Toch weet Muller met zijn rol als Zuid-Afrikaanse advocaat Bram Fischer boven zichzelf uit te stijgen. Zijn intense vertolking, waarbij Muller een knap woordje Zuid-Afrikaans spreekt, is zonder meer de beste die hij tot nu toe nog heeft gespeeld. Gelukkig is het niet alleen Muller die imponeert, maar bewijst ook regisseur Jean van de Velde nog maar eens dat hij tot de absolute top van het regisseursgilde van eigen bodem behoort. Met deze autobiografische film vertaalt van de Velde een interessant stukje geschiedenis naar het scherm, een geschiedenis waar veel mensen nog iets van kunnen leren en wat mensen een beter inzicht verschaft in wat er zich destijds in Zuid-Afrika afspeelde en hoe Nelson Mandela tot een levenslange celstraf werd veroordeeld in plaats van de doodstraf.

Als de kopstukken van het ANC (Afrikaans Nationaal Congres) op een middag worden opgepakt, is het min of meer door dom geluk dat Fischer niet bij de bijeenkomst aanwezig kon zijn. Als Fischer hoort dat de acht zijn opgepakt en direct worden gelinkt aan de al vast zittende Nelson Mandela, slaat de twijfel toe om de helpende hand te reiken. Het is uiteindelijk zijn vrouw die Fischer weet te overtuigen om dit toch te doen. Dat de film zich zo ontvouwd zorgt ervoor dat de film de aandacht van de kijker constant weet te behouden. De sfeer die in het Zuid-Afrika van 1963 heerste wordt goed gevangen en je krijgt hierdoor als het ware een goed inzicht in de waanzinnige praktijken die de Zuid-Afrikaanse overheid op dat moment bezigde. Het is een stukje historie dat het daglicht eigenlijk niet kan verdragen. Als het kat-en-muis spel begint, neemt de film een grimmige wending waarbij de sterke dialogen de spanning van tijd tot tijd behoorlijk opvoeren.

Nelson Mandela wordt gespeeld door Sello Motloung, bekend van rol als dokter van Mandela in Invictus. Hoewel Motloung totaal niet op Mandela lijkt, komt hij door zijn charismatische uitstraling wel geloofwaardig over en dat is een prestatie op zich. Toch ligt de focus in de film verder constant op Fischer en de praktijken die zich voor en achter de schermen afspelen. Dat Fischer niet eerder opgevallen is tijdens het proces als kopstuk van het verboden ANC is natuurlijk opzienbarend en juist dat hele gedeelte brengt grote onderhuidse spanning met zich mee. Al de genoemde punten leiden er toe dat Bram Fischer een film is geworden die weinig tot niets onder doet voor de internationale films in dit genre. Het is dan ook te hopen dat de film internationaal ook wat erkenning krijgt en de film wellicht zelfs kan ingestuurd kan worden als Nederlandse inzending voor de komende Oscars.

Extra’s: Naast de trailer van Bram Fischer bevat de dvd geen bonusmateriaal. Dat is zeer spijtig, zeker aangezien er over het onderwerp genoeg te vertellen valt. Een documentaire over dit onderwerp had dan ook zeker niet misstaan.

Bram Fischer is een ijzersterke verfilming over de blanke advocaat Bram Fischer, die het opneemt voor de anti-apartheid beweging in Zuid-Afrika in de jaren zestig. De veelzijdige acteur Peter Paul Muller maakt grote indruk met zijn vertolking, waarbij hij niet alleen opvalt met uitstekend acteerwerk, maar ook qua taalgebruik en accent. Dat de film deels Zuid-Afrikaans en deels Engels wordt gesproken is sowieso van grote toegevoegde waarde betreft de geloofwaardigheid van de film. Enige minpuntje dat te vinden is, is dat acteur Sello Motloung totaal niet op Mandela lijkt. Gelukkig wordt dit gered door sterk acteerwerk en zijn charismatische uitstraling. De film behandelt een teer punt uit de Zuid-Afrikaanse geschiedenis, waarbij er een bizar regime werd gevoerd en apartheid centraal stond. Bram Fischer is niet alleen een goede film, maar ook leerzaam en aangrijpend. Een absolute aanrader!

Met dank aan September Film voor het recensie-exemplaar.