Nadat een inbraak hopeloos fout loopt moet Dave, één van de overvallers, zijn broer Kenny achterlaten. Kenny wordt opgepakt en ziet een celstraf van zes jaar in het vooruitzicht. Na vier jaar komt hij echter al vrij en ontdekt hij dat er veel is veranderd. Zijn broer Dave probeert inmiddels een normaal leven te leiden en doet er alles aan om zijn broer te helpen om ook zijn leven weer op de rails te krijgen. Hij moet echter met lede ogen aanzien hoe zijn broer maar moeilijk kan aarden in een eerlijke maatschappij en er bovendien alles aan doet om zijn ex-vriendin, inmiddels de geliefde van Dave, weer voor zich probeert te winnen.

Met het bikkelharde D’Ardennen maakt het talent Robin Pront zijn veelbelovende speelfilmdebuut. Daarnaast is hij, samen met acteur Perceval, ook verantwoordelijk voor het script van de film. Pront wist eerder al diepe indruk te maken met zijn twee korte films Plan B en Injury Time die erg deden uitkijken naar een volledige speelfilm van de 30-jarige regisseur. Die is er dit jaar dan eindelijk waarmee Pront niet alleen bewijst een naam te zijn om in de gaten te houden, maar ook dat hiermee het zoveelste bewijs wordt geleverd dat vrijwel iedere film van onze zuiderburen die ons bereikt er ook gelijk eentje is die een diepe indruk op de kijker zal achterlaten.

D’Ardennen handelt over de twee broers Dave en Kenny, rollen van Jeroen Perceval en Kevin Janssens, die na een scheiding van vier jaar weer worden herenigd. Dave is inmiddels verder gegaan met zijn leven en heeft gekozen voor een eerlijk bestaan. Kenny heeft in zijn vier jaar van opsluiting weinig geleerd en is nog altijd hetzelfde ongeleide projectiel als voorheen. Dat de twee verschillende karakters met elkaar zullen botsen mag geen verrassing heten, maar de vraag is hoe regisseur Pront de zaken precies aan de kijker zal presenteren. Hij kiest ervoor om de overval die de broers in het begin van de film scheidt achterwege te laten en binnen enkele minuten de focus te leggen op de onderlinge relatie van de broers. Deze krijgt in de eerste akte van de film dan ook ruim de tijd om te worden uitgediept.

Wat ook enorm in het voordeel van de film werkt is de rauwe en realistische sfeer die de gehele speelduur voelbaar is. Nergens bekruipt je het gevoel dat je naar geforceerde scenes zit te kijken al moet wel worden gezegd dat het acteerwerk van Kevin Janssens, in de rol van Kenny, soms een beetje tegen het karikaturale aan dreigt te schuren. Het is met D’Ardennen maar al te duidelijk dat Pront precies weet hoe hij een verhaal als deze op fantastische wijze naar het witte doek moet brengen op een manier die de kijker nog lang zal bijblijven. De zorgvuldige opbouw zorgt er in elk geval voor dat het slotstuk van de film, dat zich in de Ardennen afspeelt, als een mokerslag bij de kijker binnen zal komen. Het eindresultaat doet in ieder geval reikhalzend uitkijken naar het volgende filmproject waarin hij zich zal vastbijten.

D’Ardennen is bikkelhard, rauw, realistisch maar bovenal een fenomenale film die de kijker nog lang zal bijblijven. Regisseur Robin Pront weet met zijn speelfilmdebuut het zoveelste meesterwerk van onze talentvolle zuiderburen af te leveren en staat in één klap op de kaart van talent dat we zeker in de gaten moeten houden. D’Ardennen kent een rustige opbouw, waarin de onderlinge relatie van de twee broers waar het verhaal om draait wordt opgezet. Deze opbouw is echter nodig om het slotstuk van de film bij de kijker volledig te laten binnenkomen en daarmee de film een waanzinnige knock-out mee te geven.

Met dank aan Paradiso Filmed Entertainment Nederland voor het beschikbaar stellen van een screenerlink.