Nadat Neville Chamberlain wordt gedwongen om af te treden als premier, stelt hij Viscount Halifax voor als kandidaat om hem op te volgen. Halifax weigert de functie, waarna Winston Churchill als enige mogelijke opvolger overblijft die de steun krijgt van alle partijen. Toch is niet iedereen blij met deze keuze, vooral omdat Churchill al een lange en wisselvallige carrière achter de rug heeft en zijn reputatie ook niet al te best is. De Nazi’s staan echter op de Britse deur te bonken en als 300.000 soldaten in een uitzichtloze situatie belanden bij Duinkerke in Frankrijk, wordt Churchill een hoek in gedreven die hij niet wil. Hij staat voor de keuze om óf een laf vredesverdrag te sluiten, óf om de strijd aan te gaan waarbij de volledige krijgsmacht van Engeland vernietigd dreigt te worden. Als ook zijn eigen politieke partij tegen hem samenspant, moet Churchill zijn moeilijkste dieptepunt overwinnen en een natie achter zich zien te krijgen in een poging de wereldgeschiedenis te veranderen.

De afgelopen jaren zijn er diverse films verschenen over de legendarische en strijdlustige Winston Churchill. In Darkest Hour ligt de focus op mei 1940, de eerste dagen van Churchill als premier van Groot Britannië. Het is misschien wel een van de meest interessante periodes om te belichten en in de filmwereld erg actueel. Zo zagen we vorig jaar nog Dunkirk van Christopher Nolan in de biosopen verschijnen, waarop deze film een perfecte aanvulling biedt. Darkest Hour toont namelijk wat er zich nou eigenlijk achter de schermen afspeelde, waardoor je als kijker een beter inzicht krijgt in de situatie. Toch is de grootste troef hier er eentje die andere films ontbeerden, namelijk de aanwezigheid van Gary Oldman. Oldman zat voor deze rol in zijn totaliteit meer dan 200 uur in de make-up stoel, waarbij het grootste gedeelte van de tijd werd gespendeerd aan het dikker maken van Oldman om zo de transformatie tot Churchill compleet te maken.

Naast Oldman zien we Lily James als Elizabeth Layton, Churchill’s secretaresse, en Kristen Scott Thomas als Clementine Churchill. Ondanks dat zij het maximale uit hun rol weten te halen focust de film zich vooral op Churchill. Het zorgt ervoor dat er weinig tot geen ruimte overblijft voor andere acteurs of actrices dan Oldman om te schitteren. Zo komt ook de mens Churchill ruim aan bod en zien we ook zijn tekortkomingen, twijfels en emoties. Toch is dit juist ook iets wat de film interessant houdt, want natuurlijk zijn de inspirerende speeches van Churchill bekend voor het grote publiek, maar het is juist intrigerend hoe hier zijn grootste twijfels en angsten worden uitgelicht. Zo zien we hoe Churchill aan het begin van de film als een tiran tekeer gaat tegen zijn medewerkers, waarna hij terecht gewezen wordt door zijn vrouw.

Toch is er ook een kleine puntje van kritiek. Zo had de stroeve relatie met koning George VI wat beter uitgelegd mogen worden. Zo wordt er aan het begin van de film getoond dat de koning niet blij is de benoeming van Churchill, iets dat hij niet bepaald onder stoelen of banken steekt, maar gaandeweg de film draait hij bijna uit het niets bij en geeft hij Churchill zijn volste vertrouwen. Dit heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat de vijand aan de deur stond en de koninklijke familie misschien naar Canada moest vluchten, maar nergens in de film wordt helemaal duidelijk wat het werkelijke keerpunt is geweest. Het lijkt er dan ook op dat er toch een flinke scheut Britse propaganda in de film is verwerkt en dit weerhoudt de film van een maximale score. Toch is Darkest Hour zonder meer de beste film rond Winston Churchill, wat vooral te danken is aan de briljante vertolking door Gary Oldman.

Darkest Hour staat als een huis, wat vooral te danken is aan de briljante performance van Gary Oldman. Voor de regie is Joe Wright verantwoordelijk, die eerder zijn vakmanschap toonde met Pride & Prejudice en Atonement in het vorige decennium, maar sindsdien vrij wisselende films afleverde met Pan als voorlopig dieptepunt. Ondanks dat hij flink terugslaat met deze film is dit alles vooral te danken aan Oldman, hij draagt de film en zet hiermee misschien wel de beste rol uit zijn toch als imposante carrière neer. Het enige wat zijn krachttoer met zich meebrengt, is dat er nog maar weinig ruimte voor de overige personages overblijft om te schitteren. Wel biedt de film een zeer boeiende blik op Churchill’s eerste dagen als premier van Groot Brittannië, waarbij we ook een prachtige blik krijgen op de persoon Churchill. Het maakte Darkest Hour tot een film die je zowel de filmliefhebber als de geschiedkundige gezien moet hebben.