Carl Mork en zijn assistent Assad stuiten op een twintig jaar oude zaak waarbij een jonge tweeling op gruwelijke wijze om het leven gebracht werd. Alles wijst erop dat de dader op een nabij gelegen kostschool heeft gezeten, maar hij ontsprong de dans doordat een lokale buitenstaander schuld bekende en veroordeeld werd voor de moorden. Helaas loopt het onderzoek vast door gebrek aan bewijs, totdat een oude noodoproep gevonden wordt. Hierop is een meisje te horen die de geheimen van de moorden blijkt te kennen. Al snel blijkt dat niets is wat het lijkt en wordt het meisje gezien als potentiële dader. Het is aan Carl en Assad om de echte daders te ontmaskeren en het meisje in bescherming te nemen.

Na het internationale succes van de Deense film Kvinden i Buret, internationaal bekend onder de naam The Keeper of Lost Causes, kon een vervolg niet lang uitblijven. Bijkomend voordeel is dat een verhaallijn al klaar lag. Deze films zijn namelijk verfilmingen uit de zogenaamde Q-serie, de novellereeks van schrijver Jussi Adler-Olsen die ondertussen alweer bij het zesde boek is beland. De Fazantenmoordenaars werd de best bezochte Deense film ooit in en daarnaast is de film een knap staaltje Deense cinema met een prima verhaal die zijn voorganger op alle fronten verslaat. Het is dan ook niet zo vreemd dat ook een verfilming van het derde boek al in de planning staat.

Voor dit vervolg wist regisseur Mikkel Norgaard de gehele cast opnieuw op te trommelen en dat zorgt voor een continuïteit die de kijkervaring voor de mensen die bekend zijn met de eerste film ten goede komt. Zo kruipt Nikolaj Lie Kaas wederom in de huid van de altijd chagrijnige, maar steengoede detective Carl Mork. Als Mork lucht krijgt van een gruwelijke zaak waarbij een tweeling gruwelijk om het leven is gebracht, weet hij al snel de dader aan te wijzen. Helaas gaat die vlieger niet al te makkelijk op voor Mork. Alles wijst namelijk in de richting van de jonge Kimmie, die een agressief en vreemd verleden achter zich heeft. Hoewel het verhaal zich soms in vreemde bochten wringt, is het best goed uitgedacht. Want als Mork erachter komt dat de rijke zakenman Ditlev Pramen, tevens het schoolliefje van Kimmie, de enige moordenaar kan zijn, maakt Kimmie zich op een lugubere manier wel heel verdacht.

Het aparte van de vertelling van het verhaal is dat je als kijker direct te weten komt wie de moordenaar is. Dit is in dit geval dan ook totaal niet belangrijk, want het verhaal concentreert zich volledig op het kat-en-muis spel tussen Ditlev, Carl en Kimmie. Hoe dieper je in het verhaal komt, hoe vreemder de zaak wordt. De uitdieping van karakters is prima gedaan en mede hierdoor krijg je nergens het gevoel dat de film onnodig gerekt wordt met zijplotjes. Carl blijft chagrijnige als altijd en als hij tever doorschiet, is daar altijd nog Assad om hem te bedaren. Als Assad er echter achterkomt dat Carl wel eens heel dicht bij het vuur kan zitten, laat hij zich net als in het eerste deel weer meeslepen, iets dat bijna de ondergang van de twee betekent.

Extra’s: Naast de hoofdfilm is er verder geen bonusmateriaal op de schijf te vinden. Dat terwijl een trailer van de eerste film marketingtechnisch wel zo handig was geweest.

De Fazantenmoordenaars is een prima thriller van Deense makelij geworden. De film kakt nergens in en weet de kijker vanaf de eerste minuut te boeien. De spanning wordt perfect opgevoerd en gelukkig wijkt de film af van het whodonit concept. De cast acteert uitstekend, waarbij vooral de het acteerwerk van Danica Curcic als Kimmie opvalt. De aaneenschakelingen tussen heden en verleden zijn goed in beeld gebracht, waardoor de film een naargeestige lading krijgt. Net als in Kvinden i Buret steekt de cinematografie weer perfect in elkaar, waardoor de film een duistere, grauwe beleving zal worden en de film nog wel even door je hoofd zal blijven spoken. Als deze kwaliteit behouden blijft mag de boekenreeks compleet verfilmd worden en we kijken dan ook erg uit naar de reeds aangekondigde derde film in de reeks.

Met dank aan Lumière voor het recensie-exemplaar.