1919. Holt Farrier keert met een geamputeerde arm terug uit de Eerste Wereldoorlog naar het Medici Brothers’ Circus. Het circus verkeerd in zwaar weer en directeur Max Medici heeft de paarden van het circus moeten verkopen nadat Holts’ vrouw en collega Annie stierf aan een uitbraak van de Spaanse griep. Medici wijst Holt toe als verzorger voor ‘mevrouw Jumbo’, de zwangere Aziatische olifant van het circus. Als zij een kalf baart met ongewoon grote oren beveelt Medici de oren te verbergen voor het publiek. Als het kalf zijn oren echter per ongeluk onthult, noemt het publiek hem spottend Dumbo terwijl ze hem bekogelen met pinda’s en andere objecten. Mevrouw Jumbo stormt hierop woedend de ring in en veroorzaakt grote schade. Met opnieuw een grote kostenpost lijkt ondernemer VA Vandevere op te treden als reddende engel voor het noodlijdende circus. Toch is het maar de vraag of zijn bedoelingen wel oprecht zijn.

De laatste jaren strooit Disney driftig in de rondte met live-action remakes van hun animatieklassiekers; hervertellingen met echte acteurs en sets. Zo mochten we de laatste jaren fraaie remakes van The Jungle Book en het ondergewaardeerde Christopher Robin tegemoet zien. Toch is er ook veel kritiek. Het mag dan ook gerust gezegd worden dat het hele gebeuren getuigd van weinig originaliteit. Toch lijkt er voorlopig geen einde te komen aan deze remakes. Alleen dit jaar al had Disney vijf live-action films in de planning, allen gebaseerd op een animatieklassieker. Met Dumbo, destijds pas de vierde lange tekenfilm uit de koker van Disney, is het de beurt aan regisseur Tim Burton om het aandoenlijke verhaal over het kleine olifantje met grote oren te vertalen naar een live-action film. Op papier een project met veel potentie, maar Burton staat ook bekend om zijn duistere invalshoek, iets dat niet lijkt te passen in het straatje van Disney.

Met een dergelijk iconisch personage in de hoofdrol leek het er vooraf op dat de grootste uitdagingen toch zou liggen in het overtuigend tot leven wekken van de olifant met behulp van computereffecten. Het is iets waar de film ogenschijnlijk moeiteloos in slaagt en, eerlijk is eerlijk, met Burton aan het roer hadden we niets minder verwacht. Qua casting deden al snel de wildste geruchte ten ronde. Zo zou Will Smith in gesprek zijn geweest voor de vaderrol. Hij verkoos echter Bad Boys for Life en zou tekenen voor Aladdin, de live-action film die na Dumbo werd uitgebracht. De rol belandde uiteindelijk in de schoot van Colin Farrell, notabene een fan van Burton. Naast Eva Green zien we ook nog eens Danny DeVito en Michael Keaton, voor wie de film een hereniging betekende met hun regisseur van Batman Returns.

Waar sommige van de live-action films vrijwel een een-op-een remake zijn van de animatiefilm, zijn er bij Dumbo de nodige aanpassingen gedaan aan het verhaal. Het grootste gemis zit hem in het ontbreken van Timothy Q. Mouse, Dumbo’s steun en toeverlaat in het origineel. Hij komt wel kort voorbij, maar eigenlijk doet dat weinig eer aan wat zijn personage betekende voor het origineel. Wat wel goed uitpakt is dat ervoor is gekozen om de dieren niet met elkaar te laten praten. Dit maakt de film voor een volwassen publiek namelijk direct een stuk aantrekkelijker. In het tweede deel van de film treffen we de meeste toevoegingen, wat toch nog getuigd van enige lef van Burton en zijn team. Enige punt van kritiek is dat er opeens vrij veel gebeurt in een kort tijdsbestek en de film hier dikwijls toch wat rommelig oogt. Ook draaft Burton aan het einde nog wat lang door, waardoor de film aan het einde niet helemaal goed is. Toch is de film een lust voor het oog en zal deze menig hart weer veroveren.

Extra’s: Zoals je mag verwachten bij een dergelijk grote film van Disney, mag ook de Blu-ray release van Dumbo rekenen op het nodige aan bonusmateriaal.
· Circus-sentaties (08:20) Met medewerking van cast en crew een mooie blik op de training van de paarden en verdere circus training van de crew.
· De Olifant in de kamer (05:50) Een feature die volledig gaat over het ontwerp van Dumbo, daarbij rekening houdende met de originele animatieklassieker.
· Verwondering (07:40) Een blik op de creatieve kostuums en het setdesign.
· Deleted scenes (07:47) Een negental verwijderde scènes: Roustabout Rufus, Pachyderm Plans, The Other Medici Brother, Monkey Business, A Star Is Born, Where’s Dumbo?, Elephant Heist, Backstage, en A Seat at the Show.
· Easter eggs-parade (03:52) Een vluchtige blik langs wat leuke verborgen referenties naar de originele animatiefilm.
· Clownerie (01:57) De welbekende bloopercompilatie.
· Muziekvideo (02:59) De videoclip voor Baby Mine, uitgevoerd door Arcade Fire.

Dumbo is een bovengemiddelde live-action remake die ondanks zijn tekortkomingen in de lucht wordt gehouden door de visuele kunde van Tim Burton. Zeker voor de liefhebbers van de originele animatiefilm zal het even slikken zijn betreft sommige aanpassingen. Zo krijgt Dumbo’s steun en toeverlaat Timothy Q. een wel heel minimale rol. Toch stelt Burton daar ook genoeg tegenover. Zo krijgt vooral Michael Keaton alle ruimte om te schitteren als dik aangezette slechterik. Naar het einde overspeelt Burton zijn hand iets, met een deel waarbij veel nieuwe verhaallijnen komen kijken. Het zorgt ervoor dat er opeens heel veel gebeurd en de film soms wat rommelig oogt. Gelukkig straalt het plezier en de liefde van het project af en houdt Burton zich hier ver van zijn voorliefde voor duistere praktijken. Het maakt deze live-action remake van Dumbo tot een geslaagde film voor heel het gezin!

Met dank aan The Walt Disney Company Benelux voor het recensie-exemplaar.