De 18-jarige Maddy leidt aan de zeldzame ziekte SCID, dat beter bekend staat al ‘Bubbly Boy syndroom’. Hierdoor heeft Maddy al 17 jaar het huis niet verlaten, want elk contact met de buitenwereld kan leiden tot de dood. Dan komt de charmante Olly in het huis naast Maddy wonen en de vonk slaat direct over. De twee krijgen een online relatie en worden hevig verliefd op elkaar. Het confronteert de twee ook met de ziekte van Maddy, aangezien zij in een steriel huis woont en verzorgd wordt door haar moeder. Zij wil ieder contact met de buitenwereld voorkomen, maar Maddy en Olly laten zich niet uit het veld slaan, met alle gevolgen van dien.

Sinds het verschijnen van de verfilming van The Fault in Our Stars, gebaseerd op het boek van John Green, zien we met regelmaat dergelijke boeken verfilmd worden. Ook Everything, Everything van Nicola Yoon valt hieronder. Zo zien we ook hier twee hevig verliefde tieners, waarvan er een een gevaarlijke ziekte heeft, die alles op het spel zetten om toch bij elkaar te kunnen zijn. Het nadeel van dit soort films is dat ze veel op elkaar lijken en je hierdoor niet direct de noodzaak zal voelen om hiervoor naar de bioscoop te gaan. Dit wordt nog maar eens onderstreept door het eerste half uur van deze film, waarin het verhaal traag op gang komt en de ontknoping behoorlijk voor de hand lijkt te liggen. Het knappe is echter dat Everything, Everything toch best aardig uit de hoek te komen en juist met de wending die het verhaal neemt nog behoorlijk weet te verrassen. Dat alles geloofwaardig overkomt is vooral te danken aan de onderlinge chemie van acteurs Amandla Stenberg en Nick Robinson.

Het maakt Everything, Everything tot een aardig film met een verhaal dat constant boeiend is, nergens te zoet wordt en de kijker regelmatig op het verkeerde been zet. Toch zijn er wat puntjes waar de makers iets meer aandacht aan hadden mogen besteden. Zo is het natuurlijk heel begrijpelijk dat je als 18-jarige tiener, die al 17 jaar niet buiten de muren van haar huis is geweest, dat je als je verliefd wordt graag de veilige omgeving wilt verlaten. Als Maddy door een ruzie van Olly en zijn vader buiten belandt, merkt zij al snel dat ze mazzel heeft gehad en dat de gevolgen niet zo dramatisch zijn als ze had verwacht. Het zorgt er wel voor dat je ziet aankomen dat ze de regels nog verder aan haar laars gaat lapt door of zelf naar buiiten te glippen, of door Olly stiekem uit te nodigen. Toch worden de twee alle regeltjes en beperkingen al snel zat, waarop ze besluiten om er samen vandoor te gaan. De romantische tocht naar Hawaii die volgt is enerzijds romantisch, maar anderzijds niet bepaald geloofwaardig. Want waar halen de twee het geld vandaan en hoe ontsnappen ze aan het zicht van haar zo beschermende moeder?

Wat in het voordeel werkt van de film is de relatief korte speelduur. Het zorgt ervoor dat de film nergens langdradig wordt. Wel had de film iets dieper in de ziekte SCID mogen duiken, de afzondering waarin Maddy leeft doet soms bijna denken aan Room, al is dat natuurlijk verder een totaal andere film. Maar buiten het feit dat Maddy niet naar buiten mag kom je eigenlijk vrijwel niets over de echte impact van deze ziekte te weten. Je kan je als kijker hierdoor de gevolgen niet goed inschatten als Maddy het huis ontvlucht. De makers concentreren zich voornamelijk op het romantische deel, waarbij de toch wat afstandelijke relatie van de twee op originele wijze naar het scherm vertaald wordt. Na al de commotie die is ontstaan, wat de kijker al laat raden naar de afloop, neemt de film een verrassende wending richting het einde van de film. Het maakt dit tot een ideale film voor koppeltjes die een romantische avond willen, maar een minder interessante film voor mensen die interesse hebben in de uitwerking van SCID.

Everything, Everything is een boeiende romantische film die verzuimt echt indruk te maken. Hiervoor zijn er teveel onwaarschijnlijkheden en is het gewoonweg jammer dat de ziekte, die zo’n centrale rol inneemt in het leven van de hoofdpersoon, niet verder uitgediept wordt. De film haalt dan ook nergens het niveau van het soortgelijke The Fault in Our Stars. Wel wordt de film na het eerste half uur, waarin de film maar wat voortkabbelt, gelukkig een stuk interessanter. Hierbij profiteert de film vooral van de onderlinge chemie tussen Amandla Stenberg en Nick Robinson. Zij brengen de personages op een overtuigende manier tot leven, wat zeker de liefhebbers van het boek zal kunnen bekoren. Het maakt Everything, Everything tot een film die leuk en boeiend genoeg is voor koppeltjes in een romantische bui, maar ook een film die niet de volledige potentie van het bronmateriaal weet te benutten.