Evelyn runt met haar man Waymond een wasserette in New York, maar echt inspirerend is haar leven niet. De problemen lijken zich alleen maar op te stapelen als ze haar man op romantisch vlak dreigt te verliezen, haar vader voor de nodigde strubbelingen zorgt en haar dochter lesbisch blijkt te zijn wat voor Evelyn maar moeilijk te verteren is. Tot overmaat van ramp blijkt dat hun belastingpapieren niet bepaald op orde zijn en dreigt de emmer voor Evelyn over te lopen. Exact op dat moment neemt echter iemand anders bezit van het lichaam van haar man die zegt haar man te zijn uit een ander universum. Alle universa zijn namelijk in groot gevaar, maar de Alpha-versie van Evelyn is niet meer in leven, waarmee het einde dreigt voor alles en iedereen in alle verschillende universa. Evelyn komt er dus achter dat er meerdere versies van haarzelf zijn die wel een succesvol en rijk leven hebben door het nemen van andere beslissingen, maar gelukkig kan ze nu over diens talenten beschikken. En dat komt goed uit want ze zal het als de nieuwe Alpha-Evelyn op moeten nemen tegen een gevaarlijk kwaad dat haart constant op de hielen zit en er op gebrand is om een einde te maken aan alle verschillende universa.

Marvel Studios pitchte al jaren bij haar fans het idee van een multiverse waarbij verschillende helden kunnen overstappen naar andere dimensies en vice versa. Het kwam dit jaar helemaal op stoom met de Dr. Strange-film In the Multiverse of Madness en Spider-Man: No Way Home die verschillende incarnaties van dezelfde superhelden bij elkaar bracht. Maar dat bleek niet de enige film te zijn die aan de slag ging met het gegeven van een multiverse. Ook regisseur Daniel Kwan ging er mee aan de slag wat resulteerde in Everything Everywhere All at Once die de kijker door al zijn absurditeit behoorlijk wist te vermaken.

In Everything Everywhere All at Once is er geen plek voor superhelden maar juist voor de gewone mens die bezig is met diens dagelijks leven. Zo ook Evelyn, een rol van Michelle Yeoh, die op een dag in een avontuur wordt gezogen waar ze eigenlijk niet op zit te wachten. Helemaal niet eentje waarbij verschillende universa met elkaar in conflict raken en zij de spil is van dit alles. Niet de versie waar wij kennis mee maken, maar een Alpha-versie uit een universum waarbij ze een technologie hebben ontwikkeld om te kunnen springen tussen verschillende universa. Verse-jumping noemen ze dat. Superhandig om daarmee de kwaliteiten van jezelf over te kunnen nemen uit een andere dimensie en zo de strijd aan te gaan met het kwaad. Klinkt bizar? Maak dan je borst maar nat als je Daniel Kwan’s film gaat kijken.

Bizar is eigenlijk een understatement van datgene dat Everything Everywhere All at Once te bieden heeft. Het speelt op originele en krankzinnige wijze met het gegeven van verschillende universa, maar is in zijn basis eigenlijk gelukkig niet heel ingewikkeld. Het levert een hoop geslaagde humor op die vaker tegen het absurde aan schuurt dan het subtiele. Helemaal als blijkt dat je iets totaal onverwacht moet doen om te kunnen Verse-jumpen. Maar gelukkig is er tussen al die meligheid ook wel degelijk de tijd genomen om ook het onderliggende drama verder uit te diepen. Everything Everywhere All at Once draait namelijk niet alleen om de absurditeit van het multiversum, maar ook om het belang van familiebanden en vooral de liefde. En juist die prima balans maakt de film eigenlijk een film om zeker niet te missen.

Extra’s: Everything Everywhere All at Once staat netjes op een Blu-ray schijf, maar moet het helaas doen zonder enige toevoegingen op de schijf. Zonde, want de film had zeker een meer gevulde uitgave verdiend.

Everything Everywhere All at Once is op het eerste oog een absurdistische film die draait om een multiversum, maar is gelukkig veel meer dan dat. De film is een mooie balans tussen familiedrama en absurditeit die perfect hand-in-hand met elkaar blijken te gaan in een verhaal dat draait om grijze muis Evelyn die door verschillende universa kan springen wat hard nodig is om alles en iedereen te kunnen redden. Daniel Kwan neemt weinig tijd voor rust in de film, maar het werkt wonderwel allemaal in perfecte harmonie met elkaar. Everything Everywhere All at Once is één van de meest bizarre titels van dit jaar die je zeker gezien moet hebben!

Met dank aan The Searchers i.s.m. Remain In Light voor het recensie-exemplaar.