Een aantal maanden nadat krachtige tovenaar Grindelwald gevangen werd genomen door MACUSA (Magical Congress of the United States of America), met de hulp van Newt Scamander, weet hij op slinkse wijze te ontsnappen. Na zijn ontsnapping probeert hij medestanders naar zijn kant over te halen, waarbij hij de belofte maakt dat tovenaars boven de niet magische mensen verheven zullen worden. Newt Scamander is ondertussen weer teruggekeerd naar Londen, waar hij zijn fabeldieren verzorgt. Zijn rust wordt verstoort als Queenie Goldstein en Jacob Kowalski bij hem op de stoep staan, die een zoektocht naar haar verdwenen zus Tina zijn gestart. Als duidelijk wordt dat de macht van Grindelwald steeds verder toeneemt, richt het Ministerie van Toverkunst zich tot Albus Dumbledore. Hij weigert in eerste instantie te helpen, maar zijn voormalig student, Newt Scamander, stemt ermee in om te helpen om Grindelwald voor eens en voor altijd te stoppen, maar hij zich is niet bewust van de grote gevaren die voor hem liggen.

Toen in 2011 de Harry Potter-films werden afgerond, bleek er een grote schare fans die hunkerde naar meer. Om niet in herhaling te vallen en toch terug te keren naar de magische wereld van Harry Potter besloot men om op een andere voet door te gaan. Alleen al het bekend maken van dit plan zorgde voor grote vreugde bij de fans. Het resulteerde in 2016 in Fantastic Beasts and Where To Find Them, een spin-off die werd geïnspireerd op het gelijknamige boek van schrijfster J.K. Rowling. In het 41 pagina’s tellende boek beschrijft zij geschiedenis van magie-zoölogie geschreven door de fictieve schrijver Newt Scamander. Op zich geen volledig verhaal om een film op te baseren en dus werkt Rowling dit voor de film uit tot een compleet nieuw verhaal, waarna er direct ook nog vier vervolgen werden aangekondigd. Het laatste is natuurlijk altijd afhankelijk van het succes van de eerste film. Mede door de populariteit van de magische wereld die Rowling wist te creëren was dit een zekerheid, al was er wel aardig wat kritiek op de casting van Johnny Depp als Grindelwald. Toch werd er reikhalzend uitgekeken naar de tweede film, die wordt uitgebracht met de subtitel The Crimes of Grindelwald.

Om eigenlijk maar meteen met de deur in huis te vallen; de film kan niet aan de hoge verwachtingen voldoen. De film heeft ondanks dat het de tweede film in de reeks is opnieuw een behoorlijk aanloop nodig, maar dat is niet eens het grootste probleem. Waar de schoen het meest wringt is het feit dat elk spoor van een motief bij Grindelwald ontbreekt. Daarnaast springt de film redelijk van de hak op de tak, wat ervoor zorgt dat het geheel nogal chaotisch verloopt. Waar de eerste film nog op eigen benen kon staan, door een totaal andere setting te gebruiken en het verhaal zich in Amerika te laten afspelen, is deze film een aaneenschakeling van herkenningspunten uit de Harry Potter-films. Natuurlijk ontkom je daar niet aan, maar het doet hier nogal geforceerd aan. Ook worden de fabeldieren uit de eerste film behoorlijk naar de achtergrond gedreven, waardoor de titel Fantastic Beasts hier de lading niet meer dekt. Daarnaast schuift ook New Scamander wat naar de achtergrond als Albus Dumbledore in beeld komt, ondanks dat hij een goede vriend van Dumbledore is en een oud leerling. Het lijkt er dan ook op dat Scamander er vooral in zit om een koppeling te maken met de eerste film. Wellicht wordt dit in de vervolgen nog recht getrokken, maar voor nu is het gissen wat Scamander toevoegt aan het grote geheel.

Ook visueel is er wel wat aan te merken op de film. Zo is de film nogal donker van toon, iets waar regisseur David Yates patent op lijkt te hebben. Maar waar het eerder goed werkte, zorgt het er hier voor dat bepaalde delen van de film niet helemaal goed te volgen zijn. Gelukkig wordt de duistere, kleurloze en vooral grauwe setting dan wel weer voorzien van prima effecten; de fabeldieren zien er weer prima uit en ook de aankleding van de film is voor de rest dik in orde. De twist aan het eind van de film komt daarnaast vrij onverwachts, al voelt het allemaal nogal geforceerd aan. Het geforceerde is sowieso een beetje het sleutelwoord van deze film. Zo is daar de eerste kennismaking met Hogwarts, Zweinstein voor het Nederlandse publiek. Het is wordt zo overduidelijk gebracht als een kippenvelmoment, wat nog eens versterkt wordt door de kenmerkende Harry Potter-tune, maar het ligt er allemaal veel te dik bovenop. Natuurlijk is de film zeker niet slecht te noemen en valt er voldoende te genieten, maar wellicht lagen de verwachtingen voor deze film gewoonweg te hoog. Door de hoge gelegde lat is het publiek lastig te pleasen en daardoor is het makkelijk om een flinke kritische blik te werpen op de film, waardoor de positieve punten een beetje in het niet vallen.

Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald is vooral door de vele geforceerde verwijzingen en terugkerende personages niet zo fantastisch als de eerste film. Daarnaast verloopt het verhaal enorm chaotisch, waardoor er soms gewoonweg geen touw meer aan vast te knopen is. Gelukkig zit het qua effecten en aankleding allemaal wel weer goed, al wordt veel hiervan dan weer teniet gedaan door het kleurloze grauwe camerawerk. Het lijkt erop dat dit alles vooral toewerkt naar naar de derde (en volgende) film(s), maar misschien had Rowling het verhaal hier toch wat subtieler kunnen laten verlopen. Ondanks dat er vijf films gepland zijn, lijkt het erop dat deze nieuwe films moeite hebben om een een eigen identiteit te creëren en daarnaast het publiek te pleasen met een herhaling van zetten uit Harry Potter-reeks. Ondanks dat The Crimes of Grindelwald hier veelvuldig tegenaan loopt is dat juist iets wat de eerste Fantastic Beasts-film wel goed wist te omzeilen. Toch is de film zeker weer een tripje naar de bioscoop waard. Wel is het een aanrader om de verwachtingen voor deze film, en mogelijk ook de opvolgers, iets naar beneden te schroeven om een negatief oordeel te voorkomen.

Hopelijk verklaart het derde deel meer waarom deze tweede film zo onoverzichtelijk verloopt, maar voor nu valt de film redelijk tegen.