Jane werkt voor het grote bedrijf Gault Capital als haar direct leidinggevende zelfmoord pleegt. Het duurt niet lang tot Jane de mogelijkheid krijgt om een stapje hogerop te doen, wanneer de directeur haar de functie van haar leidinggevende aanbiedt. Maar dan komt Jane achter de ware toedracht van de ogenschijnlijke zelfmoord, namelijk een door Thaddeus Gault gepleegde megafraude. Gault stuurt vervolgens ‘crisismanager’ Frank op Jane af om haar zo het zwijgen op te leggen, maar Jane weet in eerste instantie te ontkomen aan deze gelouterde bedrijfshuurmoordenaar. Helaas voor haar komt ze vervolgens vast te zitten in een lift. Hier lijkt ze op het eerste gezicht redelijk veilig, maar als de tijd begint te dringen moet ze zien te ontsnappen om zo haar leven veilig te stellen. Wat volgt is een dodelijk kat-en-muis-spel waarbij niemand meer veilig lijkt te zijn.

Soms krijg je een film in handen die gewoon zeer doet aan je ogen. Op basis van de synopsis en het artwork lijkt alles veelbelovend, maar al snel krijg je in de gaten dat het niet veel soeps is. Zo prijkt op de het artwork van Free Fall de naam van Malcolm McDowell, die we natuurlijk allemaal kennen van zijn geniale rol in Stanley Kubrick’s meesterwerk A Clockwork Orange. Lang vervlogen tijden, want helaas is dit de zoveelste B-film die McDowell aan zijn oeuvre kan toevoegen. Zo kan ook zijn aanwezigheid het niveau van de film niet meer omhoog krikken. De film staat onder leiding van Malek Akkad die met deze film zijn debuut maakt als regisseur, maar of dit gedrocht nou een goede start is te noemen is maar zeer de vraag. De film is dan ook een aaneenschakeling van belachelijke zaken.

Zo deelt Jane de files die erop duiden dat er meer aan de hand is met de ogenschijnlijke zelfmoord van haar baas doodleuk met de topman van het bedrijf Lamont. Een krankzinnige beslissing natuurlijk, want als je een grootschalige fraude ontdekt in het bedrijf loop je niet naar degene die je op voorhand al niet kan vertrouwen. Al helemaal niet als er moord in het spel lijkt. Het is één van de vele belachelijke beslissingen die we door de gehele film terugzien. Niet veel later in het verhaal komt huurmoordenaar Frank in het spel. Helaas is Frank volstrekt ongeloofwaardig met zijn uitstraling van een Sesamstraatfiguur. Als Jane dan eindelijk door krijgt dat Frank geen zuivere koffie is begint de verschrikkelijk lauwe achtervolging waarbij werkelijk geen enkele vorm van spanning komt kijken. Het pistool van Frank lijkt niet leeg te kunnen en richten blijkt al helemaal erg moeilijk. Iets wat tot grote irritatie leidt bij de kijker, want het had de lijdensweg die deze film is zoveel korter kunnen maken.

Als Jane vast komt te zitten in de lift, waar overigens de halve film zich afspeelt, reageert de bewaker compleet niet op het alarm. Het wordt nog gekker als Frank iemands hersenen inslaat met een grote moersleutel, waarbij we duidelijk zien dat hij een kleine twintig centimeter naast het hoofd blijft slaan. Ook als de liftmonteur dan eindelijk arriveert gaan er bij hem geen belletjes rinkelen wanneer hij Frank ziet lopen met het uniform van een voor hem bekende bewaker. Het slappe verhaaltje dat Frank ophangt wordt direct aangenomen en de ongeloofwaardigheden zetten zich voort, evenredig aan de toenemende irritatie van de kijker. Als de film drie kwartier bezig is worstel je je waarschijnlijk naar het einde toe, maar de gifbeker moet helaas helemaal leeg. Kers op de taart is dan ook dat het einde er nog een schep bovenop doet en de film in bedroevende kwaliteit afsluit.

Extra’s: Er staan geen extra’s op de dvd en feitelijk is dat een groot pluspunt. Na de film zal je namelijk vrij zeker geen trek meer hebben in ook maar enige vorm van bonusmateriaal.

Free Fall is een bedroevend slechte productie, dat voorzien is van een zo niet nog triester verhaal. Het lijkt erop dat de makers een slechte televisiefilm in elkaar hebben gezet en deze per ongeluk op dvd is beland, wellicht met het oogpunt nog wat geld te verdienen. Spannend wordt het nergens, want zelfs de achtervolgingsscène levert meer irritaties dan spanning af. Iets wat vooral te danken is aan kogelregens waarbij elke kogel zijn doel mist. Het hoofdpersonage in de film neemt de meest onwaarschijnlijke beslissingen en dit zal al snel tot enorme irritaties bij de kijker leiden. Vervolgens stapelen de clichés zich in een rap tempo op en eigenlijk kunnen we de conclusie wel trekken dat je hier beter gewoon niet aan kan beginnen.

Met dank aan Triple P Entertainment en Just Entertainment voor het recensie-exemplaar.