Erin probeert een carrière op te bouwen als serieus wetenschapper. Haar baan komt echter op de tocht te staan als haar vroegere vriendin Abby het boek over spoken uitbrengt, dat zij vroeger samen geschreven hebben. Na een ontmoeting met een echte entiteit besluiten zij om samen met hun vriendinnen Jillian en Patty de Ghostbusters te starten. Als het viertal erachter komt dat een maniak een machine heeft uitgevonden om spoken uit een andere dimensie naar New York te krijgen zit er maar een ding op: de maniak stoppen om hiermee New York te redden van de ondergang. Als de burgemeester hen echter verbiedt om hun werk te doen lijkt het einde nabij, maar de dames laten het hier natuurlijk niet bij zitten.

32 jaar geleden kwam regisseur Ivan Reitman met de inmiddels tot klassieker in het genre verheven Ghostbusters. Een aantal jaar later kon een vervolg natuurlijk niet uitblijven, maar helaas flopte Ghostbusters II gigantisch. Jarenlang werd er gespeculeerd over een nieuwe film, maar dat werd steeds op de lange baan geschoven. Echter, in een tijd van eindeloze remakes en reboots zat het er al een tijd aan te komen dat Ghostbusters niet meer zou ontsnappen aan een vernieuwing en uiteindelijk is het regisseur Paul Feig die de klus durfde te klaren. Hiervoor begon hij wel enorm te sleutelen aan het originele concept, waardoor we uiteindelijk niet meer van een remake kunnen spreken. Zo wordt voor deze film de mannelijke cast in zijn geheel vervangen door vrouwelijke Ghostbusters, iets waardoor de film door de fans direct werd bestempeld als een op voorhand gedoemd project. Gelukkig heeft de film verder wel alle vertrouwde elementen en doet het verloop van het verhaal erg veel denken aan de eerste film uit 1984. Stiekem begon het bij de fans dan ook flink te kriebelen na het zien van de eerste trailer.

Kristen Wigg, Melissa McCarthy, Leslie Jones en Kate McKinnon nemen de rollen over van de originele Ghostbusters en dit doen de dames niet eens verkeerd. De frisse aanpak pakt eigenlijk best goed uit en zorgt voor een aantal zeer komische momenten. Helaas zien we daarnaast ook Chris Hemsworth en we kunnen niets anders concluderen dan dat zijn rol de meest irritante en vooral tamelijk onleuke uit de film is. Hemsworth speelt Kevin, de mannelijke secretaresse van de dames, maar hij heeft echt het IQ van een pinda. Waarschijnlijk moest hij de humor terugbrengen die Rick Moranis in het origineel voor zijn rekening nam, maar het is bijna pijnlijk om te zien dat Hemsworth daar absoluut de kwaliteiten en de uitstraling niet voor heeft. Zijn inbreng zorgt voor een overkill aan flauwe, bijna slapstick scènes, waarmee hij de film behoorlijk de das om doet.

Natuurlijk zijn de digitale effecten er de afgelopen 32 jaar flink op vooruit gegaan en dat is dan ook direct een groot pluspunt van de film. De spoken zien er levensecht en vooral prachtig gemaakt uit, waarbij het 3D-effect dit keer verbluffend goed uitpakt. Alleen al hiervoor is het zeker de moeite waard om een bezoekje aan de bioscoop te brengen. Daarnaast is het voor de liefhebbers van de films uit de jaren 80 natuurlijk geweldig om de oude cast in cameorollen door de hele film terug te zien. Het is daarbij soms wel even goed opletten, maar het zorgt voor een feest van herkenning. Al deze punten bij elkaar opgeteld zorgen voor een film waarbij je met gemixte gevoelens achterblijft. Geheel geslaagd is de film dan ook zeker niet, maar gemakzuchtig is de film zeker niet te noemen en dat is iets wat alleen al te prijzen valt.

Ghostbusters is een geestige reboot, die echter niet in de schaduw mag staan van het origineel. De zet om dit keer een damesteam het vuile werk te laten opknappen werkt verfrissend, alleen wordt de film grotendeels verpest door de verschrikkelijk slechte rol die Chris Hemsworth neerzet. Van een nieuwe klassieker kunnen we dan ook niet spreken, al doet de film echt niet onder voor Ghostbusters II. De vergelijkingen zijn onvermijdelijk, maar toch is deze film het beste totaal los te zien van de eerste twee films. De film valt zeker onder de overbodige reboots, maar mede door de fraaie CGI, waarbij inventief wordt gespeeld met het 3D-effect, is de film toch deels geslaagd te noemen.