Roos is een worstelende dertiger die maar geen normale relatie kan behouden. Steeds als Roos denkt dat de relatie in een serieuzer stadium belandt wordt ze gedumpt. Hierdoor concentreert zij zich nu vol op haar werk als bioloog. Maar als Roos wordt uitgenodigd door een ex om zijn bruiloft bij te wonen besluit zij om haar jonge stagiair mee te nemen als gezelschap. Uitgerekend dan ontmoet Roos de aantrekkelijke arts Jacob en het lijkt liefde op het eerste gezicht. Jacob draagt echter een geheim met zich mee en als Roos daar achter komt lijkt liefde uit een onverwachte hoek te komen, maar of Roos dat op tijd door zal hebben?

In 2014 kwam regisseur Kees ‘zoon van Mattijs’ van Nieuwkerk met de romantische komedie Pak van mijn hart. Helaas werd de film ten midden van al de als paddenstoelen uit de grond schieten Nederlandse romantische komedies door vrij lauw ontvangen. Van Nieuwkerk weet echter van geen opgeven en komt een jaar later met opnieuw een film in dit genre, Ja, ik wil!, een soort Nederlandse versie van Bridget Jones’s Diary is geworden. De insteek is dan ook niets vernieuwend, maar als je van het genre houdt is Ja, ik wil! een zeer geslaagde komedie geworden met een erg aanwezige klefheid.

Daarnaast is de humor in de film vrij goed te noemen, vooral voor de liefhebbers van de serie Friends. Zo zullen de vele verwijzingen naar de Amerikaanse sitcom bij de fans ongetwijfeld een flinke glimlach op het gelaat toveren. Toch wordt dit op den duur iets teveel van het goede en gaat het zelfs wat op de zenuwen werken. Zo valt het op dat sommige grappen uit de serie gewoon letterlijk in de film verwerkt zijn. Duidelijk voorbeeld hiervan is wanneer Roos de bekende ‘lobster-scène’ nog even dunnetjes overdoet in een naar het Nederlands vertaalde versie. Gelukkig heeft de film nog wat meer te bieden dan enkel en alleen de Friends grappen die de film rijk is.

Zo raakt Roos verzeild in de meest gênante situaties en ziet ze haar ware liefde natuurlijk niet direct staan. Als ze de arts Jacob tegen komt valt Roos als een blok voor hem, wat voor grote ergernis zorgt bij stagiair Daan. Want natuurlijk blijkt Jacob een eikel te zijn die niet eerlijk tegen Roos is. Ja, ik wil! haalt dan ook elk cliché van een romkom uit de kast en voor de kenners van het genre zal het volledige verwachtingspatroon worden afgevinkt. Het voorkomt echter ook dat de film teleurstelt, want je krijgt precies wat je verwacht. Zo ligt het zwijmel gehalte hoog en krijgen we te maken met een happy end. Want wat is tenslotte een romkom zonder happy end?

Extra’s: Het enige bonusmateriaal dat de blauwe schijf in het roze doosje bevat is een kijkje achter de schermen van krap vijf minuten. Daarnaast vinden we nog een tweetal trailers voor de film. Verder materiaal ontbreekt, al had de videoclip van What’s Up van 4 Non-Blondes wel passend geweest als extraatje, aangezien dit nummer meermaals in de film voorkomt.

Ja, ik wil! is een romkom geworden waarbij je precies krijgt wat je verwacht. De film is nergens origineel of vernieuwend, maar kijkt wel heerlijk weg en zal vooral het vrouwelijke publiek zeker weten te plezieren. Het veelvuldig aanhalen of zelfs recyclen van grappen uit de serie Friends is in het begin nog leuk, maar zorgt op den duur voor een overkill. Verder wordt elk cliché uit de kast getrokken. Zo is de beste vriend van Roos een homofiel, is Jacob een gluiperd en zie je al van het begin af aan wie de grote liefde van Roos zal worden. Je kan je afvragen of dit erg is bij een dergelijke romkom, hoewel wij stiekem op een klein beetje originaliteit hadden gehoopt.

Met dank aan Entertainment One Benelux voor het recensie-exemplaar.