Het is jaren geleden dat Jason Bourne van de aardbodem verdween. Als zijn handlanger, Nicky Parsons, een USB-stick in handen krijgt met daarop zeer gevoelige informatie over geheime operaties van de CIA, treedt Bourne uit de schaduw om zo de zoektocht naar zijn verleden voort te zetten. Op de bewuste stick staat namelijk een bestand over Operation Threadstone dat zijn verleden verder kan ontrafelen, maar CIA baas Robert Dewey zet alles op alles om te voorkomen dat Bourne de stick in handen krijgt. Terwijl de jacht op Bourne wordt geopend krijgt hij hulp uit onverwachte hoek, maar de tijd begint te dringen en zal hij alles uit de kast moeten trekken om de waarheid boven tafel te krijgen.

In 1980 schreef de Amerikaanse auteur Robert Ludlum het zeer succesvolle The Bourne Identity, dat in 1988 zijn weg naar televisieland vond met in de hoofdrol Richard Chamberlain. In 2002 stond regisseur Doug Liman aan het roer van de eerste bioscoopfilm en dat was zeker niet zonder succes. Voor de tweede en derde film nam regisseur Paul Greengrass het stokje van Liman over, al voelde hij er niets voor om een vierde film te regisseren. Matt Damon haakte hierdoor ook af en uiteindelijk was het Jeremy Renner die de hoofdrol op zich nam in het matig ontvangen The Bourne Legacy. Voor Jason Bourne keert zowel Greengrass als damon weer terug, waardoor we negen jaar na The Bourne Ultimatum mogen genieten van een nieuwe film rond de afvallige CIA agent die aan geheugenverlies leidt.

De film opent in een razend tempo en weet deze dollemansrit de volledige speelduur van twee uur vol te houden. Het knappe hieraan is dat de film nergens inkakt en daarnaast een aantal zeer sterke scènes kent. Als Bourne en Parsons elkaar ontmoeten in Athene belanden ze midden in rellen die zijn uitgebroken wegens de heersende financiële crisis. Naast dat dit een erg actueel thema is, zorgt dit voor een scène waar als kijker je mond van openvalt. De daarop volgende motorachtervolging is ook zeer spectaculair, al moeten we daar een veelgehoorde kanttekening betreft deze films bij maken. Het camerawerk plaatst je weliswaar middenin de actie, maar het is zo dynamisch dat de scène soms amper nog te volgen is. Natuurlijk hoort dit bij deze films, maar de uitwerking deed vooral denken aan een overtreffende trap van wat we eerder zagen.

Ander puntje van kritiek is dat de film soms toch verzandt in cliché momenten als het net op tijd klaar zijn met het downloaden van gevoelige informatie en ontkomt voordat diegene ontdekt wordt. Toch doet de fenomenale actie je dit snel vergeten. Naast Matt Damon zien we niemand minder dan Tommy Lee Jones in een bijrol als CIA directeur Robert Dewey. Jones is geknipt als Dewey, die alles op alles zet om de USB-drive met daarop gevoelige informatie in handen te krijgen. Echter, nog belangrijker lijkt hij het te vinden om Bourne eindelijk definitief uit te schakelen. Jones wordt bijgestaan door Alicia Vikander, die zich steeds meer presenteert als grote actrice. In haar rol als agente Heather Lee is zij ervan overtuigd dat zij Bourne weer terug kan halen naar de CIA. De klopjacht die dit tot gevolg heeft is soms ijzingwekkend, iets dat ook geldt voor de waarheid die uiteindelijk boven tafel lijkt te komen.

Jason Bourne betekent de terugkeer van Matt Damon en regisseur Paul Greengrass, die zorgen voor een intense achtbaanrit vol achtervolgingen en snelle actie. Het beste aan deze film is dat Matt Damon na negen jaar weer in de huid van Jason Bourne is gekropen, maar het is Greengrass die de film opnieuw naar een indrukwekkend niveau tilt. Hij zorgt er met zijn team voor dat we opnieuw een aantal indrukwekkende scènes te zien krijgen, die je soms bijna letterlijk even de adem zullen benemen. Het acteerniveau is daarnaast van hoog niveau, waarbij Tommy Lee Jones een absolute glansrol heeft als directeur van de CIA. Uiteindelijk kunnen we de conclusie trekken dat Jason Bourne voortborduurt op een verhaal wat wellicht al helemaal vertelt leek, maar dat de film bovenal één van de beste actiefilms is die we dit jaar zullen zien.