Pinky is een normale jongen die graag op het beruchte schip van Kapitein Sabeltand wil mee varen. Er is echter een probleem, want Pinky kan niet zwemmen. Toch weet hij een plek te bemachtigen en zo gaan hij en de bemanning van ‘The Black Lady’ op zoek naar het land van Lama Rama om daar de legendarische schat van koning Rufus te vinden. Dit is echter niet de enige reden dat Pinky wil mee varen, want hij wil er ook graag achter komen wie zijn vader is. Vastberaden om de schat en zijn vader te vinden trotseert Pinky al het op de loer liggende gevaar in een groots piratenavontuur.

Deze Noorse productie die oorspronkelijk de naam Kaptein Sabeltann og Skatten i Lama Rama draagt is een goed alternatief voor iedere ouder die zijn kinderen films als Pirates of the Caribbean nog niet wil laten zien. Dit is misschien dan ook het grootste probleem voor de volwassen meekijker. Want hoewel de film er vrij gelikt uitziet, hebben de makers hem volgestopt met onderbroekenlol en verschrikkelijke liedjes met daarbij behorende dansjes. Het is iets wat het jonge publiek ongetwijfeld goed ligt, maar als volwassene houdt je het al snel voor gezien. We kunnen in dit geval dan ook niet spreken van een film voor jong en oud.

De toon van de film wordt al gelijk gezet wanneer de film opent met een scène waarbij kapitein Sabeltand de schatkaart van Lama Rama vindt en zijn bemanning niet al te veel geluid mag maken. Dit om de gevaarlijke apen die het eiland bewaken niet te alarmeren. Als een van de bemanningsleden een hele harde scheet laat moeten ze vluchten voor hun leven. Eenmaal terug op het vaste land heeft kapitein Sabeltand een nieuwe scheepsjongen nodig en dan komt de jonge Pinky in beeld. Een spannend verhaal voor de jonge kijkers, maar door de nasynchronisatie komt het totaalplaatje soms flink in gevaar. Het helpt daarbij niet dat het acteerniveau ook al niet van al te hoog niveau is.

Wat de film echter nekt zijn de verschrikkelijk slechte liedjes en de daarbij behorende danspasjes. De vertaling roept menigmaal vraagtekens op, al kunnen wij niet beoordelen of de originele teksten van dezelfde magere kwaliteit zijn. Het zorgt er echter voor dat zelfs kinderen zich soms stierlijk zullen vervelen. Aan het camerawerk en de effecten zal het in elk geval niet ligen, want met regelmaat krijgen we mooie beelden van het piratenschip te zien dat langs fabelachtige eilanden en prachtige kustlijnen vaart. Wellicht hadden de makers het geheel gewoon iets beter moeten uitwerken om een daverend succes van deze film te maken. De potentie is in elk geval aanwezig en het zal ons dan ook niets verbazen als Kapitein Sabeltand ooit door Hollywood wordt opgepikt voor een daar zo beruchte remake.

Extra’s: Naast de hoofdfilm vinden we een documentaire op de dvd die maar liefst drie kwartier duurt. Hierin komt de cast en crew uitgebreid aan bod en de regisseur vertelt over de bedoelingen van de beruchte kapitein Sabeltand. In deze documentaire zien we overigens ook hoe de vechtscènes gemaakt zijn en krijg je een rondleiding over de set waarbij gelijk duidelijk is dat het hier niet om goedkope productie gaat. Ondanks dat de film vooral voor gericht lijkt op de juist is er ook de mogelijkheid om naast het Nederlandse audiospoor ook voor een Engels audiospoor kiezen.

Kapitein Sabeltand en de Schat van Lama Rama is een piratenfilm geworden die eigenlijk alleen kinderen zal weten te bekoren. Een gemiste kans, want de uitstraling van de film zou voor menig volwassene uitnodigend genoeg zijn om mee te gaan kijken. Helaas is de film hiervoor vaak te kinderachtig en is het verhaal gewoonweg niet spannend genoeg. Toch zullen kinderen tot de leeftijd van 8 jaar zich prima vermaken met deze film, al had de film voor deze doelgroep gerust een kwartiertje korter mogen duren.

Met dank aan Triple P Entertainment en Splendid Film voor het recensie-exemplaar.