Er is een jaar voorbij gegaan sinds Eggsy Unwin en de organisatie Kingsman de wereld wisten te redden uit de handen van Richmond Valentine. Als Eggsy wat tijd doorbrengt in Zweden met prinses Tilde en haar ouders, wordt de wereld opnieuw bedreigt als het hoofdkantoor van de Kingsman wordt vernietigd bij diverse aanslagen op de Kingsman. Bijna alle agenten overlijden, waaronder Roxy de beste vriend van Eggsy. Eggsy zelf overleeft de aanslagen, evenals Merlin, en samen volgen zij het Doomsday protocol. Het leidt ze naar Statesman, de Amerikaanse tegenhanger van Kingsman. Samen moeten zij uitzoeken wie er verantwoordelijk is voor de aanslag. Hun krachten en intelligentie worden hierbij tot het uiterste getest om uiteindelijk de gemeenschappelijke vijand te verslaan en wederom de wereld te redden van het kwaad.

In 2014 kwam regisseur Matthew Vaughn met het zwaar over de top, humoristische, overgoten met actie, maar toch zeker ook zeer verfrissende Kingsman: The Secret Service. De film wist vriend en vijand te verrassen en na een succesvolle openingsweekend wist de film alleen in Engeland al meer dan 4 miljoen pond op te brengen. Door het succes van de film werd al snel duidelijk dat een tweede deel onvermijdelijk was. De vraag die overbleef is natuurlijk of Kingsman: The Golden Circle net zo verfrissend kan blijven als zijn voorganger. Positief is in elk geval dat Taron Egerton terugkeert om opnieuw in de huid van Eggsy te kruipen en we ook in de verdere cast veel castleden van de eerste film zien terugkeren. Verder is het aan te raden om de riemen nog even aan te trekken en je vast te klampen aan je bioscoopstoel, want deze tweede Kingsman-film is een dollemansrit geworden die nergens gas terug neemt.

De film begint met een explosieve achtervolging, waarbij de sfeer uit de eerste film direct weer voelbaar is. Eggsy komt hier een oude bekende tegen die uit is op wraak en zich heeft aangesloten bij een criminele organisatie genaamd The Golden Circle. Deze organisatie wordt geleid door Popsy (Julianne Moore), die alles op alles zet om de Kingsman te vernietigen. Het einde van de complete Kingsman organisatie lijkt nabij, maar Eggsy en Merlin weten te ontkomen. Als het verhaal zich vervolgens richting Kentucky verplaatst, maken Eggsy en Merlin kennis met Statesman. De Statesman blijkt een hele leuke toevoeging, waarbij de Britse gentlemen organisatie moet samenwerken met een organisatie vol losgeslagen cowboys. Het is hier dat de film duidelijk wat gas terugneemt, iets teveel wel te verstaan. Hiervoor is het contrast te groot tussen de overvloed aan de reinste onzin en deze poging tot uitdieping van het verhaal. Toch weet de film zeker weer te vermaken, iets dat vooral te danken is aan de zeer eigen, bijna cartooneske uitstraling van de film.

Met in de titel een verwijzing naar The Golden Circle is het goed om te zien dat Julianne Moore de show steelt met haar vertolking van de soms bijna krankzinnige Popsy. De inwijding van nieuwe leden tot The Golden Circle is lekker bizar en het gegeven dat Popsy niemand minder dan Elton John heeft ontvoerd voor haar eigen entertainment is niet minder dan hilarisch. Ook de ode aan James Bond-film On Her Majesty’s Secret Service is zeer geslaagd, met sfeervolle shots in de besneeuwde bergen. De scène is spectaculair, hilarisch en vooral explosief. Het zijn dit soort dingen die eigenlijk de gehele film terugkeren, voorzien van dezelfde grote dosis absurditeit die we ook in de eerste film al zagen. De geslaagde humor en de goede soundtrack doen de rest en zorgen ervoor dat de film nog wat aan kracht wint.

Kingsman: The Golden Circle biedt vooral meer van dezelfde vermakelijke onzin die we in de eerste film ook al zagen. De wilde achtervolging uit de openingsscène zet direct de juiste toon en het is knap dat de makers dit nagenoeg de gehele film weten vast te houden. Julianne Moore weet het voor elkaar te krijgen om Samuel L. Jackson te doen vergeten als meedogenloze schurk, die uitblinkt in absurditeit. Wel neemt de film iets teveel gast terug als het verhaal aankomt bij de Statesman, hier komt duidelijk naar voren dat de film eigenlijk net iets te lang is. Het is een kleine smet op een verder hoogst vermakelijke film, die dan misschien wel van hetzelfde laken een pak is als het eerste deel, maar toch ook zeker weer weet te imponeren met de heerlijke cartooneske stijl!