De rijke misdaadschrijver Harlan Thrombey nodigt zijn volledige familie op zijn 85ste verjaardag uit in zijn afgelegen landhuis. De volgende ochtend vind zijn huishoudster hem dood in zijn studeerkamer. Op het eerste oog lijkt het een zekere zelfmoord, waarbij Harlan zijn eigen keel heeft doorgesneden. De politie wordt, samen met de ervaren prive detective Benoit Blanc, ingeschakeld om de zaak verder te onderzoeken. Door middel van het ondervragen van al de familieleden blijkt al snel dat ieder iets te verbergen heeft en de nodige geheimen komen boven water. Richard, de schoonzoon van Harlan, blijkt zijn vrouw te hebben bedrogen waarop Harlan hem wilde ontmaskeren. Joni, de schoondochter van Harlan en de vrouw van zijn overleden zoon Neil, werd op haar beurt ontmaskert toen ze 400.000 dollar fraudeerde die bedoeld was voor haar dochter Megan. Walter, de jongste zoon van Harlan, werd op het verjaardagsfeest van zijn vader ontslagen bij zijn vaders uitgeverij en Ransom, de zoon van Linda en Richard, ontdekte dat hij geschrapt was uit het testament. Het maakt dat ieder zo een motief blijkt te hebben voor moord. Blanc blijft alle familieleden als mogelijke verdachte zien en zet alles op alles om de waarheid boven tafel te krijgen om zo de ware dader te kunnen aanwijzen.

Wie het wereldberoemde bordspel Cluedo een warm hart toedraagt, zal zeker genieten van Knives Out. Rian Johnson liet zich namelijk overduidelijk inspireren voor zijn nieuwste film. Hij brak ooit door met cultfilm Brick, waarna hij doorpakte met sterke films als Looper en Star Wars: Episode VIII – The Last Jedi. Voor zijn nieuwe film kan hij rekenen op een heuse sterrencast, met namen Daniel Craig, Chris Evans, Don Johnson, Michael Shannon en Jamie Lee Curtis, stuk voor stuk acteurs die eigenlijk geen nadere toelichting nodig hebben natuurlijk. Knives Out is een whodunnit pur sang en de film ademt dan ook de sfeer van mysteries die we kennen van bijvoorbeeld Agatha Christie. De film begint met een beknopte versie van de dood van de steenrijke misdaadschrijver Harlan Thrombey en het ondervragen van de familie door de politie. De verhalen van de gezinsleden kloppen van geen kant en eigenlijk staat maar een ding vast: zelfmoord is het in ieder geval niet. Tijdens de gesprekken profileert privédetective Benoit Blanc zich op de achtergrond. Toch is hij wel prominent aanwezig, door het drukken op een piano toets, waardoor het wachten is op het moment dat hij zich in het verhaal gaat mengen.

Er wordt een spervuur aan dialoog op de kijker afgevuurd, tot plots privézuster Marta Cabrera in beeld komt. Marta heeft de eigenschap dat ze niet kan liegen en als ze dit toch doet moet overgeven. Dit klinkt wat bizar en naar de toegevoegde waarde van dit vreemde fenomeen is het gissen, al zorgt het wel voor de komische noot in de film. Dit komt vooral naar voren als Blanc haar gaat ondervragen en hij het mysterie bijna volledig heeft ontrafelt, maar de losse eindjes nog aan elkaar moet knopen. De familieleden kibbelen ondertussen vrolijk door en elk gezinslid wordt met de seconde meer verdacht. Maar toch, wie een klein beetje oplet kan al een beetje aanvoelen hoe het mysterie ongeveer in elkaar steekt. Wat dat betreft kom je aan het einde van de rit dan ook niet echt voor een grote verrassing te staan. Toch gaat het vooral om de weg hiernaar toe, waarbij de waarom-vraag lang geheim wordt gehouden. Toch worden sommige dingen wel wat lang uitgesmeerd. Gelukkig is de film verder vermakelijk genoeg om ook als je de puzzelstukjes wat snel op de goede plek hebt liggen je je niet aan het verdere verloop te hoeven storen.

Verder valt natuurlijk de sterrencast van de film op, waarbij het niemand zal verbazen dat het acteerniveau behoorlijk hoog ligt. Sommige dingen worden lekker dik aangezet en schuren tegen overacting aan, maar het past prima bij de film die Knives Out wil zijn. Vooral Daniel Craig doet een flinke duit in het zakje. Met een bijna overdreven Texaans accent en typische lichaamstaal komt het de sfeer van de film echt ten goede. Ondanks dat een nieuw James Bond-avontuur aanstaande is weet Craig ook perfect te omzeilen dat we ook hier James Bond voorbij zien komen en tekenend voor zijn kwaliteiten als acteur. Is Knives Out dan een one-man show van Craig? Zeker niet. Zo zet ook Jamie Lee Curtis een goede rol neer als gefrustreerde dochter die alles op alles zet om de erfenis van haar vader in handen te krijgen. Naast een heerlijke vormgeving en een sterke cast vallen ook de fijne soundtrack en het puike cinematografie van Steve Yedlin op, de vaste cinematograaf van Johnson die zijn visie met veel flair naar het beeld weet te vertalen.

Knives Out is aan de hand van Johnson en een indrukwekkende sterrencast vooral een lekker vermakelijk moordmysterie oude stijl. Hier en daar worden sommige scènes wat teveel uitgesmeerd, waardoor de film soms wat langdradig aanvoelt. Het is een klein puntje van kritiek, want met een fijne soundtrack en sterke cinematografie is Knives Out vooral goed voor een fijne filmervaring. Daarnaast kan je je vingers aflikken bij de uitgebreide sterrencast, waarbij vooral Craig nog maar eens laat zien dat hij meer in zijn mars heeft dan het spelen van 007. Of de uitkomst van de whodunnit je echt zal verrassen valt overigens te betwijfelen, maar ondanks de nodige plotgaten valt er op de weg naar de uitkomst toe genoeg te beleven. Daarnaast is het vooral de ontknoping die de film kracht bij weet te zetten met een verrassend sterk motief. Het zorgt ervoor dat Knives Out misschien niet verrassend is voor ieder, maar wel degelijk een verademing is tussen alle politiethrillers waar we al decennialang mee om de oren worden gesmeten die geforceerd het realisme willen aantikken.