Terwijl de snelle roodkleurige raceauto’s van Enzo Ferrari de autosport wereld van de jaren 60 domineren, moet de Amerikaanse autocoureur Carroll Shelby geforceerd met pensioen, nadat hij de ‘24 uur van Le Mans’ race wint in 1959 en hier hartkwalen aan over heeft gehouden. Hij besluit verder te gaan als autoverkoper, maar hij blijkt tevens een ongelooflijke voertuigontwerper en ingenieur te zijn. Kort hierna doet de vicepresident van Henry Ford’s autobedrijf, Lee Iacocca, hem een onverwacht voorstel om het met Ford op te nemen tegen de oppermachtige Italiaanse renstal. Onder dringende omstandigheden stemt de Britse autocoureur en race-ingenieur Ken Miles met tegenzin in om het Ford en het image van het bedrijf te verbeteren. Het raceteam onder leiding van Shelby en Miles hebben echter minder dan negentig dagen de tijd om de geschiedenis te herschrijven. Als resultaat komt het non-conformistische duo met de machtige Ford GT40 Mk II racewagen, maar volstaat deze auto om de hegemonie van Ferrari te doorbreken?

Le Mans ‘66 of “Ford v Ferrari”, zoals de film in overige landen uitgebracht werd, heeft een aantal uitstekende racesequenties, maar waarom de film zo’n succes is geworden komt ook grotendeels op het conto van de warmhartigheid die de film uitstraalt. Dit is niet het eerste wat je verwacht als je op de titel af gaat of een plotbeschrijving leest. Je verwacht vooral een felle concurrentiestrijd tussen twee raceteams, namelijk die van Henry Ford II en Enzo Ferrari in de jaren 60. De film doet vooral denken aan het eveneens uitstekende “Rush” uit 2013. Die film van Ron Howard gaat puur om de verhitte strijd tussen Hunt en Lauda, waar Le Mans zich ook wat meer focust op de emoties, die vooral tot stand komen tussen Ken Miles (Christian Bale) en zijn vrouw Mollie (Caitriona Balfe) en hun zoon Peter (Noah Jupe). Maar ook de bijna broederlijke relatie tussen Miles en Carroll Shelby (Matt Damon) werkt hartverwarmend.

Zelfs voor degenen die de sport van autoracen niet volgen, beperkte kennis hebben van sportwagens of geen achtergrondkennis hebben van de films’ inspiratie, is Le Mans ’66 toch een onverwacht spannende rit op alle mogelijke cilinders. Of je er direct een autoliefhebber van wordt valt te bezien, maar men zal op zijn minst een betere waardering krijgen voor de kunst van het ontwerpen van raceauto’s. Een beter begrip voor de opwinding die voortkomt uit het creëren van een machine die kan draaien met een gigantisch hoog toerental en die daarmee de finish passeert als de beste van de wereld. Filmmaker James Mangold (Logan, Walk The Line) en zijn creatieve team hebben er bewust voor gekozen om de echte gebeurtenissen van de persoonlijke rivaliteit tussen Shelby en Ferrari beperkt te houden, en zich voornamelijk te focussen op de essentiële aspecten om een goed verhaal te vertellen. Hierdoor voelt de speelduur van liefst tweeënhalf uur minder lang aan en blijft er een constant niveau en prima tempo voor de best mogelijke rit.

Aangedreven door een efficiënt en vakkundig opgebouwd script, draait het sportdrama om auto ontwerper Carroll Shelby en de Britse coureur Ken Miles, een tweetal tegenstrijdige persoonlijkheden die een gemeenschappelijke basis vinden voor hetzelfde doel. De twee visionaire ingenieurs schreven autogeschiedenis toen ze het Ferrari raceteam versloegen in een krachtige Ford GT40 tijdens de Le Mans van 1966. Een groot deel van het succes van het verhaal berust op de fantastische uitvoeringen van Damon en Bale, waarbij de twee gevestigde acteurs elkaar moeiteloos authentiek uitspelen, met een partnerschap dat uitgroeit tot een diepere relatie en band tussen mannen met dezelfde passie. Het is geen traditioneel Amerikaans underdog verhaal van ‘wij-tegen-zij’ zoals de alternatieve titel doet vermoeden, maar veel meer een persoonlijk verhaal over een vriendschap die wordt gevoed en gedreven door een vrij eenvoudig verlangen, waarbij je meegesleurd wordt in elke mate van verlies en winst.

Extra’s: Voor de home entertainment release van de film is op het gebied van bonusmateriaal geïnvestereerd in kwaliteit boven kwantiteit. Iets wat zeker valt toe te juichen.
• Bringing the Rivalry to Life (59:52) Een zeer uitgebreide special, bestaande uit acht hoofdstukken die onder meer aandacht hebben voor de productie achter de schermen, interviews met cast en crew en uitgebreide achtergrond informatie over het echte leven van Carroll Shelby en Ken Miles.

Le Mans ’66 is een opwindende en vakkundig gemaakte film over de waargebeurde rivaliteit tussen Ford en Ferrari in aanloop naar en tijdens de 24 uur van Le Mans in 1966. De nieuwste film van James Mangold accelereert naar maximum snelheid in de openingsmomenten van de film en houdt dit tempo bijna geheel vast tot aan de finish. Verrassend genoeg is het niet zozeer de strijd tussen Ford en Ferrari waar de meeste aandacht naar uit gaat, maar legt Mangold veel meer nadruk op het menselijke verhaal. Dit maakt Le Mans tevens een stuk meer toegankelijk voor niet-autoliefhebbers. Met Matt Damon en Christian Bale in de hoofdrollen als respectievelijk Carroll Shelby en Ken Miles, heeft de film twee gevestigde acteurs die een sterke chemie hebben en zowel elkaar als de film naar een hoger level brengen. Enkele subplots en ondersteunende personages komen niet allemaal even goed uit de verf, maar het hoge tempo, de uitstekende regie en het fraaie tijdsbeeld van autoraces in het algemeen maken van Le Mans ’66 een niet te missen titel.

Met dank aan Team Lewis en 20th Century Fox Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.