De 12-jarige Oskar woont samen met zijn moeder in Blackeberg, een buitenwijk ten westen van Stockholm. Oskar wordt erg gepest door een groepje dat geleidt wordt door Connie, die hierbij vergezeld wordt door zijn handlangers Martin en Andreas. Wat als verbaal geweld begon, mondt echter steeds meer uit in fysiek geweld. Het zorgt ervoor dat Oskar in zijn fantasie wraakacties beraamd tegen het trio. ’s Avonds is Oskar vaak te vinden in de speeltuin die pal voor het appartement staat waar hij met zijn moeder woont. Daar ontmoet hij Eli, een mysterieus en wat bleek buurmeisje dat er pas net is komen wonen met een oudere man. De twee ontwikkelen een vriendschap en Eli adviseert Oskar om eens wat meer van voor zichzelf op te komen. Maar dan wordt hij verliefd op Eli en ontdekt hij het grote geheim dat zij met zich meedraagt.

Op 23 april 2009 kreeg de bijzondere Zweedse horrorfilm Låt den rätte komma in zijn release in Nederland. De film werd onder de internationale naam Let The Right One In uitgebracht en vertelt het verhaal van de 12-jarige Oskar die gepest wordt door leeftijdsgenoten. Als hij op een avond het mysterieuze meisje Eli ontmoet is dat het begin van veranderingen in zijn leven. De pesterijen in de film worden erg goed in beeld gebracht, waardoor je als kijker treffend wordt meegenomen in de wereld van Oskar en hierdoor direct met hem meeleeft en de nodige sympathie voor hem kan op kan brengen. Als kijker weet je dat Eli een vampier is, maar ook eentje die ondanks haar rustige uitstraling haar lusten moeilijk weet te beheersen. Het is een verhaal dat op het eerste gezicht weinig om het lijf lijkt te hebben, maar de film is er dan ook eentje die je nergens gemakzuchtig het een label kan opplakken.

Waar de echte kracht van de film dan ook ligt is het fabelachtige landschap en vooral het briljante camerawerk. Dit is ook niet zo vreemd als je bedenkt dat de cinematografie verzorgd is door Hoyte Van Hoytema, later ook verantwoordelijk voor het beeldschone camerawerk in films als Dunkirk, Interstellar en Her. Hier kan hij helemaal losgaan op een besneeuwd landschap, waarop het rode bloed veelal rijkelijk vloeit. Maar ook de manier waarop het appartement vanaf de buitenkant wordt gezien is vakkundig en vooral op een kunstige manier gedaan. Wereldwijd wist de film dan ook vol in de prijzen te vallen, waarbij de BAFTA Award voor Beste Buitenlandse Film de grootste prijs was die het binnen sleepte. De film had zelfs zoveel succes dat er een bijna een op een remake verscheen in 2010. Hoewel deze zeker niet minder goed was als het origineel, voelde deze vooral overbodig aan door de benadering.

Naast al het bovenstaande kunnen ook de prestaties van kindacteurs Kåre Hedebrant (Oskar) en Lina Leandersson (Eli) niet ongenoemd blijven. De twee hebben een verschrikkelijke goede chemie en dat maakt dat kijkers bij tijd en wijlen zelfs wegzwijmelen bij al het moois dat opbloeit tussen de twee. Natuurlijk kennen we meer films in het vampierengenre die een dergelijk verloop hebben, maar deze film weet zich te onderscheiden van mierzoete films als de Twilight-saga door een rauwer beeld te schetsen. Op het einde gaan alle remmen los, maar dan wel op een meer suggestieve manier. Het is passend bij de film, die hiermee tot een fenomenale climax komt. Het enige kleine puntje van kritiek is dat het verhaal iets te traag op gang komt, maar aan de andere kant past dit wel weer in het gehele profiel van de film.

Extra’s: Helaas moet deze 10th Anniversary Edition het stellen zonder bonusmateriaal, waarmee deze jubileumeditie weinig eer doet aan deze uitmuntende film en bovendien weinig nieuws biedt aan de mensen die de eerdere release al bezitten.

Let The Right One In is smaakvol en subtiel en vooral nergens te vergelijken met andere vampierenfilms. De film kent best wat gore, maar alles is vooral suggestief en wordt nergens te expliciet. Het is eigenlijk vooral het verhaal van de gepeste Oskar dat prachtig in beeld wordt gebracht, waarbij je als kijker helemaal wordt meegenomen in zijn wereld. Als hij vampierenmeisje Eli ontmoet, is er zelfs een moment dat er iets moois ontstaat, maar dan wel een stuk rauwer dan we zagen in bijvoorbeeld de Twilight-saga. Het rauwere beeld dat geschetst wordt komt mede tot stand door het briljante camerawerk van Hoyte van Hoytema. Het is mooi dat deze sterke film een speciale jubileum release krijgt, al is het dan weer jammer om te zien dat er qua bonusmateriaal niet wat meer werk van is gemaakt. Toch is de film zelf een pareltje, een absolute must-see die je als filmliefhebber op z’n minst een keer gezien moet hebben.

Met dank aan Source 1 Media voor het recensie-exemplaar.