In een wereld zonder hoop, waar water en olie schaars zijn is Max Rockatansky een zwijgzame rebel. Achtervolgd door zijn verleden heeft hij bewust gekozen voor een leven alleen in het grimmige woestijnlandschap. Als hij gevangen wordt genomen door Immortan Joe en zijn kleurrijke metgezellen wacht hem een langzame dood. Dan komt Imperator Furiosa in beeld, het eenarmige vrouwelijke evenbeeld van Max, die een handvol vrouwen uit de harem van Joe weet mee te smokkelen in haar vrachtwagen met water. Max weet in het rumoer van zijn naderende noodlot te ontsnappen en sluit zich aan bij Furiosa. Terwijl Max en Furiosa de woestijn trotseren, krijgt Joe lucht van wat Furiosa gedaan heeft. Hij stuurt al zijn bendes achter de rebellen aan en de hel breekt los.

Het eerste idee van een vierde film rond Max Rockatansky stamt al uit 1998. De film zweefde dan ook lang rond in de zogenaamde ‘development hell’. Dit is een term die men in de filmwereld gebruikt voor films waar nog maar weinig vooruitgang in zit. In die tijd veranderde er veel. Zo was Mel Gibson, de hoofdrolspeler in de eerste drie delen, toen nog verbonden aan de film. Maar toen de film in 2003 groen licht kreeg en de productie zou gaan starten in Namibië, brak er oorlog uit in Irak en werd de productie volledig stilgelegd. Het zou vervolgens drie jaar duren voordat we weer iets zouden vernemen van het project. Mel Gibson had het project ondertussen verlaten, maar er werd druk gezocht naar geschikte locaties om te filmen. Miller had in Tom Hardy ondertussen een waardige vervangen voor Gibson gevonden, maar het leek of er een vloek op de film rustte. Toen men in 2009 klaar stond om te filmen brak er namelijk een hevige regenval uit op de voorziene woestijn locatie in Broken Hill in South Wales. Men kon dus weer van voren af aan beginnen. Ondertussen was de rust wedergekeerd in Namibië en werd er besloten om de film alsnog te schieten op de plek waar de productie ooit leek te beginnen, Namibië. Het tekent de sterke wil van de ondertussen zeventig jarige regisseur George Miller om deze film te maken en het is dan ook te zien dat de man vol passie aan het project heeft gewerkt.

Tom Hardy neemt de rol van Max Rockatansky over van Mel Gibson en het moet gezegd worden dat hij je vanaf de eerste beelden Gibson doet vergeten. Nadat hij eerder bijna onherkenbaar werd door te spreken door een masker (The Dark Knight Rises), moet hij het hier vrijwel zonder tekst doen en wederom weet hij te overtuigen. Het laat nog maar eens zien dat Hardy één van de beste acteurs van zijn generatie is. Naast hem zien we een kaalgeschoren Charlize Theron in de rol van Furiosa, die lekker los mag gaan als een soort van opgevoerde versie van een femme fatale. De enige acteur die terugkeert uit de originele Mad Max is van een lekker bizar masker voorziene Hugh Keays-Byrne. Hij speelde in het origineel de rol van badguy Toecutter en mag dit kunstje overdoen als Immortal Joe. Andere bekende gezichten in de film zijn die van Nicholas Hoult als de lekker geflipte Nux en Zoë Kravitz als Toast the Knowing. Maar al deze bekende namen en gezichten ten spijt, de werkelijke hoofdrol wordt gespeeld door alle stuntmensen die hebben meegewerkt aan deze film. Dat er tijdens de opnames geen kerkhof gevuld is met deze hardwerkende mensen die al die halsbrekende toeren uithalen mag een godswonder heten.

Het budget van de film is dan ook overduidelijk niet in het script gaan zitten en enige kennis van de trilogie met Mel Gibson is dan ook totaal niet nodig. Het zou alles alleen maar onnodig ingewikkeld maken, iets wat deze film nou juist niet lijkt te willen. Wat we te zien krijgen is niets minder dan een knotsgekke dollemansrit te noemen, in de positieve zin dan wel te verstaan. Al vanaf de openingsscène wordt je als kijker in het diepe gegooid en geeft de film vol gas. Het is bewonderenswaardig dat Miller dit de gehele film weet vol te houden. Hij heeft geprobeerd het gebruik van CGI zo minimaal mogelijk te houden en dat maakt alles wat we te zien krijgen zo niet nog indrukwekkender. Het geheel wordt afgemaakt door onder de beelden de geweldige soundtrack van componist Junkie XL te zetten. Hij is bij het grote publiek vooral bekend van de grote wereldhit A Little Less Conversation, maar begint zich meer en meer op te werken als componist in Hollywood, met deze score als voorlopig hoogtepunt. Dat de aandacht tussen Max en Furiosa de gehele film goed is verdeeld doet ons alleen maar meer uitkijken naar Mad Max: Furiosa, het vervolg dat George Miller op papier al klaar schijnt te hebben liggen. Laten we vooral hopen dat het niet weer dertig jaar gaat duren, iets wat niet waarschijnlijk lijkt gezien de leeftijd van Miller.

Mad Max: Fury Road is een knotsgekke achtervolgingsfilm, met een continu hoog tempo waar je je als kijker soms middenin de actie waant. Als we dan een minpunt moeten noemen is dit het minimale verhaal, maar de film pretendeert hier dan ook niks in en alles wat er wel is dient vooral als kapstok voor de meest waanzinnige actiescènes. Het zal de puristen wellicht tegen het hoofd stoten, maar het is zeker aan te bevelen om de film te gaan zien in een IMAX 3D voorstelling. Het grote scherm is een traktatie voor je ogen en ook je oren zullen zeker niet teleurgesteld worden.