Janis is een succesvolle fotograaf die op een dag de vooraanstaande antropoloog Arturo voor haar lens krijgt. Ze grijpt deze kans meteen aan om hem te strikken om haar te helpen met de zoektocht naar een graf van haar familie die werden vermoord tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Arturo is, ondanks dat hij getrouwd is, onder de indruk van Janis en begint met haar een affaire die eindigt in een zwangerschap. De relatie wordt echter vroegtijdig verbroken en dus is Janis alleen in het ziekenhuis als ze bevalt van haar dochter. In dezelfde ziekenhuiskamer bevindt zich de eveneens zwangere Ana die nog veel te jong is om moeder te worden. De twee trekken de dagen in het ziekenhuis veel met elkaar op, maar verliezen elkaar gaande weg uit het oog als beiden dames weer terugkeren naar hun oude levens. Na maanden staat Ana echter op de stoep bij Janis met tragisch nieuws. Ana probeert zich los te weken van haar familie en zoekt steun bij Janis. In eerste instantie lijkt Janis precies de juiste schouder voor Ana om op uit te huilen, maar gaandeweg komen bepaalde geheimen naar het oppervlakten stijgen die het leven van beiden vrouwen volledig op z’n kop zal zetten.

De lijst aan speelfilms van de Spaanse regisseur Pedro Almodóvar is inmiddels al bijzonder lang en dat is ook niet zo gek als je ziet hoe productief de inmiddels 72-jarige filmmaker nog steeds is (hij inmiddels al bezig is met de opnames van zijn nieuwste titel, A Manual for Cleaning Women met Cate Blanchett in de hoofdrol). Een hele waslijst aan films die met een hoog tempo in de richting van filmfestivals wordt geslingerd houdt meestal in dat de kwaliteit nogal eens zou kunnen wil wisselen, maar gelukkig levert het in het geval van Almodóvar vooral een hele rits een zeer prettige Art House-films op. Zo ook het zeer aangename Madres Paralelas (wederom vergezeld door een zeer artistieke filmposter) dat het zelfs voor elkaar kreeg om genomineerd te worden voor twee Academy Awards en ook voor maar liefst tachtig andere filmprijzen op de lijst stond.

In Madres Paralelas staan twee totaal verschillende vrouwen centraal wiens levens door het lot, of noodlot, met elkaar verstrengeld raken. Aan de ene kant hebben we de zelfverzekerde Janis (gespeeld door de altijd overtuigende Penélope Cruz die zelfs voor een Oscar genomineerd werd) die haar mannetje staat en het prima alleen redt. Iets dat niet geldt voor de jonge Ana (Milena Smit) die ongewenst zwanger raakt en zich los probeert te wrikken van haar familie. De twee vrouwen zijn tegelijk zwanger en staan dus aan de start van hetzelfde avontuur. Alleen wel met een hele andere koffer vol emotionele bagage. En dat niet alleen: hun levens raken meer met elkaar verweven dan ze die dagen in het ziekenhuis vermoed zullen hebben. Almodóvar zou Almodóvar tenslotte niet zijn als er niet een paar wendingen in hert verschiet zouden liggen. Het is alleen de vraag welke wending precies de hoofdrol speelt.

Er gebeurd veel in Madres Paralelas dat niet zou misstaan in een soapserie. Ongewenste zwangerschappen, affaires, bemoeizieke moeders, persoonsverwisselingen: het zit er allemaal in. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de Spaanse Burgeroorlog die ook nog eens in het verhaal verweven is. Het is een understatement door te zeggen dat Almodóvar’s film bijzonder vol is. Gelukkig is de 72-jarige filmmaker bekwaam genoeg om de boel in goede banen te leiden, maar toch beklijven alle plotje daardoor maar matig. Alles moet tenslotte een plekje krijgen in de 120 minuten dat de film duurt, maar het is te weinig om alles evenveel aandachtig te geven voor de broodnodige impact. Gelukkig kan Almodóvar rekenen op een sterke cast die de film zonder enige twijfel redt van een bepaald gevoel van middelmatigheid. Madres Paralelas is zeker niet slecht te noemen, verre van, maar echt beklijven doet het ook allemaal niet.

Extra’s: Helaas verschijnt Madres Paralelas hier in Nederland alleen op dvd en is de schijf verder vrij van extra’s.

Madres Paralelas is een overvolle film van de Spaanse filmmaker Pedro Almodóvar waardoor niet alle plotlijntjes de aandacht krijgen die ze verdienen. In zijn basis draait Madres Paralelas om Janis en Ana die tegelijk zwanger zijn waarna hun levens flink met elkaar verstrengeld raken, maar daar worden nog veel meer pootelementen aan toegevoegd die niet zouden misstaan in een soapserie. Gelukkig is Almodóvar vakkundig genoeg om niet tot dat niveau te hoeven zinken, maar erg sterk wordt het geheel daardoor helaas ook niet. Madres Paralelas is wederom een prima film van de 72-jarige filmmaker, maar weet niet zoveel indruk te maken als zijn eerdere werk.

Met dank aan Cinéart Nederland voor het recensie-exemplaar.