Na de ontsnapping uit het labyrint en het overleven van de dodelijke Scorch Trails, leidt Thomas zijn groep Gladers op weg naar de dodelijke Laatste Stad om zijn vriend Minho te redden uit handen van WCKD. Na een mislukte reddingspoging moeten ze indringen in het hoofdgebouw dat midden in deze Laatste Stad ligt en zwaar bewaakt is. Dit maakt de weg naar het hoofdgebouw misschien wel het moeilijkste labyrint van allemaal en wie dit overleeft zal alle antwoorden krijgen waar de Gladers naar opzoek zijn. Ondertussen is WCKD dicht bij een vaccin om het dodelijke virus te genezen waardoor mensen in zeer agressieve Cranks veranderen. Voor beide partijen begint de tijd zwaar te dringen, waarbij het einde der tijden in zicht lijkt te komen.

In 2014 kwam regisseur Wes Ball met het verrassend leuke The Maze Runner. Op het eerste gezicht misschien een film die klakkeloos in het rijtje van films als The Hunger Games en Divergent paste, maar The Maze Runner wist zich met gemak te onderscheiden van deze apocalyptische tienerfilms. Dit zat hem in de mystiek van de film, waarbij je als kijker vanaf het begin in het verhaal werd geslingerd zonder dat je ook maar enig idee had wat er eigenlijk gaande was. Dit leidde in 2015 tot het onvermijdelijke vervolg The Maze Runner: The Scorch Trails. Helaas stelde deze film teleur, waardoor de reeks wat uit zicht raakte. Mede door een slepende blessure van Dylan O’Brien moesten we drie jaar wachten op het vervolg, maar of het publiek daar nog warm voor zou lopen was nog maar de vraag. Toch bleken er genoeg mensen nieuwsgierig naar de afloop, waarbij de Gladers op hun dodelijkste avontuur belanden.

Aan actie ontbreekt het de film in ieder geval aan niets. De opening van de film heeft plaats in een Mad Max-achtig landschap en zorgt in de eerste twintig minuten voor flink spektakel als de Gladers een trein achtervolgen waar hun vriend Minho gevangen gehouden wordt. Het transport raast richting De Laatste Stad en met veel wapengekletter, wilde achtervolgingen, gespring en geschreeuw mislukt uiteindelijk deze reddingspoging, Het zorgt ervoor dat de Gladers, onder leiding van Thomas, een weg moeten vinden om de Laatste Stad binnen te dringen om zo het zwaar bewaakte hoofdgebouw binnen te dringen. Hoewel de film pretendeert dat de Gladers hierbij het moeilijkste labyrint van allemaal betreden, lijkt er tijdens een gang naar het hoofdgebouw amper een vuiltje aan de lucht. Nergens krijg je dan ook het gevoel van een onhaalbare situatie, iets waar de eerste film beter in slaagde.

Ook springt de film met regelmatig van de hak op de tak, omdat de makers alles uit de kast trekken om de saaiheid tegen te gaan. Zij slagen hier wonderwel in, als kijker zal je punten bereiken dat het echt helemaal nergens naar toe leidt en je je af zal vragen wat die bewuste scène voor meerwaarde heeft gehad voor het grote geheel. Gelukkig wordt dit gered door het einde, wat zonder meer het meest vermakelijke stuk is van de film. Natuurlijk is hierbij een groots gevecht tussen de Gladers en WCKD onvermijdelijk, waardoor er verschrikkelijk veel gebeurt in een vrij kort tijdsbestek. Het is jammer hierbij ieder denkbaar cliché uit de kast wordt getrokken en de makers nergens weten te verrassen. Hoewel de film dan ook zeer onderhoudend is, wordt het bittere einde met veel drama verschrikkelijk uitgesmeerd. Wat maakt dat de film te lang duurt om echt tot zijn recht te komen. Het maakt van Death Cure een vermakelijke, maar weinig originele afsluiter, die gelukkig een stuk beter is dan de zeer teleurstellende tweede film.

Extra’s: De fans van franchise kunnen hun hart ophalen met de goed gevulde Blu-ray release.
• Deleted and Extended Scenes (27:51) Diverse verwijderde en langere scènes die voorzien van commentaar door Wes Ball, T.S. Nowlin en Joe Hartwick, Jr.
• Unlocking the Cure (21:34) Een stukje dat voornamelijk gaat over de productie van de film. Ook bevat het een aantal interviews en een klein kijkje achter de schermen.
• Going Out on Top (04:33) Een feature over het maken van de openingsscène.
• Gag Reel (11:38) De welbekende bloopercompilatie, met blunders en versprekingen tijdens de opnames.
• Visual Effects (228:01) Een tweedelige feature; Visual Effects Breakdown (16:40) en Visual Effects Reel (11:21), met optioneel commentaar van regisseur Wes Ball.
• Audio Commentary:  Een audiocommentaar ingesproken door Wes Ball, T.S. Nowlin en Joe Hartwick, Jr. bij de film
• Gallery: Wes’ Selects (08:59),Storyboards: Train Rescue Sequence (16:36), Revised Train Rescue Sequence (03:40), Minho Jungle (00:35)
• Theatrical Trailers (03:27) Promotionele trailers van de film.

Maze Runner: Death Cure is een vermakelijke afsluiter van de Maze Runner-trilogie. De film is beduidend beter dan zijn voorganger, maar door een stormvloed aan clichés nergens zo goed als de eerste film. Dit is natuurlijk bijzonder jammer, want aan de hand van de eerste film had juist deze reeks de nodige potentie die menig tiener-reeks niet had. Slecht wordt het nergens, maar het uitgesmeerde en vooral het overdreven dramatische einde zorgt ervoor dat de film toch zeker een half uur te lang duurt. Dat hierbij de losse eindjes netjes aan elkaar worden geknoopt zorgt ervoor dat je als kijker niet met vragen blijft zitten en de deur voor een eventueel vervolg resoluut gesloten lijkt. Voor wie na de tweede film toch wat twijfels heeft om de trilogie compleet te maken kunnen we niets anders zeggen dat de film zeer onderhoudend is en zeker een kijkbeurt waard is. Al is het maar om te weten hoe het afloopt natuurlijk!

Met dank aan Team Lewis en 20th Century Fox Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.