Als Shredder bij de overplaatsing naar een andere gevangenis weet te ontsnappen, is het aan de broers Raphael, Michelangelo, Leonardo en Donatello om de wereld wederom van zijn ondergang te redden. Shredder krijgt hulp van de twee gevaarlijke schurken Bebop en Rocksteady als hij, in opdracht van meester schurk Krang, op zoek gaat naar drie mysterieuze delen om een teleporteermachine te maken. Echter, als de reporter April zijn plannetje dwarsboomt en ook nog eens een koker met ooze weet te stelen, begint er een klopjacht op de helden met een schild. Gelukkig krijgen April en de Turtles hulp uit onverwachte hoek als Casey Jones alles op alles wil zetten om Shredder weer netjes achter de tralies te zetten.

Na het matig ontvangen Teenage Mutant Ninja Turtles uit 2014, moesten de makers wel goed uit de hoek komen om deze reeks films over de vier ninja schildpadden weer nieuw leven in te blazen. Dit keer zijn de schurken Bebop en Rocksteady aan de film toegevoegd, twee figuren die in de vorige film zo nodig gemist werden. Daarnaast neemt regisseur Dave Geen het stokje over van Jonathan Liebesman en dat is eigenlijk de enige grote wijziging die de film kent. Ook producent Michael Bay keert weer terug en dat is wederom flink aan de film af te zien. We kunnen dan ook rustig stellen dat Out of the Shadows van het zelfde laken een pak is, dus als je het eerste deel je niet kon bekoren is het aan te raden om ook deze sequel over te slaan.

Naast Bebop en Roksteady zien de fans overigens nog een meesterschurk terugkeren die eigenlijk in één adem genoemd kan worden met de Turtles, namelijk Krang. Krang is een intelligente krijgsheer uit de dimensie X, die een deal met Shredder maakt om zo aan een mensachtig expopak te komen. De ontsnapping uit de gevangenis van Shredder tijdens zijn overplaatsing is misschien wel het hoogtepunt van de film. Met spectaculair motorstuntwerk, explosies en de nodige humor weet Shredder te ontsnappen om daarna de film in iets rustiger vaarwater te brengen. Gelukkig niet te rustig, want hoewel de film een kleine twee uur in beslag neemt duurt de film geen minuut te lang. De effecten zien er wederom gelikt uit, alleen hebben de hoofden van de Ninja Turtles nog steeds meer weg van kikkers dan van schildpadden.

Ook kampt de film helaas wederom met het probleem dat het allemaal net iets te kinderachtig in elkaar steekt. Het is daarom onbegrijpelijk dat de film voor 12 jaar en ouder is gekeurd, terwijl de film zich duidelijk richt op een publiek van 7 tot 10 jaar. Het 3D-effect werkt wederom prima bij deze film, daar zorgt het soms overbodig veel gebruik van CGI-effecten wel voor. Goed voorbeeld hiervan zien we als Bebop en Rocksteady met een tank uit het water komen en de schildpaddenbroers de benen nemen. De afgevuurde kanonshuls komt recht op de kijker af, een klein 3D hoogtepuntje waarbij het echter maar de vraag is hoeveel daar van over blijft in 2D. Het maakt van het 3D-effect wederom vooral een gimmick.

Ninja Turtles: Out of the Shadow is wederom een vermakelijke film geworden, die net als zijn voorganger voor de oudere jongere toch net iets te kinderachtig is geworden. Toch moet dat je niet laten tegenhouden, want de film zal opnieuw geen minuut vervelen. Iets dat overigens best knap is voor een op de jeugd gerichte film van net geen twee uur. Ondanks dat het 3D-effect prima uit de verf komt is het voor de jonge kijkers wellicht aan te raden om gewoon de 2D versie te bezoeken, want de 3D versie kan voor deze doelgroep net wat te eng zijn. Voor de fans van de jaren 80 tekenfilmserie zal ook deze film een feest der herkenning zijn en zodoende komt ook deze tweede moderne film rond de gemuteerde schildpaddenbroers op een verdiende voldoende uit.