De aarde is in groot gevaar als het wordt aangevallen door een onbekende vijand die vanuit de ruimte grote delen van Amerika vernietigt door ze in miljoenen pixels te veranderen. President Cooper, in de jaren ’80 een fervent gamer in arcadehallen, herkent hierin een ouderwets gamepatroon van de game Galaga en roept de hulp in van zijn oude vriend Sam Brenner, eveneens een voormalig gamer. Ze ontdekken dat een buitenaardse bedreiging een signaal in de jaren ’80 heeft opgevangen en geïnterpreteerd heeft als een oorlogsverklaring. Het is nu aan Cooper, Brenner en andere oud-gamers Eddie en Ludlow om de aanvallen het hoofd te bieden door al hun gametalent in te zetten en de wereld te redden van de ondergang.

In 2010 bracht de Franse regisseur Patrick Jean de korte film Pixels uit, die uitgroeide tot een enorme hit op Youtube. Niet zo gek dus dat Hollywood stond te springen om de short uit te brengen als volledige speelfilm. Het was uiteindelijk Sony Pictures die aan het langste eind trok en de rechten wist binnen te halen. Regisseur Chris Columbus (Home Alone, Harry Potter) werd aangetrokken om het project vorm te geven en daarop schakelde hij op zijn beurt weer acteur Adam Sandler in. Het resultaat was afgelopen zomer te bewonderen toen de film wereldwijd in première ging en goede zaken deed aan de nationale en internationale boxoffice. Want ondanks de vele negatieve recensies van de film stopte de teller wereldwijd pas bij een mooie 244 miljoen Dollar. Niet gek voor een film die maar 88 miljoen Dollar koste om te maken.

Met de namen van komieken Adam Sandler en Kevin James groot op de filmposter is niet moeilijk te raden in welke categorie de film Pixels valt. Zoals we van de heren gewend zijn voert flauwe humor de boventoon en is de film doorspekt met meligheid. Pixels is hierop geen uitzondering en past dus meer dan prima in het oeuvre van beiden heren. Toch maakt het concept van de film, waarbij de aarde wordt aangevallen door gamehelden uit de jaren ’80 zoals Pac-Man en Donkey Kong, de boel net iets interessanter dan het gros van de typische Sandler-films. Helaas zorgt de magere uitwerking er helaas wel voor dat we niet te maken hebben met een positieve uitschieter, maar eerder een aardige poging om eens een keer wat anders te proberen.

De magere uitwerking begint met het verhaal dat aan de film ten grondslag ligt. Dat weet namelijk maar nergens echt lekker op gang te komen. Regisseur Columbus neemt in het begin rustig de tijd om de karakters neer te zetten, maar daardoor kabbelt het eerste deel van de film een beetje vort zonder echt interessant te worden. De eerste aanval van de buitenaardse wezens biedt hoop op een beetje meer tempo in de film, maar het duurt nog zeker twee aanvallen later eer dat de film echt op stoom begint te komen. Gelukkig weet de film vanaf dat moment wel te vermaken, maar weet dat niveau helaas niet vast te houden. De balans is in de film dus ver te zoeken en dat is jammer van de vele actievolle scènes die wel dik in orde zijn. Zo is de aanval van Pac-Man door de straten van New York goed in elkaar gezet en enorm geestig, maar helaas wel één van de spaarzame hoogtepunten van de film.

Extra’s: Ondanks dat de film hier in Nederland maar matig wist te scoren in de bioscoop heeft het wel een goed gevulde editie op Blu-ray gekregen. Zo bestaat de uitgave, de tevens is voorzien van een 3D-hologram sleeve, uit twee schijven met op iedere schijf de film in een ander format: 2D of 3D. Naast de hoofdfilm staat er nog een kleine drie kwartier aan extra’s op de Blu-ray die vooral inzoomen op alle klassieke gamepersonages die een prominente plek in de film hebben gekregen. In iedere special staat een specifiek karakter centraal en laten de makers zien hoe deze digitaal tot leven zijn gewekt. En videoclip van de titelsong ‘”Game On” van de Waka Flocka Flame maakt het plaatje compleet, al was een handjevol bloopers zeker ook een leuke toevoeging geweest.

Pixels is precies wat je verwacht van een film met Adam Sandler in de hoofdrol, namelijk een flauwe en melige film. Toch maakt het leuke concept van de film een hoop goed en zorgt het voor een paar zeer leuke scènes, waarbij vooral de scène met Pac-man een positieve uitschieter is. Helaas kan dat niet gezegd worden van het matige verhaal dat vooral in het eerste deel van de film een beetje lijkt voort te kabbelen. Het was wellicht beter geweest om wat zijplotjes te laten varen en de film met een flink aantal minuten in te korten. Het maak Pixels tot een vermakelijke mislukking, die financieel zijn dienst heeft bewezen maar alles behalve een goede film is.

Met dank aan Sony Pictures Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.