FBI-agenten Joe Merriweather en Katherine Cowles lopen vast in een zaak omtrent een seriemoordenaar die de perfecte moorden lijkt te plegen zonder een spoor van bewijs achter te laten. In hun zoektocht naar de persoon achter de moorden en zijn motief, schakelen ze een oude bekende in van Joe; de paragnost John Clancy die in het verleden vaker met de FBI heeft samengewerkt. Na enige twijfel besluit John om te helpen, maar al snel blijkt dat de zaak het uiterste van hem vraagt en hij in de mogelijke moordenaar wellicht zijn evenknie heeft gevonden. In een race tegen de klok om nieuwe slachtoffers te voorkomen moet John alles op alles zetten om de moordenaar een stap voor te blijven. Maar lukt dat ook als de zaken steeds persoonlijker dreigen te worden?

Voor wie de film in eerste instantie op zijn cover zal beoordelen zal wellicht bedrogen uitkomen. De koele blik in de ogen van acteur Anthony Hopkins die groot op de hoes prijkt en de teksten: “Angstaanjagend als The Silence of the Lambs, ijzingwekkend als Seven.” lijken te suggereren dat we hier te maken hebben met een nagelbijtend spannende thriller, maar helaas komt Solace niet verder dan een aardige poging. Het zal misschien ook de reden zijn dat de film het hier in Nederland slechts twee weken vol hield op het witte doek en nu dus zijn weg heeft gevonden naar de thuismarkt.

De vergelijking met de genoemde klassiekers als Silence of the Lambs en Seven is op zich niet heel vreemd aangezien het ook hier om een niet te pakken seriemoordenaar gaat die er wat bovennatuurlijke trekjes op na houdt. Helaas mist de film de impact van die klassiekers om zich in het zelfde rijtje aan te kunnen sluiten. Daarvoor is Solace helaas net iets te mager uitgewerkt en wordt het verhaal vooral een heel stuk interessanter gebracht dan dat het in werkelijkheid is. Aan de spanningsopbouw of de acteerprestaties ligt het niet. Het ligt aan het verhaal dat simpelweg gewoon maar niet echt interessant wil worden om de kijker op het puntje van zijn stoel te krijgen. En nou juist daar wil je je kijker hebben bij een thriller als deze.

Het is jammer dat de film de kijker iets teveel bij de hand neemt en hem of haar haast stap voor stap uitlegt wat er gebeurd. Het bovennatuurlijke element kan nou juist zo verrassend werken om de kijker voortdurend op het verkeerde been te zetten, maar daarvan is bij Solace helaas geen sprake. Wat nu overblijft is een aardige thriller die mooi is geschoten, met Anthony Hopkins een waardige hoofdrolspeler heeft (zij het iets teveel op de automatische piloot) en visueel ook prima uit de verf komt, maar helaas als een nachtkaars uitgaat naarmate het plot zich ontvouwt in de laatste minuten. En nee, je hoeft geen bovennatuurlijke gaven te hebben om aan te voelen hoe de film zal eindigen waardoor ook een verrassing aan het einde van de film voor de kijker zal uitblijven.

Extra’s: Een film als Solace is een aardig tussendoortje en vraagt niet echt om extra’s op de schijf. Die heeft de film dan ook niet gekregen waardoor er slechts een kale versie op dvd en blu-ray in de winkelschappen ligt. Uiteraard wordt de film wel vooraf gegaan aan een drietal trailers van andere producties die werden uitgebracht door Entertainment One.

Solace is een aardige thriller die visueel prima in elkaar steekt en met Anthony Hopkins een waardige hoofdrolspeler heeft, maar voor de rest weet de film maar weinig indruk te maken. De film begint veelbelovend, maar doordat de makers teveel zaken aan de kijker willen uitleggen blijft er weinig over om de fantasie te prikkelen en de kijker naar het puntje van zijn stoel te brengen. Solace is op zich een prima film als tussendoortje, maar voor wie op zoek is naar een echt goede film met een vergelijkbaar verhaal kan zich beter richten tot klassiekers in het genre als Silence of the Lambs en Seven.

Met dank aan Entertainment One Benelux voor het recensie-exemplaar.