Het is het jaar 2029 en John Connor en zijn rebellen staan op het punt om de oorlog tegen de machines te winnen als Skynet een Terminator terugstuurt naar het jaar 1984 om Sarah Connor te elimineren, de moeder van John. Om dit te voorkomen stuurt John zijn beste soldaat, Sergeant Reese, naar 1984. Bij zijn aankomst in 1984 blijkt echter dat hij in een alternatief verleden is beland. Hier heeft Sarah Connor al sinds haar negende jaar een beschermheer om zich heen in de vorm van Guardian. Als er plots een zeer krachtige vijand uit onverwachte hoek komt, begint de tijd te dringen. Skynet heeft namelijk Genisys ontwikkeld, een nieuw programma dat absoluut niet online mag komen. Het is aan Sarah, Reese en de Terminator om Skynet te stoppen en de toekomst te resetten.

In 1984 kwam regisseur James Cameron met de unieke en inmiddels tot cultstatus verheven sciencefiction actiefilm The Terminator. Deze low budget productie bleek een groot succes en meerdere vervolgen en een reboot volgde. Ondertussen zijn we 31 jaar verder en alweer aanbeland bij de vijfde Terminator-film. Na het slecht ontvangen Terminator Salvation krijgt nu regisseur Alan Taylor de kans om de reeks wél succesvol voort te zetten. Om het verhaal interessant te houden grijpen de schrijvers terug op een concept dat we de laatste jaren steeds vaker zien. We keren namelijk terug naar de basis van het verhaal, iets wat zeker in de Terminator-wereld voor interessante nieuwe inzichten zou kunnen zorgen.

Toch was er vooraf ook de nodige scepsis. Zo is er de terugkeer van Arnold Schwarzenegger; ondertussen alweer 67 jaar en daarnaast heeft hij al in geen tijden meer een film gemaakt die hem ook maar in de buurt bracht van zijn hoogtijdagen. Voor de scènes van de Terminator in 1984 hebben de makers overigens het lichaam gebruikt van bodybuilder Brett Azar, waarna zijn hoofd later door middel van (overigens vrij matige) CGI werd vervangen voor dat van een nog jonge Schwarzenegger. Naast Schwarzenegger zien we Emilia Clarke in de rol van Sarah Connor en dat is toch even wennen. Zo zien we aan het begin van de film een foto van Sarah Conner in het bezit van Kyle Reese en dan is het toch wel vreemd om daar een ander iemand te zien dan Linda Hamilton. Jason Clarke (overigens geen familie van Emilia) vertolkt de rol van John Connor. Jason Clarke verschijnt de laatste tijd vrij regelmatig op het witte doek, want een teken is dat zijn carrière aardig in de lift zit. Zo was hij al te zien in Zero Dark Thirty en Dawn of the Planet of the Apes en zal hij dit jaar nog te bewonderen zijn naast Jake Gyllenhaal in Everest.

Het concept van tijdreizen met daarbij alternatieve tijdlijnen is allesbehalve vernieuwend, maar daarnaast is er ook nog het gevaar van de grote kans op herhaling. Terminator: Genisys ontkomt daar helaas niet aan en zo grijpt de film veelvuldig terug op de wereldberoemde one-liners uit eerdere films. Het begin van de film is overigens toch al een bijna één op één remake van de eerste film, met onder andere het arriveren van de Terminator in 1984 in de beroemde ‘nice night for a walk’-scène. Voor de liefhebbers van de eerste film is het leuk om te zien dat men toch geprobeerd heeft hier een leuke nieuwe twist aan te geven. Enerzijds dus een leuke nostalgische trip, maar naarmate de film vordert begint het anderzijds toch ook best op de zenuwen te werken. Aan actie ontbreekt het in deze film in ieder geval niets. Al vanaf de eerste minuut gaan alle remmen dan ook helemaal los, iets wat zeker bij de 3D versie van de film erg goed overkomt en nog maar eens laat zien dat deze gimmick wel degelijk van toegevoegde waarde kan zijn.

Als de film opent in de toekomstige oorlog is het al een en al schieten, rennen en springen. Zelfs als Reese niet veel later in 1984 terecht komt, gaat alles nog in een stroomversnelling. Zo belandt je zelfs in meerdere actie situaties ineen als Reese te maken krijgt met de Terminator die Sarah Connor wil vermoorden en de T-1000. Laatstgenoemde heeft overigens een veel te korte rol in de film en heeft overduidelijk niet meer de impact die hij anno 1991 nog had. Ook de kersverse Oscar-winnaar J.K. Simmons is in de film te zien, maar zijn personage agent O’Brien blijkt al snel een humoristisch figuur met flauwe one-liners en de kwaliteiten van deze top acteur worden dan ook alles behalve benut. Toch is de meest spijtige conclusie die we kunnen trekken dat Arnold Schwarzenegger niet bepaald zijn beste rol neerzet als Guardian, die vaak zelfs storend clownesk overkomt. Het lijkt dan ook alsof hij zijn beste tijd nu echt wel heeft gehad, want het zijn vooral de personages van John Connor en Kyle Reese die de film naar een hoger niveau tillen.

Terminator: Genisys is een ware achtbaanrit waarbij het verstandig is dat je goed stevig in je bioscoopstoel zit. De CGI-effect zien er gelikt uit, maar de film bevat teveel humor waardoor de film aan kracht inboet. Dat het verhaal met al het heen en weer reizen in de tijd soms onnodig ingewikkeld in elkaar zit helpt daar niet bepaald aan mee. Toch hindert dat niet als je komt voor twee uur futuristisch geweld met een lekker potje bier en een grote bak popcorn aan je zijde. Tip: Blijf bij de aftiteling nog even zitten, want er volgt nog een stuk film.