Elliot, Sasha en John verhuizen naar een oud vervallen huis buiten hun studentencampus. De drie komen er al snel achter dat er iets niet pluis is in het huis. Aan de hand van een vreemde oude munt spreekt Eliot de naam van Bye Bye Man uit. Hiermee wekken de studenten ongewild een slapende kwade entiteit die personen aanzet tot de meest gruwelijke daden. De naam mag door niemand anders uitgesproken worden, want op het moment dat je de naam van de Bye Bye Man uitspreekt neemt hij bezit van je. De problemen worden nog groter, vooral als Elliot erachter komt dat de entiteit al eerder voor gruwelijke taferelen heeft gezorgd. De studenten moeten een manier zien te vinden om de vloek te verbreken voordat het te laat is.

Regisseuse Stacy Title begon haar carrière veelbelovend; haar korte film Down on the Waterfront werd genomineerd voor een Oscar. Toch verzandde zij al snel in het regisseren van niets zeggende horrorfilms. The Bye Bye Man leek hier, op basis van een doodenge trailer, verandering in te gaan brengen. De film is een echte ‘teen slasher’ geworden, films zoals we ze nog maar weinig voorbij zien komen. De film treedt hiermee in de voetsporen van films als I Know What You Did Last Summer, Urban Legend en in mindere mate de Scream-reeks. Het idee achter de legende van The Bye Bye Man is goed bedacht, waarbij het slachtoffer de naam uitspreekt en daarna moet zien te voorkomen dat andere mensen de naam ook uitspreken. Als The Bye Bye Man in je hoofd zit, zet hij aan de hand van illusies het slachtoffer aan tot de meest gruwelijke daden. Een leuk uitgangspunt!

Toch schiet de film op sommige punten tekort om echt tot een goede horrorfilm te komen. Zelfs zonder schrikmomenten wordt de sfeer nog wel goed neergezet, maar helaas zijn de acteerprestaties behoorlijk ondermaats. Hierdoor komen dialogen soms tenenkrommend slecht over, is de chemie tussen de castleden ver te zoeken en de lichaamstaal van sommige acteurs is veelzeggend. Toch kent de film een brute en bloederige opening, waarna de makers het spanningsniveau nog wat verder proberen op te krikken. Helaas kakt de film juist vanaf dat moment behoorlijk in. De poging tot het uitdiepingen van de karakters mislukt en het toewerken naar de eerste echte ervaring met The Bye Bye Man is clichèmatig en vooral saai. Denk hierbij aan: tienerfeestjes, een paranormale vriendin en vreemde geluiden. Toch is de onderhuidse spanning zeker voelbaar, maar omdat dit tot bijna een uur wordt doorgetrokken ebt dat gevoel al snel weer weg.

Als The Bye Bye Man dan eindelijk zijn volle intrede doet, begint het geheel zeer vermakelijk te worden. Het had allemaal wat beter uitgewerkt mogen worden, maar toch. Jammer is dan ook dat de film redelijk tam eindigt met de ogenschijnlijke twist, waarbij het gemis aan schrikeffecten de film zeker parten speelt. Je ziet gebeurtenissen lang van te voren aankomen en juist bij een film als deze is dat natuurlijk dodelijk. Daarnaast weet The Bye Bye Man met zijn vreemde soort helhond weinig tot geen indruk achter te laten, wat ervoor zorgt dat het plot bijzonder onevenwicht is. Dit alles resulteert uiteindelijk in een standaard ontknoping waarbij de deur wagenwijd open wordt gelaten voor een vervolg. Iets waarvan het nog maar de vraag is of die er daadwerkelijk gaat komen.

Extra’s: Naast de hoofdfilm bevat de Blu-ray geen bonusmateriaal.

The Bye Bye Man is een aardige bedachte horrorfilm, die helaas te slecht is uitgewerkt en daardoor verzuimt indruk te maken. Na een brute start kent de film een veel te trage opbouw. Ook de karakterontwikkelingen zijn te matig om de film boven de middelmaat uit te laten komen. Toch is de film zeker vermakelijk te noemen. Dat deze, tegenwoordig vrij zeldzame, teen slasher zich berust op een clichématig plot was natuurlijk te verwachten, net zoals dat de film de deur wagenwijd open zet voor een vervolg, maar echt hoogstaand is het allemaal niet. Toch is The Bye Bye Man een meer dan aardige film om eens te zetten. Zo weet de film zeker te vermaken, zolang je maar rekening houdt met de eerder aangestipte punten.

Met dank aan The Searchers i.s.m. Remain In Light voor het recensie-exemplaar.