Het leeuwenwelpje Simba wordt geboren op de Afrikaanse savanne als de zoon van koning Mufasa. Simba adoreert zijn vader en de twee bouwen een sterke band op. Nieuwsgierig als Simba is, betreed hij al snel het terrein dat hem verboden werd te bezoeken door zijn vader. Mufasa’s broer Scar is helemaal niet blij met de komst van Simba, die het Scar onmogelijk maakt om ooit de koning van het koninkrijk te worden. Doordat Scar in de verboden gebieden heerst, kan hij een sluw plannetje smeden, iets waardoor Simba verbannen wordt uit de savanne. Buiten het koninkrijk komt Simba twee eigenzinnige beesten tegen; het stokstaartje Timon en het wrattenzwijn Pumbaa, die zich ontfermen over het jonge welpje. Maar als Simba opgroeit, komt hij achter de waarheid van wat Scar heeft gedaan en keert hij terug naar de savanne om zo zijn troon weer op te eisen.

In 1994 kwam Disney met de inmiddels tot klassieker verheven animatiefilm The Lion King, een film die door vele wordt beschouwd als één van de beste animatiefilms die Disney ooit uitbracht. Het aandoenlijke verhaal over het welpje Simba, die door een fout verbannen wordt van de Afrikaanse savanne waar zijn vader heerst, veroverd tot op de dag van vandaag nog steeds de harten van de kijkers. Disney is de laatste tijd nogal bezig met het verfilmen van animatiefilms tot live action films, waar we onder andere al verfilmingen van Dumbo, Aladdin en The Jungle Book voorbij zagen komen met wisselend succes. Nu is het de beurt aan The Lion King en de eerste beelden lieten een oogstrelend resultaat zien. Echter, kan je je afvragen wat deze live action film nou daadwerkelijk toe gaat voegen aan het begrip van The Lion King, want wat wil je eigenlijk gaan toevoegen aan een verhaal dat eigenlijk al zo compleet mogelijk naar het scherm is vertaald in de animatiefilm? Aan het roer staat regisseur Jon Favreau, die The Jungle Book al met veel succes naar het scherm wist te brengen. Misschien toch een goed voorteken om ons naar de bioscoop te laten rennen?

Om maar meteen met de deur in huis te vallen; de film voegt totaal niets toe aan de reeds bestaande animatiefilm. Sterker nog, The Lion King is een één op één remake van de animatiefilm, die in niets afwijkt van het origineel. Er wordt totaal geen risico genomen en je moet ook geen veranderingen of opzichtige toevoegingen verwachten. Dit geldt voor zowel het verhaal als de muziek, waarbij zelfs de begin-credits compleet hetzelfde zijn als die van de animatiefilm. We zullen het er dan ook maar op houden dat het de bedoeling was om The Lion King tot levensecht tot leven te wekken in al zijn facetten. Waar een film als Dumbo eigenlijk de basis in tact hield maar voor de rest totaal afwijkt van de zo geliefde klassieker, is daar in The Lion King geen enkele sprake van. Wat zelfs irriteert is dat de film dus opent met het lied The Circle of Life, maar je meteen de stem van Elton John mist. Als je dan toch het geheel nauwgezet gaat brengen, waarbij je zelfs de stem van James Earl Jones weer gaat gebruiken voor de rol van Mufasa, breng de mega-hit van Elton John dan ook terug om je als kijker helemaal te laten verzinken in het nostalgische gevoel van The Lion King. Zeker gezien het feit dat Elton John wel de studio indook, samen met Tim Rice, om een gloednieuwe song voor de aftiteling op te nemen.

Toch is de film zeker niet slecht en dat heeft eigenlijk alles te maken met de beelden die uit de computer zijn komen rollen en er werkelijk fantastisch uit zien. Er is perfect gelet op de details, zoals bij een sprint door het zand heen van Simba en Nala waarbij je het zand ziet opspatten bij elke stap. Vooral het eindgevecht tussen Simba en Scar is meer dan prachtig verfilmd en ziet er levensecht uit. Wat wel weer een klein minpuntje is zijn de hyena’s en dan met name de zeer humoristische verschijning van Ed, die in deze film dus helemaal niet zo grappig is als in de animatiefilm. Het is dan ook weer op dat punt dat regisseur Jon Favreau de film misschien net een iets te serieuze draai wilde geven en dat is best jammer te noemen. Het leukste aan de film blijven zonder twijfel stokstaartje Timon en wrattenzwijn Pumbaa. De stem van Timon wordt ingesproken door Billy Eichner en komiek Seth Rogen neemt de stem van Pumbaa op zich wat bijzonder goed werkt. Het duo krijgt de zaal meermaals plat met hun lekkere droge humor. Voor de rest gaat The Lion King gewoon een regelrechte hit worden en zal het nog lang veel bezoekers naar de bioscoop trekken, hoe kritisch de pers ook zal reageren. De kritieken zijn misschien redelijk gegrond, maar aan de andere kant ontkom je er gewoon niet aan dat deze versie zeker een dikke voldoende waard is.

The Lion King wijkt voor geen millimeter af van het origineel, maar is desondanks simpelweg een fantastische film geworden. Met een enkele verlengde scene en twee nieuwe liedjes in de film, houdt regisseur Jon Favreau stug en krampachtig vast aan de originele animatiefilm. De grafische effecten zijn ongekend mooi en bij tijd en wijlen zal je met open mond naar het witte doek staren. Dat de film een kaskraker zal gaan worden, valt op voorhand wel te verwachten. De eerste kritieken op de film waren dan wellicht niet mals en enigszins nog wel te rechtvaardigen, aan de andere kant kan je het ook zien als een grote ode aan de animatieklassieker.