Ahmanet is de enige dochter van een machtige farao. Wanneer de farao toch ook nog een zoon krijgt, ziet Ahmanet de kans om ooit naar de macht te grijpen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Dit doet haar besluiten om de farao en haar broertje te vermoorden en een pact te sluiten met de God van de dood; Seth. Echter, voordat Ahmanet het ritueel kan afronden, wordt ze gevangen genomen, levend gemummificeerd en begraven ver buiten Egypte. Eeuwen later zijn oud-soldaten en avonturiers Nick en Chris toevallig op de juiste plaats op het juiste moment als het graf van Ahmanet bloot wordt gelegd door een bombardement. Door een roekeloze fout ontwaakt Nick Ahmanet echter uit de dood en moet Nick er alles aan doen om Ahmanet stoppen. Voor ze de volledige macht kan grijpen en de wereld in een diepe duisternis zal dompelen.

The Mummy, het is een titel die veelvuldig voorkomt als we de filmgeschiedenis induiken. Het meest recente voorbeeld hiervan zagen we eind vorige eeuw met het succesvolle The Mummy van Stephen Sommers. Het leverde twee vervolgfilms op en maar liefst vier spin-offs rond The Scorpion King. Echter, de kwaliteit ging met iedere film steeds verder achteruit en uiteindelijk werd een nieuw vervolg in 2012 afgeblazen. Vijf jaar later blijkt het tijd om de reeks weer een nieuwe impuls te geven, dit keer als eerste aanzet van de nieuwe Dark Universe reeks. Deze reeks zou de tijden van weleer moeten doen herleven en er liggen zelfs al plannen op tafel voor een tiental films die tot ver in het volgende decennium uit moeten komen. Opvallend zijn de grote namen die zich hieraan verbonden hebben. Zo is Russel Crowe aangetrokken als terugkerende factor in de persoon van Dr. Jekyll en zijn ook Javier Bardem (Frankenstein) en Johnny Depp (The Invisible Man) al vastgelegd. Er is de studio dan ook veel aangelegen dat deze eerste film een succes wordt.

In tegenstelling tot de film van Sommers destijds, is er dit keer gekozen voor een grote naam in de hoofdrol. We hebben het over Tom Cruise, al is hij niet direct de acteur die je zou verwachten in een film uit een monsterreeks. Zo spitst hij zich meestal toe tot actie- en thrillerfilms, waarbij hij zelf in alle facetten rond de film een flinke vinger in de pap lijkt te willen hebben. Dit keer echter geen rol als producent voor hem, al is de aanwezigheid van Christopher McQuarrie als (mede)scriptschrijver, en goede vriend van Cruise, dan weer veelzeggend. Cruise speelt Nick Morton, maar ondanks dat we hier met een film in een monsterreeks te maken hebben verschilt zijn aandeel weinig van de films waarin we hem normaliter vinden. Niet dat dit per definitie negatief is, want hij doet hier vooral weer waar hij erg goed in is; het spelen van een zeer fysieke rol. Tegenover Morton staat prinses Ahmanet/ The Mummy die wordt gespeeld Sofia Boutella; een danseres die als actrice opviel in Kingsman: The Secret Service. En laten we Russel Crowe niet vergeten als Dr. Jekyll, wiens rol nog het beste valt te vergelijken met die van Nick Fury in het Marvel Cinematic Universe. Leuk voor ons Nederlanders is de rol van Marwan Kenzari (Rabat, Wolf) als Malik. Na zijn rol in Ben-Hur opnieuw een mooie stap in de hoop ook aan Hollywood vaste voet aan de grond te krijgen.

Buiten het feit dat de film de meest fraaie effecten bevat met een grote dosis actie, is The Mummy toch de film geworden waarvoor zo gevreesd werd. De film opent prima waarbij de toon direct gezet wordt met het verhaal over de door en door slechte Ahmanet, die een pact met Set, de god van de dood, sluit, om als Godin te kunnen heersen over de wereld. Vooral de scene waarbij de mummy getransporteerd wordt naar Londen, waarbij het vliegtuig uiteindelijk neerstort, is niets minder dan spectaculair te noemen. De crash is zo verschrikkelijk goed in beeld gebracht, dat je er bijna vliegangst van zou krijgen. De sfeer die de film uitademt is tot op dat punt meer dan prima, waarbij het gevoel je zal bekruipen dat de film niet kan mislukken. Daarna kabbelt de film echter een beetje voort en diepen de makers het verhaal verder uit, waarbij je toch een aantal saaie scenes om de oren gesmeten krijgt. Het meest opvallende hierbij is nog wel dat Tom Cruise niet geschikt lijkt voor de rol die hij vertolkt en dat de humor die de makers proberen over te brengen op alle punten mislukt. Het is een vreemd contrast met de meer serieuze toon van de film, waarbij je vooral het gevoel bekruipt dat de makers bepaalde punten veel te serieus nemen. En dat is uiteraard dodelijk voor een film als deze.

Wat hier uiteindelijk op volgt is een zeer rommelig verhaal, waarbij je de draad soms een beetje uit het oog zal verliezen. Als Nick het uiteindelijke echt aan de stok krijgt met Ahmanet,wordt de film daarmee een onbetwist voorbeeld van: overdaad schaadt. Het lijkt er op dit soort momenten namelijk op alsof je naar een gekuisde versie van de serie The Walking Dead zit te kijken en dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn geweest. Komt nog eens bij dat de gevreesde Ahmanet alles behalve imponerend is en meer weg heeft van en tweederangs monster waarbij je als kijker nooit het gevoel zult hebben dat Nick met een onverslaanbare vijand te maken heeft. Tel daar de lachwekkende en saaie wijze waarop Dr. Jekyll zijn intrede doet, de teleurstellende transformatie die hierop volg in Mr. Hyde en het clichématige einde  bij op en je kunt niet anders dan teleurgesteld de bioscoopzaal verlaten.

The Mummy is helaas de film geworden waarvoor op voorhand al werd gevreesd. Hoewel de film het eerste half uur prima opent en de juiste sfeer weet te creeren, zakt het geheel daarna flink in. De effecten zijn wel om te smullen, maar het rommelige script en vooral een niet imposante mummy, doen de film verzanden in een zeer matig werkje dat je misschien thuis voor de beeldbuis beter zou kunnen gaan bewonderen. Ook is Tom Cruise een redelijke miscast, want de charmante zelfingenomen acteur zien we toch liever in andere rollen verschijnen. Het idee om een Dark Universe te creeren is een leuk idee, maar of het Universal lukt om de concurrentie met andere universe-reekse, zoals die van Marvel, valt te betwijfelen. Met The Mummy gaat dat plan in ieder geval zeer matig van start.