Shigemori is een elite advocaat die een moordzaak krijgt toegeschoven waarbij de schuld van dader Mikuma zo klaar als een klontje lijkt te zijn. Mikuma heeft zijn baas vermoord, zijn lichaam in de brand gestoken en zijn portemonnee gestolen. Daarbij komt dat hij alles direct bekend als hij wordt opgepak. Het maakt de zaak alleen maar lastiger te verdedigen voor Shigemori, vooral door het feit dat Mikuma al een lange straf heeft uitgezeten voor een eerder gepleegde moord. Toch Shigemori besluit de eis rond de doodstraf aan te vechten. Maar dan wijzigt Mikuma plots zijn verklaring en komt er een belangrijke e-mail aan het licht met een belastende verklaring die samen een totaal ander daglicht op de zaak werpen. Hoe dieper Shigemori gaat graven, hoe meer hij gaat twijfelen aan de schuld van zijn cliënt.

De Japanse regisseur Hirokazu Koreeda is een gerespecteerd regisseur in zijn land. Met zijn Sandome no Sitsujin, over de grens bekend als The Third Murder, wist hij hoge ogen te gooien op het Japanse filmfestival. Daar wist de film maar liefst zes Japanse Academy Awards te winnen, waaronder die voor Beste Film, Beste Regisseur en Beste Screenplay. Het zorgde ervoor dat de film ook buiten de landsgrenzen flink wat aandacht kreeg en zelfs een aardig succes bleek. Wie de film heeft gezien zal begrijpen waarom. Zo opent de film erg interessant, waarbij Mikuma het hoofd van zijn baas met een bahco inslaat om hem vervolgens in de brand te steken. De zaak lijkt helder als wat, echter ontbreekt enig motief. Ook de afgelegde verklaring is warrig en onsamenhangend, vooral als Mikuma plots op enkele cruciale punten zijn verhaal begint te wijzigen. Aan advocaat Shigemori de taak om de eis van de doodstraf om te gaan zetten naar een levenslange gevangenisstraf.

Door de sterke start weet de film direct te boeien. Toch vertoont de film als reeds na dit eerste kwartaal wat scheurtjes en zakt de film wat in. Dit heeft alles te maken met een poging de personages verder uit te diepen, waarbij de kijker murw wordt geslagen met zijplotjes die weinig tot geen meerwaarde hebben voor het verhaal. Daarnaast kent de film verschrikkelijk lange dialogen. Zo wordt er meermaals geschakeld tussen de conversaties tussen advocaat en cliënt, maar zien we ook de situatie rond de vrouw en dochter van het slachtoffer. Hier is op zich weinig mis mee, maar semi-intellectuele dialogen die volgen raken kant noch wal. Het maakt dat er ruim twintig minuten uit de film geknipt had mogen worden om een betere indruk te maken. Uiteindelijk wordt het een mix van Japanse tradities, zoals dat de dader zijn advocaat naar de nabestaande van het slachtoffer stuurt met een brief.

Wat wel opvalt is dat het camerawerk bovengemiddeld goed is en ook de prachtige soundtrack feilloos inspeelt op de gevoelens van de kijker. En gelukkig, waar de conversaties in het eerste uur soms tergend traag zijn, slaat de film na het eerste uur compleet om. Wat we vervolgens voorgeschoteld krijgen is een bijna briljant stukje cinema, waarbij je als kijker constant op het verkeerde been gezet wordt. Het is hier dat nog maar eens onderstreept wordt dat de acteerprestaties van een zeer hoog niveau zijn. We zien hoe de drang naar het vinden van de waarheid toeneemt en juist omdat Mikuma zijn verhaal constant wijzigt zal je aan de buis gekluisterd zitten. Want wat is er nou eigenlijk gebeurd? Toch is misschien wel het grootste vraagstuk waarom Mikuma doet wat hij doet. De uiteindelijk ontknoping zal je niet direct zien aankomen en zelfs dan blijft het nog de vraag of dit wel echt de waarheid is.

Extra’s: Op een drietal trailers van andere releases na, is er geen bonusmateriaal op de dvd te vinden. Bijzonder spijtig, want bijvoorbeeld een interview met de regisseur had voor een mooie toelichting kunnen zorgen.

The Third Murder speelt op indrukwekkende wijze met het geweten van de kijker, want kan je iemand ter dood kunt veroordelen als de waarheid omtrent zijn zaak niet volledig boven water komt. Het wakkert het verlangen van de kijker behoorlijk aan, maar steeds net als je denkt alles doorgrond te hebben, blijkt alles net iets anders in elkaar te zitten. Wel is de film wat lang van stof, waarbij vooral het eerste uur te lijden heeft onder enkele oersaaie dialogen die nergens toe leiden en uitdieping van karakters die totaal geen meerwaarde voor het verhaal hebben. Wie dit echter uitzit, wordt in het tweede uur getrakteerd op een briljant stukje Japanse cinema aan de hand van een ijzersterk scenario. Het maakt van The Third Murder een absolute aanrader!

Met dank aan Cinéart Nederland voor het recensie-exemplaar.