Na de nasleep van een ontmoeting met Trigon hervormt Dick Grayson de Titans. Onder zijn supervisie vestigen ze zich in hun nieuwe thuisbasis, de Titans Tower. Rachel Roth/Raven, Gar Logan/Beast Boy en Jason Todd/Robin trainen daar samen om hun superheld vaardigheden en teamwork te versterken. Ze worden vergezeld door Hank Hall/Hawk, Dawn Granger/Dove en Donna Troy/Wonder Girl, die hebben geprobeerd om een normaal leven te leiden. Maar als oude vijanden weer opduiken, moet iedereen samenkomen om onafgemaakte zaken af te handelen. En terwijl deze familie van oude en nieuwe Titans, waaronder Conner Kent/Superboy en Rose Wilson/Ravager, leren naast elkaar te kunnen bestaan, brengt de komst van Slade Wilson/Deathstroke de zonden van het verleden aan het licht en dreigt de Titans-familie weer volledig uiteen te scheuren.

Titans is een originele serie uit het DC-universum die bij ons via Netflix te volgen is. Het tweede seizoen brengt de oude en nieuwe leden van de Titans samen en overbrugt de kloof tussen hen terwijl details over gebeurtenissen uit het verleden worden onthuld. Daarmee komt de heropleving van Deathstroke, waarschijnlijk de meest bedreigende dodelijke vijand van de Titans, die op zoek is naar wraak. Naarmate het seizoen vordert komen zijn wraakmotieven aan het licht. Er zijn verschillende belangrijke subplots die rond die verhaallijn draaien, waardoor het seizoen met gemak volbracht kan worden. Bovendien worden er nieuwe personages in de vorm van Conner en Rose geïntroduceerd, waarvan niet altijd even duidelijk wordt wat hun aandeel is, maar lijken te leiden naar iets groters in de toekomst.

Net als het eerste seizoen is ook het tweede seizoen niet op tv uitgezonden, en biedt dit de makers de kans om meer gebruik te maken van taalgebruik en thematisch geweld. Daarmee hebben ze mogelijkheid om de elementen met een meer duister randje weer te geven. Het eerste seizoen was daar al een voorbeeld van, een gruizige en soms wat hectische serie over een enorm divers maar krachtig team van samengestelde superhelden. Ondanks een nogal merkwaardige seizoensfinale, smaakte Titans wel degelijk naar meer. De context van de plotelementen worden in de eerste plaats behouden, terwijl ze prima werk leveren met nieuwe karakterontwikkelingen en verdere ontplooiing van de verhaallijnen. De actie is wederom zeer solide en de productie-elementen zijn gewoon zoals je kunt verwachten van een dergelijke DC-serie.

Er valt genoeg te beleven in het tweede seizoen van Titans. Dat is tevens een behoorlijk nadeel waar vele voorgaande DC-series mee te kampen hadden. Makers en scriptschrijvers zijn zo enthousiast om maar zoveel mogelijk verhaalbogen en karakters in de show te proppen dat er weinig gelegenheid is om de opbouw van het eerste seizoen een waardig vervolg te geven. Fans van de show worden overrompeld met oude en nieuwe personages die uiteindelijk niet de volle aandacht krijgen, die wel nodig is. Ook zijn er weer veel subplots die de revue passeren, alleen zijn deze minder storend omdat het gehele seizoen uit ‘slechts’ 13 afleveringen bestaat. De show wordt gedragen door de personages en hun chemie, en het gevoel van saamhorigheid die de inhoud voortstuwt. De cast is comfortabel in hun rollen in het universum en het seizoen is prima te noemen maar gewoon net wat minder dan het eerste.

Extra’s: Naast de 13 aflevering van dit seizoen, is er een enkele featurette toegevoegd aan de dvd-release.
· Jason Todd – Fate by the Fans (11:52) De enige extra feature, over hoe de fans het lot van Robin konden bezegelen. Er wordt gekeken naar het verschil tussen Jason Todd en Dick Grayson, en de geschiedenis van het karakter met Batman.

Titans – seizoen 2 is een degelijk vervolgseizoen op de duistere DC-serie, met de nodige mankementen. In de voorgaande werd een solide basis gelegd met interessante karakters en een goede verhaalopbouw. De hoofdpersonages uit het eerste seizoen, Dick Grayson en Slade Wilson, krijgen wederom geen schermtijd om je naar de slotaflevering te loodsen, maar de algehele ervaring is toch een grof verschil in kwaliteit. Er zijn wel enkele spannende momenten te beleven, maar veel verhalen of subplots resulteren in eigenlijk niets. Zo beginnen veel afleveringen met een centraal verhaal en eindigen dan met een cliffhanger, om dit vervolgens weer los te laten en met één of andere flashback episode te komen. Het resultaat is dat de serie zelden echt imponeert, ook al is de cast prima en is er nog steeds voldoende potentie. Vooral de tweede helft van het seizoen is matig, om over het einde maar te zwijgen. Het tweede seizoen van Titans is een leuk tussendoortje voor de echte fans maar het is te hopen dat het reeds aangekondigde derde seizoen de juiste draad weer oppakt.

Met dank aan Day One MPM en Warner Bros. Home Entertainment Benelux voor het recensie-exemplaar.