Het kost Eddie Brock en zijn symbioot Venom behoorlijk veel moeite om samen te leven in hetzelfde lichaam. Daar waar Eddie vooral de draad weer als journalist wil oppakken, is Venom in een constant gevecht met de honger naar mensenvlees, maar heeft hij gezworen het bij kippen en chocolade te houden. In de schaduw van hun constante strijd naar een gebalanceerd leven samen krijgt Eddie een bijzonder uitnodiging: de seriemoordenaar Cletus Kasady wil dat Eddie zijn levensverhaal optekenend als nalatenschap. Tijdens de gesprekken komt Venom echter achter de mogelijke vindplaats van verschillende lijken van Kasady, wat Eddie in één klap weer terug op de kaart zet als journalist en daarmee de politie het nakijken geeft. Kasady wordt mede hierdoor veroordeeld tot de doodstraf, maar na een laatste gesprek met Eddie komt hij in aanraking met het DNA van Venom wat ook hem doet veranderen in een symbioot: de roodachtige Carnage. Kasasdy weet hierdoor te ontsnappen en kan daarmee eindelijk zijn jeugdliefde bevrijden die al jaren gevangen wordt gehouden in een speciale isoleercel omdat ze beschikt over bovennatuurlijke krachten. Het is aan Eddie en Venom om de strijdbijl tussen hen definitief te begraven en het samen om te nemen tegen een vijand die misschien nog wel een veel grotere uitdaging vormt.

Let op: Deze recensie is mede tot stand gekomen omdat we van Sony Pictures Home Entertainment de import Blu-ray tot onze beschikking hebben gekregen. Helaas ligt de film niet fysiek in Nederlandse winkelschappen, maar is deze wel sinds 24 januari te kopen om te houden en sinds 9 februari on demand of via huur beschikbaar via veel verschillende digitale kanalen.

We kunnen rustig stellen dat Venom eind 2018 meer indruk aan de internationale boxoffice wist te maken dan we van te voren hadden gedacht. De pers maakte de zoveelste poging van Sony om een Marvel-personage naar het witte doek te brengen met de grond gelijk, maar dat goldt zeker niet voor het publiek die de anti-held met beiden handen omarmden. En laten we eerlijk zijn: ondanks dat Venom misschien niet de beste Marvel-film aller tijden is, vermakelijk is hij zeker wel te noemen. Niet in de laatste plaats door de hoofdrol van Tom Hardy die op heerlijke wijze gestalte gaf aan zowel journalist Eddie Brock als aan de symbioot Venom. Dat Hardy dus nog een keer aan de bak mocht was al snel duidelijk, maar helaas moesten we er, door de welbekende redenen, wat langer op wachten dan we hadden gehoopt. Dat regisseur Ruben Fleischer ook nog eens afhaakte om Uncharted te maken hielp ook niet, al was er met motion Capture-legende Andy Serkis snel een vervanger gevonden. Maar goed, hoe fijn is dit vervolg dan waarin Venom het opneemt tegen symbioot Carnage?

Woody Harrelson werd aan het einde van Venom nog zo fijn geteast in een after credit-scene als de aankomende schurk Cletus Kasady waarvan de fans natuurlijk allang wisten dat daarmee ook de symbioot Carnage ten tonele zou verschijnen. En waarom ook niet, want tegen wie zou Venom het anders moeten opnemen? Spider-man zat tenslotte vast in het Marvel Cinematic Universe waarmee een mogelijke cross-over toch wat minder voor de hand lag dan waar de fans op hadden gehoopt al is er altijd nog hoop voor de toekomst na het zien van Spider-man: No Way Home. Maar goed, Carnage it is dus als grote schurk in deze tweede Venom-film, maar echt tot een hoogtepunt lijkt deze schurk maar niet te willen komen. De magere opzet van het verhaal van Venom: Let There Be Carnage is hier het meest debet aan, want er worden zoveel verschillende zaken in een moordend tempo aangehaald dat ze nauwelijks tot geen tijd hebben om goed met elkaar te vermengen. Daardoor voelt dit tweede avontuur aan als een behoorlijk chaotische stuiterbal waarvan het nooit duidelijk is welke richting hij precies op zal stuiteren.

Dat je de introductie van personages voor het grootste gedeelte achterwege kunt laten is altijd een prettige bijkomstigheid van een vervolg. Daarmee is er namelijk genoeg tijd om je grote nieuwe schurk op poten te zetten, maar daar slagen de makers maar ten dele in. Vooral Harrelson’s Kasady krijgt een fijn stukje achtergrond mee, inclusief een toffe animatie om het uit te beelden, maar zodra Carnage zijn intrede doet blijft daarvan maar weinig over. De symbioot is er vrij plots en heeft duidelijke motieven om Venom uit de weg te ruimen. Dat willen de makers je echter doen geloven, want er valt werkelijk geen touw aan vast te knopen waar die motieven precies over gaan. En dat is toch vrij essentieel als je als kijker wilt weten waren om de schurk de dingen doet die hij doet. Nou zouden een paar vette actiescenes de boel nog enigszins goed kunnen maken, maar ook daar ontbreekt het aan in Venom: Let There Be Carnage. En als ze er al zijn dan maken ze bijzonder weinig indruk, niet in de laatste plaats door de zeer matige CGI die is toegepast. Venom: Let There Be Carnage doet wat dat betreft zijn naam zeker eer aan want chaos/carnage is de film zeker geworden. Alleen niet op de manier die de makers voor ogen zullen hebben gehad.

Extra’s: In Nederland verschijnt Venom: Let There Be Carnage helaas niet op schijf en dus moet de liefhebber zich richten op een geïmporteerde versie die ook wij tot onze beschikking kregen. De versie die wij kregen komt uit Duitsland en beschikt, naast Nederlandse ondertiteling, over de volgende extra’s:
· Let There Be… Action (07:20) De welbekende making of, al is hij met zeven minuten wel wat aan de korte kant.
· Outtakes & Bloopers (03:22) Humor vanaf de set met scenes die de film, uiteraard, niet hebben gehaald.
· Deleted Scenes (09:33) Een zestal scenes die niet in de film te zien waren of alleen in ingekorte versie.
· Eddie & Venom: The Odd Couple (10:18)> Een blik op de relatie tussen de personages en hoe deze een vervolg krijgt in deze film.
· Tangled Web: Easter eggs (04:31) Er zaten behoorlijke wat verborgen geheimen in de film. Deze special zet ze voor je op een rijtje.
· Sick and Twisted Cletus Kasady (05:36) Een blik op het personage van acteur Woody Harrelson.
· A Fine Romance: Cletus & Shriek (05:02) Wat brengt deze twee personages precies bij elkaar in de film?
· Concept to Carnage (04:23) Een blik op het proces van strippersonage naar schurk op het witte doek.
· Select Scene Previs (07:48) Een drietal scenes die los van elkaar te bekijken zijn van de eerste schetsen tot het uiteindelijke resultaat.
· Extra Trailer (01:09) Een trailer van alle extra’s op de blu-ray schijf.
· Previews: Trailers van andere films van Sony Pictures.

Venom: Let There Be Carnage laat een hoop potentie liggen en voelt als een chaotische stuiterbal die werkelijk alle kanten opvliegt, behalve de juiste. In de vorige Venom werd Woody Harrelson als schurk geïntroduceerd die het in deze film tegen Eddie Brock/Venom mag opnemen, maar tot een bevredigende eindstrijd lijkt het maar niet te willen komen. Helemaal niet als zijn personage eindelijk in schurk Carnage veranderd en het daarmee smullen zou moeten worden voor de fans. Het is ontzettend spijtig om te zien hoe onsamenhangend de film uiteindelijk is geworden en Carnage niet de film heeft gekregen die de legendarische Venom-schurk eer aan zou moeten doen. Dat de after-credit scene de fan het meeste uit zijn stoel zal doen opveren zegt eigenlijk al genoeg.

Met dank aan Sony Pictures Home Entertainment en Way To Blue voor het recensie-exemplaar.