Vier vrienden zijn met de jaren uit elkaar gegroeid. Toch besluiten ze om nog eenmaal met z’n vieren de Mont Ventoux te beklimmen op hun racefiets. Dit besluit nemen ze niet zomaar, want dertig jaar geleden hebben de vrienden de berg al eens beklommen, wat toen een dramatische afloop kende. Als jeugdvriendin Laura ten tonele verschijnt om de heren te ondersteunen, komt het verleden al snel weer omhoog.

Het boek van Bert Wagendorp was een directe bestseller, dat niet eens bedoeld was om als boek uitgebracht te worden. De eerste opzet van het verhaal kwam voort uit een idee van regisseuse Nicole van Kilsdonk om een scenario te schrijven over fietsclubjes en de vriendschappen die daaruit ontstaan. Omdat de financiering niet rond kwam, was het boek eerder klaar dan het scenario wat de makers overigens geen windeieren heeft gelegd. Want doordat het boek zo’n succes was, kregen de makers van de film de financiering plots wel rond. Na het aangrijpende drama Onder het Hart dat ook geregisseerd werd door van Kilsdonk, mag deze getalenteerde regisseuse wederom laten zien dat ze het regisseren onder de knie heeft en dat Onder het Hart geen toevalstreffer geweest is.

De film schakelt constant tussen het heden en het verleden en er moet worden gezegd dat het deel in het verleden de meeste indruk weet te maken. Dit deel, dat zich in 1982 afspeelt, is erg sfeervol gefilmd en je waant je echt in de jaren 80. De hete zomer van 1982 wordt gecombineerd met de heerlijke muziek van toen. Zo komen The Cure en The Jam! voorbij en zelfs onze eigen Herman Brood. Maar dat is niet het enige, want de prachtige shots van het prachtige Franse landschap strelen het oog ook direct. Wat dat betreft hebben de makers dit gedeelte subliem gemaakt. Dat doet bijna overkomen of het deel dat zich in het heden afspeelt er zwaar voor onder doet, maar dat is zeker niet het geval.

Bij het deel wat zich in het heden afspeelt hebben de makers de sfeer namelijk ook goed te pakken. De vrienden zijn dertig jaar ouder, maar zoals het gezegde zegt; een vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken. Iets dat voor de vrienden zeker ook op geldt. Want mannen blijven net kinderen en vooral als er een vrouw in het spel komt. Dit brengt behoorlijk wat humor in de film, die kurkdroog van soort is, maar die we over het geheel wel als zeer geslaagd kunnen bestempelen. Toch neemt het niet de overhand in de film, waardoor je de film niet als pure komedie kan verslijten. Zo bevat het verhaal meer elementen, waardoor de film interessant blijft. Waarbij we doelen op elementen als vriendschap, doorzettingsvermogen en verraad.

Bij de oudere garde worden de rollen van de wielervrienden gespeeld door Wim Opbrouck, Wilfried de Jong, Leopold Witte en Kasper van Kooten. Waarbij de laatste de meeste indruk weet te maken als Bart. Toch is het de jongere garde die op weet te vallen in de film. Dit is vooral te merken aan de rol die Abbey Hoes vertolkt als Laura, iets wat haar absoluut beter afgaat dan Maruschka Detmers. Hoes komt heel natuurgetrouw over en dat is net iets wat Detmers af en toe erg mist in haar spel. Maar ook Alex Hendrickx en Martijn Lakemeier spatten van het scherm als de jonge Bart en Peter, vooral tijdens hun onderlinge strijd om Laura voor zich te winnen. De kracht zit hem dan ook in de samenbundeling van de puzzelstukjes tussen verleden en heden, dat absoluut goed uitpakt. Dit maakt het ook dat de film flink de vaart erin houdt, want het wordt nergens saai of langdradig en dat is in deze tijd al een prestatie op zich. Zelfs als je geen wielersportliefhebber bent, zal je je geen seconde vervelen of het gevoel hebben dat je een wielersportliefhebber moet zijn om de film te kunnen waarderen.

Ventoux is een vlotte, meeslepende film geworden met kurkdroge humor. Daarnaast zijn de beelden van het landschap van Frankrijk sowieso al de moeite waard om op het grote witte doek te gaan bewonderen. De sfeer in de film is zeer goed, waarbij vooral de jaren 80 scènes opvallen die worden verrijkt met de schitterende muziek die dit tijdperk met zich meebracht. Niemand zal zich vervelen bij deze film en je hoeft absoluut geen wielersportliefhebber te zijn om de film te kunnen waarderen. Ventoux is een leuke film geworden en heeft dat vooral te danken aan de sterke cast, de goede regie en natuurlijk het heerlijke verhaal. Het is dan ook een van de betere Nederlandse films die we in 2015 op het grote doek te zien hebben gekregen en is zeker een bioscoop bezoek waard.