Tree Gelbman is een studente die ’s ochtends wakker wordt in de kamer van een mede student. Het blijkt dat ze in een dronken bui met hem de nacht heeft doorgebracht. Met een zware kater verlaat ze vol schaamte zijn appartement en keert huiswaarts. De hierop volgende dag verloopt eigenlijk vrij normaal tot het moment dat Tree ’s avonds naar huis loopt. Ze wordt gevolgd en niet veel later vermoord. Direct hierna wordt Tree weer wakker, opnieuw in de kamer van de mede student. De dag die zij al beleefde herhaalt zich vanaf dat moment keer op keer, waarbij het langzaam maar zeker tot Tree doordringt dat de tijd zich rest nadat ze vermoord wordt. Tree zet alles op alles om uit te zoeken wie haar vermoord en wat ze moet doen om de tijdlus te verbreken.

Het concept van een herhalende dag is niet nieuw. Het beste en meest bekende voorbeeld is de geniale komedie Groundhog Day uit 1993, met Bill Murray in de hoofdrol. Na deze film werd dit concept tot in den treure herhaald, maar eigenlijk kwam geen van deze films ook maar in de buurt van Groundhog Day. Op dit vlak zijn de verwachtingen voor Happy Death Day vooraf dat ook niet te hoog. Daarbij komt die combinatie met het horrorgenre, waarin films sowieso al weinig uit weten te blinken. Toch weet Happy Death Day te verrassen door meer dan aardig uit de hoek te komen, waardoor de film allesbehalve zo afgezaagd is geworden dan op voorhand werd gevreesd. De regie is in handen van Christopher Landon en hij levert na matige films als Paranormal Activity: The Marked Ones en Scouts Guide to the Zombie Apocalypse hier met afstand zijn beste werk af.

De rol van Tree wordt gespeeld door Jessica Rothe, een relatief onbekende actrice die de oplettende kijker wellicht herkent van haar kleine rol speelde in de met Oscars overladen film La La Land. Hoe zij hier haar weg vindt in een concept dat te omschrijven is als een Groundhog Day meets Scream is meer dan degelijk te noemen. Het is dan ook een veeleisende rol met een breed scala aan emoties, waarbij meer gevraagd wordt dan het zijn van de zoveelste screamqueen. Nadat de eerste dag om is en zij voor het eerst is vermoord, reset haar dag en begint alles weer van vooraf aan. Dit zorgt voor mensen die bekend zijn met het principe wellicht al snel voor wat irritatie, waarbij je al snel je conclusies dreigt te trekken over het verdere verloop. Schijn bedriegt echter.

De uiteindelijke ontknoping zit namelijk alleraardigst in elkaar, waarbij de spanning flink wordt opgevoerd. Natuurlijk moet je geen hoogstaande plotwendingen verwachten, maar voor een tussendoortje is Happy Death Day een aangename verrassing. Wat wel opvalt is het vrij bloedeloze verloop, waarbij een 12 jaar en ouder advies dan wellicht beter op zijn plaats is dan het stempel 16 jaar en ouder. Het had er misschien voor gezorgd dat de film een breder publiek had gevonden. Dat heeft de film zeker verdient, want de film is een prima opzetje voor een jong publiek dat graag met het genre horror bekend wil worden, maar niet direct bij het serieuze werk terecht wil komen. Met een lekkere tijdsduur van iets meer dan anderhalf uur wordt de boel niet onnodig gerekt en kunnen we van een geslaagde film spreken.

Extra’s: Naast de film is er het nodige bonusmateriaal te vinden op de Blu-ray release, al is de speelduur wel behoorlijk beperkt.
∙Alternate Ending (02:21) Een alternatief einde van de film.
∙Deleted Scenes (09:22) Een drietal verwijderde scènes: Cupcakes and Killers, You Killed Me! en Tree’s Final Walk of Shame.
∙Worst Birthday Ever! (03:14): Een snelle blik op plotdetails, de uitdagingen in het verhaal, cameratechnieken, de uitvoeringen en de richting waar regisseur Christopher Landon heen wil met zijn film.
∙Behind the Mask: The Suspects (03:15) Een blik op het deel van de film waarbij de kijkers nog heel wat verdachten op het oog hebben.
∙The Many Deaths of Tree (01:34) Compilatie van alle sterfscènes van Tree.

Happy Death Day is een verrassend lekker tussendoortje! De film zal zeker de jonge horrorkijker weten te bekoren, wat vooral te danken is aan de leuke uitwerking van het toch wat uitgekauwde Groundhog Day-concept. Na de eerste paar keer resetten van de tijd dreigt de film wat op de zenuwen te gaan werken, maar uiteindelijk weet de film zeer vermakelijk te blijven doordat je als kijker constant op het verkeerde been wordt gezet. Wat ook helpt is de beperkte speelduur van de film, waardoor de vaart er flink in blijft. Al met al is Happy Death Day een geslaagde film, die misschien weinig origineel is en daardoor geen grootse indruk maakt, maar het geheel blijft wel continu spannend en interessant en dat is ongetwijfeld meer dan je vooraf had verwacht.

Met dank aan Triple P Entertainment en Universal Picture Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.