HhhH – The Man with the Iron Heart
Reinhard Heydrich is het prototype van het Arische ras; groot, sportief en blond. Als hij oneervol wordt ontslagen bij de Reichsmarine vindt hij onderdak bij de SS. Daar maakt hij snel carrière aan de zijde van Reichführer-SS Heinrich Himmler. Als hoofd van de SS, de Gestapo en tevens uitvinder en uitvoerder van de Holocaust geldt hij als een van de gevaarlijkste personen van het naziregime. Dit brengt ook vijanden met zich mee, wat blijkt als een Tsjechische verzetsgroep een van de meest ambitieuze militaire operaties van de Tweede Wereldoorlog voorbereid: Operatie Anthropoid. Waar Heydrich meent dat hij niets te vrezen heeft, worden twee jonge rekruten, Jozef Gabčík en Jan Kubiš, naar Praag gestuurd om de wrede nazileider te vermoorden.
Het is een essentiële keuze die gemaakt wordt bij een film die speelt in de Tweede Wereldoorlog: originele taal of geheel in het Engels. Natuurlijk zien wij Nederlanders de originele taal het liefst, maar over de grens (en zeker in de Verenigde Staten) horen zij liever Engels. Ze hebben zelfs een afkeer tegen ondertiteling. Bijkomend voordeel van een keuze voor een film in het Engels is dat er een veel grotere vijver is om uit te vissen wat betreft acteurs, iets dat een film vaak ook commercieel weer een stuk interessanter kan maken. Dit geldt ook bij de verfilming van HhhH, overigens een Engels-Franse productie. De film baseert zich op de eerste roman van de Franse auteur Laurent Binet. Net als het boek gaat de film over Operatie Anthropoid, een Tsjechisch-Britse actie uit 1942 met als doel het liquideren van nazileider Reinhard Heydrich. In de film volgen we zowel Heydrich als zijn moordenaars Jozef Gabčík en Jan Kubiš.
In plaats van dat de film zich volledig focust op de aanslag, zien we ook wat voorgeschiedenis. Helaas is dit weinig diepgaand, al zien we wel hoe Heydrich langzaam uitgroeit tot de persoon die Hitler bestempelde als ‘de man met het ijzeren hart’. Wel begint de film nog met een soort flashforward van de aanslag, maar vervolgens verplaatst het verhaal zich naar begin jaren 30. We zien hoe de ereraad hem ontslaat uit uit de Reichsmarine wegens ‘onwaardig gedrag’ en hoe hij, aan de hand van zijn vrouw, verhard. We zien hoe Heydrich zich steeds verder opwerkt, ondersteund met scènes die ons een harde en emotieloze man tonen. Toch is het jammer dat je nergens echt de indruk krijgt hier te maken te hebben met de man die bekend stond als ‘de slager van Praag’ en ‘het Blonde Beest’. De oorzaak hiervan ligt vooral bij het script, dat teveel binnen de lijntjes lijkt te kleuren en het geheel bijna op een televisiefilm doet lijken. De oorzaak moet in elk geval niet gezocht worden in het sterke optreden van Jason Clarke, die Heydrich hier gestalte geeft.
Nadat Heydrich is neergezet verplaatst het verhaal zich steeds meer richting het verzet. Op zich niet zo vreemd, maar als de aanslag een klein half uur voor het einde van de film indirect zorgt voor het overlijden van Heydrich, gaat het laatste deel van de film volledig over de jacht op Gabčík en Kubiš. Je krijgt hierdoor als kijker het gevoel dat de titel de lading niet helemaal goed dekt. Iets wat wellicht valt te verklaren aan de hand van de bekendheid van het boek en ook met de release van Anthropoid, een film uit 2016 die hetzelfde onderwerp behandeld. Ook doet de film qua opzet denken aan, het overigens veel betere, Valkyrie. Alles ziet er technisch verzorgd uit en ook de acteerprestaties zijn meer dan degelijk, toch ontbreekt de impact een beetje. Ook zijn er kleine dingen die storen, zoals dat er bij een controlepost opeens wél Duits wordt gesproken. Het zorgt ervoor dat HhhH zeker de moeite waard is en een interessant stukje geschiedenis toont, maar je ook het gevoel krijgt dat er nog veel meer in had gezeten
HhhH – The Man with the Iron Heart is een degelijk oorlogsdrama. Jason Clarke zet een sterke rol neer als de bikkelharde en emotieloze Reinhard Heinrich en het is voor ons Hollanders leuk om ook Barry Atsma te zien als uitvoerende SS’er. Toch hinkt de film teveel op twee gedachten om echt indruk te maken. Zo is de film enerzijds een wat gehaaste biografische film over Heydrich en anderzijds een gehaaste thriller over operatie Anthropoid. Als de film uiteindelijk toekomt aan het laatste halfuur is de man uit de titel reeds uit het beeld verdwenen, wat de gedachte onderstreept dat hier toch echt meer uit te halen was. Wat rest is een degelijke film met uitstekende acteerprestaties, maar met een script dat verzuimt een keuze te maken. Een gemiste kans om echt indruk te maken.
Beoordeling
- Eindcijfer
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.